Sakatlığıma da terk edilişimede lanet ediyiyorum!

İki yıllık flört ten sonra çok sevdiğim sevildiğimi düşündüğüm eşimle evlenmiştik. Evliliğimiz üzerinden 3 yıl geçmişti fakat bir türlü çocuğumuz olmuyordu bir yığın dr u dolaştık neyseki en sonunda hamile kalmıştım. Eşimde bende çok mutluyduk.

Hamileliğimin 6 ayında eşimle tatile çıkmaya karar verdik. Üç günlük kısa bir tatil için istanbuldan bursa ya gidecektik. Arabaya bindik yola koyulduk. Otobanda takriben 100 km hızla gidiyorduk aniden arabamızın ön tekeri patladı. O an ne oldu tam hatırlamıyorum araba bir sağa bir sola gitti ben çok korkmuştum 3-4 takla atmış araba gözümü hastanede açtığımda acı haberi aldım çocuğumu düşürmüştüm. Ve felç olmuştum.

Bu iki kötü haberi almak beni şok etmişti. Teselli arıyor insan başını yaslayacak sıcak bir omuz arıyor böyle durumlarda çok sevdiğim eşim bana destek olmak yerine kazanın ardından 2 ay bile geçmemişken boşanma davası açtı. Sebep sakat bir kadınla yaşayamam!

Sakat bir kadın bana çocuk veremez!

İ nanın bunlar beni kazadan fazla etkiledi. Ve şimdi geçirdiğim kazaya da eşimede lanet okumakla geçiyor günlerim. Ne sakatlanmayı nede terkedilmeyi kabullenebildim sanırım hiçte kabullemeyeceğim...

Herşeyden evvel geçmiş olsun dileklerimi belirtirim...

Hem sakatlığı hemde terkedilmeyi kabul etmek çok zordur. Burada sizi tam manasıyla anlayamam fanat anlmaya çalışıyorum. İşte o zmana düşündüğümde hiçte hazmedilemeyecek duyguların insanın içinde bellirdiği görülüyor.

Tabi bütün olanlardan sonra olayları benimsemek yada benimsememek noktasında olumsuzluklar içinde olmak kendimizi üzmekten ve hayattan koparmaktan başka hiç bir neticeye ulaşmayacaktır. Bütün bu olumsuzluklara inat hayata olumlu bakmak çok daha yerinde olacaktır. Güçlü olmalıyız ki; bizi ezenlere, bizi üzenlere karşı koyabilelim.