Para Herşeyi Öğretir Mi?

Ne masum şeydi o; Lidyalılardan, onun çocukluk günlerine kadar. Eline çokça geçirenin yürüyüşünü değiştirir, bilgilendirirdi. Suspus insanları da laf ebesi yapardı.
Daha sonra değişti. Vicdanları örseleyen, ahlakı yok eden bir canavara dönüştü.
…

Atıf’ın parayla pulla çok işi yoktu aslında, ama merak ediyordu; paranın neler yaptırabileceği sorusu, sürekli kurcalıyordu beynini.
“Para laf öğretir”, “Adamın yürüyüşünü değiştirir, yürüyüş öğretir” sözlerini daha sık duymaya başlamıştı gelip gidenden.
Örneğin, çok çok parası olsa neler yapabilirdi; bilemiyordu. Bir keresinde abisi çarşıyı gezdirmiş, önlerinden geçen cenaze konvoyundaki arabaları saya saya bitirememişlerdi. “Zengin cenazesi tabi!” demişti abisi. Demek ki para, öldükten sonra gösterişli bir cenaze konvoyu oluşturmaya da yarıyordu, giderken bir şey götürülemese de.
Ha bir de, havai fişeklerde farklılık vardı. Evleri açıkhava düğün bahçesinin yakınındaydı. Binaların arkasından sürekli müzik sesleri gelir, saatler gece yarısına yaklaşırken de havai fişekler patlamaya başlardı. Sık sık düğün, sünnet olurdu orada. Gidemediği için pencerenin kıyısına otururdu; uyumaz, havai fişeklerin atılmasını beklerdi. Gökyüzünü salkımsaçak ışıklar kaplamağa başladığında kendinden geçerdi sanki. Önce karanlığı delen bir küçük ışık, ardından büyük bir patlama, dairesel ışıklı papatyalar ve bir anda falları bakılmış gibi dökülüveren çiçek yaprakları. DEVAMI İÇİN TIKLAYIN