Sakatlık gençliğin üzerine bir bardak soğuk su içmektir

Sıradan bir akşam aynı sıradanlıkta hayattaki en iyi arkadaşım bilgisayarımın başında internette dolaşırken, odamın kapısını açıp içeri giren dayımla aramızla şu konuşmalar geçti
Dayım
-Oooo sen evdemiydin ben seni gezmeye gittin sandım

Ben
-Yok be dayı saat 22.30 bu saatten sonra bere gidecem gezmeye

Dayım
-Ne bilim arabayı kapıya yanaşırken gördüm seni almaya geldiler sandım.

Ben
-Yok yok bu saatten sonra dışarda olmaz benim.

Dayım
-Kızma be yeğen, gençlik bu bellimi olur (gençlik bu lafından sonra bir an duraksadı) desene be yeğen biz hiç genç olmadık ki

Ben
-Biz gençliğimizin üzerine bir bardak soğuk su içtik be dayı...

Bir iki kelamdan sonra dayım çıkıp gitti.
Sonra aramızdaki konuşmaları düşündüm. Gayri ihtiyari düşünmeden tartmadan ölçmeden biçmeden ağzımdan çıkan "biz gençliğimizin üzerine bir bardak soğuk su içtik be dayı" cümlesini düşündüm.

Sakatlığı anlatan bu denli güzel bir laf olamazdı. Ağzımdan öylesine çıkmıştı ama tamda durumu anlatıyordu. Öyleye gençliğe has durumları, geçe yarısı eve gelmeler, aklına esince gecenin bi vakti evden dışarı çıkmalar, kız arkadaşınla bir cafede pasta yemeler, sokakta el ele yürümeler biz engellilere ne kadar uzak dimi?

İstediğiniz kadar gençliğinizin baharında olun engeller sizi açmamış gül misali soldurur. Soldurur durur, soldurur durur...