Senin hiç, 2022 maaşın kesildi mi?

Sen, 2022 maaşının anlamını bilir misin?

Bu ülkede engelli olmak aslında hayattan engellenmenin yanısıra, yaşadığın tüm zorluklara karşın verdiğin hayatta kalma mücadelesinin savaşıdır ve kendi geçimini sağlayamayan engellilere bağlanan 2022 maşı hayatla ölüm arasında kalma savaşındaki en değerli cephanendir. Bu cephane şimdilerde kesilmek isteniyor. Ne yapsın bu maaşa bağlı yaşayanlar? Ölsün mü? Engelli olmak bir suçsa şimdi onların başını dik tutmalarına bir nebzede olsun katkı sağlayan bu ufacık gelirin artık verilmeyecek olması onların bu fazlalık, dışlanmışlık ve çaresizlik içinde bir kere daha kıvranmalarına sebebiyet vermez mi?

Para güçtür! para kuvvettir! para kendini güvende hissettiren, yaşamını sağlayan bir araçtır. Engelli insanın normal insanların sahip oldukları en doğal ihtiyaçlarını kendi başlarına karşılayamadıklarını hatırlarsak şimdi kendilerini ekonomik yönden bir parça daha rahat hissetmelerini sağlayan bu maaşın kesilmesinin onlarda yarattığı deprem etkisini anlaşılabilir kılınması adına yazacaklarım kesinlikle duygusallık olarak algılanmasın ki belkide yazmak istediklerimin çoğunu ajitasyon etkisi yapmaması adına yazmaktan vazgeçeceğim.

Engelliysen ve özellikle bakıma muhtaçsan işte acınacak haldesindir bu ülkede. En yakının saydığın ailenin bakımına muhtaç bırakıldıysan seni koruması, kollaması gereken devlet tarafından bu ne kadar da acı veren, onursuzca bir eylemdir. Birey olmanın en olmazsa olmazı özgür olmak değil midir? Yaşamsal faaliyetlerinin bir başkasının ilgisiyle desteklendiğini bir düşünsene? Kulu kula muhtaç etmek, İslam diniyle ne ölçüde bağdaşabilir ki bizim ülkemiz halkının % 90'ı müslüman olan bir İslam ülkesi değil miyiz?

Ya ailesi olmayan, sahipsiz, kimsesiz olan engelliler? Onlar direk ölsünler değil mi? yaşamaları mübah değil zaten (!) Peki ailesi aklı selim kişilerden oluşan, hali vakti yerinde olduğu halde engellisine ailenin çöpü gibi davranan, onu dışlayan, öteleyen, ona karşı sevgisini saygısını çoktan kaybetmiş aile fertlerinin ellerinde onursuzca yaşama tutunmaya çalışan engelliler???

Onlara kaybettikleri yaşama sevincini devletin geri vermesi elbette 2022 maaşı gibi komik bir rakamla mümkün olmayacaktır ama 2022 maaşının HANE GELİRİNDEN ayrı tutularak hesaplanması engelliye birey olduğu duygusunu vererek onu bir parçada olsa saygınlaştıracaktır diye düşünüyorum. Ailesi isterse karun kadar zengin olsun bundan kime ne? devlete ne? o devlet ki her vatandaşına kucak açmak zorunda değil midir?

Ben derim ki gelin kimseyi kimseye muhtaç etmeyin! Kulu kul yerine koymamanın diğer yoludur 2022 maaşını hane halkı gelirine bağlamak ve sudan sebeplerle bu maaşı kesmeye çalışmak. Her insan kendi ihtiyaçlarını kendi bedeni ve fiziksel koşullarıyla karşılayabilmeli ama ya karşılayamıyorsa??? ya bakımı için gereken yaşamsal olanaklara maddi olarak ayrılması gereken yerde şimdi onu büsbütün yoksun, eksik, yarım bırakmak niye???

Sen hiç saçlarını yıkayamadığın, saçlarına bakamadığın için onları kendi kendine kesmek zorunda kaldın mı?

Saç, sakal traşı olamadığı için ailenin en pis üyesi olup, mahalle halkı tarafından meczup sayılıp, alay edildin mi?

Sokağa adım atmanın dahi paraya ihtiyaç duymaktan ibaret olduğu için günlerce, haftalarca hatta aylarca evinde hapis oldun mu?

Sen tedavini yaptıramadığın için yatağa bağımlı hale gelip hayata küstün mü?

Sen engelli olduğun için ailene karşı mahçup, işe yaramaz, zavallı, acınası bir mahluk olarak hissettin mi kendini?

Sen hiç, sana havalı yatak almadıkları için kendini bir köşeye atılmış, her tarafın bası yaraları içinde ölmeyi istedin mi?

Sen hiç, yatakta sırtüstü yatarken başka bir yana çevrilmen için bir başkasının kollarına ihtiyaç duydun mu?

Engelli olmak kimsenin suçu değilken engellendiğin için, çalışamadığın için, eve ekmek getiremediğin için ve daha bir sürü lanet olası duyguyu yaşadığın için, paranın sana katacağı itibarı düşünerek parasızlığın sende yaratacağı değersizlik duygusunu hissettin mi hiç?

Bu Yaşantıyı bire-bir hiç yaşamadım ama ; Yazan arkadaşımız izin verirse .ismini ya da rumuzunu kullanarak Facem de paylaşabilir miyim . İki tane spastik-beyin ameliyatı olmuş menenjit geçirmiş ,annemi hiç tanımamış en küçüklerim olduğu için ,ama çook amaa çook sağolsun Büyük eniştemiz bize babamdan çok daha emek vererek ,çook özverilerde bulunarak toplum içinde mahcup etmediler .. Üstelik 7 ay önce de Ablamın iflas etmiş olan böbrek yetmezliğini kendi böbreğinin sağlam olanını vererek fedakarlık yapıp diyalize bile girmesine izin vermedi ..Ama eniştem tek böbrek ile iflasın eşiğinde ve diyalize girebilir ..

Ama bir yandan da aylık geliri 15 000 dolar bir havaalını civarı yüzlece dönüm arazi ve onlarca işyerleri olan bir şahış ,hasta olduğu için börek nakli olması gerek bir türlü bulamıyor .. 2 km hastaneye yaz sıcağında da taksi parası veremeyecek kadar aciz (cimri 9 ve yaya gidince kafasına güneş geçiyor) hastane kapısında kalp krizi geçiriyor ve nakil olma şansını da kaybediyor ..YANİİİİ ... PARASI OLAN DA MUTSUZ LAAA ... arkadaşım olurdu kendisi de bi çayı nasip olmadı desek dee !

Bir taraftan da Ödeyemediğim banka kredisi için iki büklüm olup ,malülen emeklilik ve eşimin de çalışması yetmeyince ,hurda toplamaya başlamam ,Çünkü eşim ve ben peşi sıra organ nakli olunca zaten olmayan ekonomik gücümüzün hiçden kalmaması ..

Bu Sosyal Devlet Kavramı ne zaman oluşacak .en az asgari gelir olan 2022 sorunu nasıl çözülecek ,bırak 2022 yi engelli bir birey için asgari ücret bile asla yetmezken..
Toplum olarak daha bir 50 yıl bekleyeceğiz 2 kuşak geçecek bilinçlenmesi gibi geliyor ..

Selam Arkadaşlar,

Doğrusunu söylemem gerekirse benim 2022 maaşım hiç kesilmedi çünkü bana hiç öyle bir maaş bağlanmadı ama ben istedim ki bu maaşa bağlı yaşam sürenlerin duygularını bir parçada olsa dile getirebileyim. Ne ölçüde başarılı oldum bilemiyorum ama eğer bir faydası olacaksa, yazımı dilediğiniz yerde paylaşabilirsiniz. Bizler adına yapılacak en ufak bir iyileştirme beni ancak mutlu edecektir gerisi hikaye.

Arkadaşlar bir söz vardır çok sevdiğim ve doğruluğuna inandığım;

''Bir insan acı duyabiliyorsa canlıdır. Başkasının acısını duyabiliyorsa insandır.'' Lev Tolstoy ...

Bu ülkede tepeden tırnağa herkes yaralı aslında. Küçük bir azınlık hariç ki onlar zaten hayatı her anlamıyla marijinal boyutlarda yaşıyor. Halkın büyük bölümü emekli, işçi, memur, öğrenci, yaşlı, işsiz, güçsüz ve bu sınıfların içinde en zor durumda olanı da biz engelliler sınıfı. Kim ne derse desin eğer engelliysen herkesten çok daha zor yaşam şartlarına sahipsin demektir. Engelleri aşmada paranın gücünü sanırım kimse inkar edemez. Ben bu gerçekliği dile getirmeye çalıştım. Paylaşıp, paylaşmama hakkını sizlere veriyorum seve seve..

Toplum olarak herkesin bilinçlenmesi adına, bir 50 yıl daha beklememek dileğimle..