Sevgili engelli dostlarim, bazen bize soruyorlar,

" De ki: “Şüphesiz benim namazım da, diğer ibadetlerim de, yaşamam da, ölümüm de âlemlerin Rabbi Allah içindir.” (ENAM suresi, 162. ayet)

Sadece ve sadece yaradanıma verilecek bir can borcum ve ödeyecek hesabım var geride kimseye yok çok şükür ve aslında en doğrusu da her ibadetimin ve her inancımın da rabbimle benim aramda olmasıdır. Araya kulların girmesine gerek bile yoktur. Duamda, ibadetimde yalnızca beni ilgilendirir ve günahımda sevabımda bana aittir.

Şimdi bunları neden yazdım ? Çünkü ben aslında dinin gereklerinin Allah ile kul arasında kalmasına ve yapılan hayır gibi yerine getirilen ibadetin de gizli olmasından yanayım. Kimseye hesap verecek değilim bu konuda sizin çok bilgili olduğunuzu farzederek kendi düşüncelerimi ifade etmek istedim yalnızca bu.

Allah her zaman yar ve yardımcınız olsun dileklerimle,