Sağ Kaldırım

Halil Yılmaz

Admin
Yönetici
Katılım
May 19, 2010
Mesajlar
14,522
Tepkime Puanı
193
Puanları
63
Yaş
50
-SAĞ KALDIRIM -

-Annee!uyku vakti! diye bağırdı minik Suzan.Beyhan Hanım şaşkınlıkla ve memnuniyetle cevap verdi; -Geliyorum!
Normalde küçük kız yatak lafını duyduğu anda mızmızlanmaya başlar,uyumamak için direnir,annesine sızlanıp dururdu.
Ama bu gece farklıydı.Annesinin ona okumaya başladığı öykünün devamı için sabırsızlanıyordu.Çoktan yorganı üzerine çekmiş,gözlerini kapıya dikmişti bile!
Beyhan Hanım yavaşça içeri girdi.Baş ucuna oturdu minik kızın.Sayfaları karıştırdı ve başladı okumaya..
‘’Alkış sesleri,çığlıklar tezahuratlar..Mahalle yıkılıyordu gürültüden!Yaz tatilinin ilk günleriydi.Özgürlüklerini ilan eden bütün çocuklar sokaklara dökülmüş.Güneş zaten insanın içini kıpırdatmaya yetiyor, eğlenceye ne gerek!Birbiriyle selamlaşan mahalle sakinleri,ellerinde çekirdek koyu bir muhabbete dalmış yaşlı bir grup.Sokak satıcıları da kalabalığı fırsat bilmiş doluşmuşlar,fakat sesleri işitilmiyor bile o tantanada.

Derken kuvvetli bir düdük sesi duyuluyor.Büyük-küçük herkes o tarafa yöneliyor merakla, evet çocukların kendi aralarında düzenlediği voleybol maçı başlıyor!
Sağ kaldırımda 8-10 yaşlarında şirin mi şirin bir kız çocuğu sevinç içinde tempo tutup alkışlıyor.Seslerden anlam yüklemeye çalışıyor olana bitene..Bir taraftan da annesine soruyor arkadaşlarını ama heyecandan ve gürültüden cevabı dinlemiyor bile!
Bu küçük kız hiç görmediği arkadaşlarının,göremeyeceği voleybol maçı için oradaydı.. Söz vermiş arkadaşlarına orda olacağına dair,ama kimse fark etmiyor bile.
O, böyle zamanlarda sağ kaldırımda kalırdı hep.Dinlemek için olanı biteni.Voleybolun ne olduğunu bildiğinden değil.’’
Yavaşça doğruldu Beyhan Hanım. Suzan bir eli annesinin elinde uyumuştu bile..

Kitabı kapadı ve derin bir iç çekti.Her şey dün gibi aklındaydı;karanlık günlere dair görmeden yaşadığı yüzlerce anı..
Göremeden izlediği filmler,okuduğu kitaplar, yürüdüğü yollar,tanıştığı komşular,aldığı oyuncaklar,.
Arkadaşları doluşurdu bazen evlerine,Giyinip süslenip evcilik oynarlardı.En çok o zamanlar sıkılırdı canı.Aynaya bakmak ne demekti?Ayna neydi?O kadar merak ederdi ki.
Hep hayal eder,kendi kafasında canlandırırdı birşeyleri.
O zamanlardan beri, belki de üzerinde düşünmediği tek şeydi ;bir gün gözlerinin açılabileceği.


Şimdi kendi hikayesi elinde,her şeyden habersiz olan küçük kızına bir yabancıyı anlatır gibi okuyordu hayatını..
Yavaşça kalktı minik kızın yanından.Gözleri açıldığından beri gündüzleri bile lambası kapanmayan ışıl ışıl odadan çıktı başka bir aydınlık odaya geçti .Devam etti kendi çocukluk öyküsünü yazmaya,sağ kaldırımdan..

AD-SOYAD:NEHİR YILMAZ

25.01.1991 tarihinde İstanbul-Üsküdar’da doğdum.Halit Armay(yabancı dil ağırlıklı) Lisesi’ni bitirdikten sonra Yeditepe Üniversitesi ingilizce iktisat bölümüne %50 burslu olarak 2008 yılında giriş yaptım.
2011 yaz stajımı uluslararası ilaç ve medikal firması olan Abbott Labaratuvarların’da gerçekleştirdim.2012 yılı kış döneminde Hollanda-Amsterdam’a Erasmus-Exchange öğrencisi olarak gittim.(Inholland Univeristy Of Applied Sciences).Orada Uluslar arası İşletme Yönetimi programını tamamladım ve Ocak 2013’de İstanbul’a geri döndüm.Şuanda ise okulla birlikte İktisadi Kalkınma Vakfı’nda(İKV)part-time staj yapmaktayım
Amatör olarak şiir ve öykü yazmayı severim.Bunun dışında mutfak sanatları ve fotoğrafçılıkla uğraşırım.
 
Tekerlekli Sandalye
Üst