- Katılım
- Kas 9, 2010
- Mesajlar
- 16,299
- Tepkime Puanı
- 15
- Puanları
- 0
- Yaş
- 49
Gerçekle olan bağlantının giderek azalması ve duygu, düşünce, davranış bozukluklarıyla kendini belli eden ruhsal hastalık.
Şizofreni psikozları süreğen ve hezeyan yapıcı psikozlar grubuna girer. Bu durum çoğunlukla 15 ile 30 yaşlar arasında başlar. Şizofreni ruhsal yapının dağılması bölünmesidir, bunun dışında iç dünya ile dış dünya arasındaki bağlantısının kesilip, tümüyle kendi içine dönük yaşamında yitip gittiği ciddi bir kişilik değişmesidir.
Tek yumurta ikizlerinde hastalığa birlikte yakalanma oranı %80 ilişkisel verilere dayalıdır. Anne ile çocuk arasındaki bir ortak yaşarlık ilişkisi arkaik bir duruma ( paranoyit- şizoyit durum ) takılmayı kolaylaştırır. Burada henüz yapısını kazanmamış olan ben, başkasını, iyi yada kötü, kısmi bir varlık olarak algılar.
Şizofreniye giriş biçimi çeşitlilik gösterir. Olguların çoğunda kişide içine kapanma, hayal kurmaya, geri çekilmeye, iticiliğe, eğilim gibi önceden var olan şizoyit kişilik çizgileri gözlenir. Bu kişiler sıklıkla zayıf ince yapılıdırlar. Ergenliğin belirmesiyle birlikte ortaya çıkışı kolaylaşan hastalığın başlangıcı ilerleyicidir. Yukarıda saymış olduğumuz belirtilerin körüklenmesiyle birlikte kaçış aranır. Bunlar intihar, yıkıcı tutum vb.. gibi ağır davranış bozuklukları , tutarsız, düzensiz, mantıksal hayaller ( paranıyit hezeyan) ve bazen zihinsel bir özdevim ( otomatizm) ortaya çıkar.
Bahsetmiş olduğumuz bu son bozukluk kişinin içine sıkıntı ve kişilik yitimi duygusu yaratan bir yabancı gücün girişi olarak yaşanır. Başlangıç ivegen olabilir, ve bir hezeyan nöbeti tipik olmayan bir çöküntü ( depresyon) hali, bir huzursuzluk krizi biçiminde belirebilir. Zihinsel , duygusal ve davranışla ilgili alanlardaki ruhsal dağılma yada ayrışma öğeleri çeşitli bozukluklara şizofrenik bir gidiş görünümü verir.
Bu bozukluklar çelişik duygululuk, tuhaflık, çevreye kapalı oluş, çevreden kopuştur. Hasta içe dönük düşünceye özgü simge ve soyutlamaların egemen olduğu bir dünyaya gömülür.
Paranoyit hezeyanlı biçim, yalancı bunama yada gerilmeli bunama( hebefreni) gibi gelişen psikomotor bozukluklarının görüldüğü donukluk( katatoni) özel olarak kişiliği ilgilendiren bir biçim olan heboidofreni ve çocukda çok erken psikozlar gibi bir çok klinik biçimi vardır.
Tedavi kişiyi alışagelmiş ortak söyleme ve başkalarıyla ilişki ortamına yeniden oturtmayı amaçlar. Nöroleptik ilaçlar en dayanılmaz belirtileri bile hafifletebilir. Psikoterapi bilinçsiz çelişkileri yok etmeyi amaçlar ergoterapi ve sosyoterapi de hastayı ortak toplum yaşamına katmaya yönelik klasik tedavi yöntemlerini oluşturur.
Şizofreni psikozları süreğen ve hezeyan yapıcı psikozlar grubuna girer. Bu durum çoğunlukla 15 ile 30 yaşlar arasında başlar. Şizofreni ruhsal yapının dağılması bölünmesidir, bunun dışında iç dünya ile dış dünya arasındaki bağlantısının kesilip, tümüyle kendi içine dönük yaşamında yitip gittiği ciddi bir kişilik değişmesidir.
Tek yumurta ikizlerinde hastalığa birlikte yakalanma oranı %80 ilişkisel verilere dayalıdır. Anne ile çocuk arasındaki bir ortak yaşarlık ilişkisi arkaik bir duruma ( paranoyit- şizoyit durum ) takılmayı kolaylaştırır. Burada henüz yapısını kazanmamış olan ben, başkasını, iyi yada kötü, kısmi bir varlık olarak algılar.
Şizofreniye giriş biçimi çeşitlilik gösterir. Olguların çoğunda kişide içine kapanma, hayal kurmaya, geri çekilmeye, iticiliğe, eğilim gibi önceden var olan şizoyit kişilik çizgileri gözlenir. Bu kişiler sıklıkla zayıf ince yapılıdırlar. Ergenliğin belirmesiyle birlikte ortaya çıkışı kolaylaşan hastalığın başlangıcı ilerleyicidir. Yukarıda saymış olduğumuz belirtilerin körüklenmesiyle birlikte kaçış aranır. Bunlar intihar, yıkıcı tutum vb.. gibi ağır davranış bozuklukları , tutarsız, düzensiz, mantıksal hayaller ( paranıyit hezeyan) ve bazen zihinsel bir özdevim ( otomatizm) ortaya çıkar.
Bahsetmiş olduğumuz bu son bozukluk kişinin içine sıkıntı ve kişilik yitimi duygusu yaratan bir yabancı gücün girişi olarak yaşanır. Başlangıç ivegen olabilir, ve bir hezeyan nöbeti tipik olmayan bir çöküntü ( depresyon) hali, bir huzursuzluk krizi biçiminde belirebilir. Zihinsel , duygusal ve davranışla ilgili alanlardaki ruhsal dağılma yada ayrışma öğeleri çeşitli bozukluklara şizofrenik bir gidiş görünümü verir.
Bu bozukluklar çelişik duygululuk, tuhaflık, çevreye kapalı oluş, çevreden kopuştur. Hasta içe dönük düşünceye özgü simge ve soyutlamaların egemen olduğu bir dünyaya gömülür.
Paranoyit hezeyanlı biçim, yalancı bunama yada gerilmeli bunama( hebefreni) gibi gelişen psikomotor bozukluklarının görüldüğü donukluk( katatoni) özel olarak kişiliği ilgilendiren bir biçim olan heboidofreni ve çocukda çok erken psikozlar gibi bir çok klinik biçimi vardır.
Tedavi kişiyi alışagelmiş ortak söyleme ve başkalarıyla ilişki ortamına yeniden oturtmayı amaçlar. Nöroleptik ilaçlar en dayanılmaz belirtileri bile hafifletebilir. Psikoterapi bilinçsiz çelişkileri yok etmeyi amaçlar ergoterapi ve sosyoterapi de hastayı ortak toplum yaşamına katmaya yönelik klasik tedavi yöntemlerini oluşturur.
