- Katılım
- Nis 23, 2012
- Mesajlar
- 9,302
- Tepkime Puanı
- 64
- Puanları
- 48
- Yaş
- 54
Bugün sizlere Dünya da Otizm'i yenmiş bir elin sayısını geçmeyen kişilerden biri olan ve muhteşem Otizmli Zekâ Temple Grandin'in bir röportajından bir kısım paylaşacağım. Bugün dünyada bilinen Otizm'in tek tedavi yöntemi YOĞUN EĞİTİM ve kendisi de röportajının bu bölümünde bundan bahsediyor ve Otizm ile ilgili püf noktalardan bahsediyor. Bir otizmli bireyin hayata tutunabilmesi ve yaşam kalitesini yükseltebilmesi için ebeveynleri tarafından desteklenmesi ve SOSYAL DEVLET bilinci ile devletin yoğun eğitim sistemini tam olarak sunması gerekmektedir. Bu sayede birçok Otizmli çocuk hayata tutunabilir ve hayatta yerlerini alabilir…
Temple Grandin kimdir?
Hayvan bilimi üzerine Illinois Üniversitesi’nden doktorası olan ve Amerika'daki hayvan çiftlikleri idare tesislerinin üçte birini ve diğer bazı ülkelerde yine bu tarz tesisleri tasarlayan kişidir. Şu anda kendisi, Colorado Eyalet Üniversitesi hayvan bilimlerinde profesör asistanlığı yapmakta ve sıklıkla Amerika'nın dört bir yanındaki otizm toplantılarına konuşmacı olarak katılmaktadır. Şu anda Fort Collins, Colorado'da yaşamaktadır. Dünya da tek yazılı olmayan ama geçerliliği ve güvenilirliği kabul edilmiş projelere sahiptir.
Röportajdan Bölüm…
Temple Grandin, Ph.D.
Assistant Professor
Colorado State University
Fort Collins, CO 80523, USA
(Revised: December 2002)
İyi öğretmenler benim başarıya ulaşmamı sağladı. Otizm'i yenebildim çünkü iyi öğretmenlerim vardı. 2,5 yaşında deneyimli öğretmenlerin bulunduğu bir ana sınıfına yerleştirildim. Erken yaşlardan itibaren iyi davranışlar göstermeyi ve akşam yemeği masasında nasıl davranmam gerektiği bana öğretildi. Otizmli çocukların planlanmış ve yapılandırılmış bir gün programına ihtiyaçları vardır. Bunu yanı sıra katı ama aynı zamanda şefkatli öğretmenlerde çok önemlidir. 2-5 yaşlarım arası günlerim oldukça sıkı bir şekilde yapılandırılmış ve programlıydı ve bu programın dışına çıkmama izin verilmiyordu. 45 dakikadan haftada 5 gün olmak üzere bire bir karşılıklı konuşma terapisi alıyordum. Ve annem günün 3-4 saatini benimle ve kız kardeşimle oyun oynayarak geçiren bir dadı tutmuştu. Dadım oyun aktiviteleri sırasında bana "sıra" kavramını öğretmişti. Kardan adam yaptığımız zaman alt kısmını ben daha sonrada sırası geldiğinde üst kısmını kız kardeşimin yapması gerekiyordu. Yemek zamanları hep beraber yemek yerdik. Otistik davranışlara dönmeme izin verilen tek zaman öğle yemeklerinden sonraki günlük 1 saatlik dinlenme süremdi. Ana sınıfına gitmem, haftalık konuşma terapisi, oyun aktiviteleri ve "görgülü" yemek yeme zamanlarımda eklendiğinde haftada 40 saat eğitim alıyordum ve beynim bu dünyayla bağlantıda olmak zorunda oluyordu.
1. Otizmli birçok insan görsel zekâlıdır. Resimler ile düşünürüm. Kelimeler ile düşünmem. Tüm düşüncelerim hayal dünyamda geçen bir videokaset gibidir. Resimler benim anadilim kelimeler ise yabancı dilimdir. İsimler benim için öğrenmesi en kolay kelimelerdi çünkü kafam da onları bir resimle eşleştirebiliyordum. Ancak aşağı ve yukarı gibi kelimeler öğrenebilmem için öğretmenin bu kelimeleri fiziksel olarak sergilemesi gerekiyordu. Örneğin elinize bir oyuncak uçak alın ve yukarı dediğiniz zaman uçağı masadan havaya kaldırın. Bazı çocuklar eğer uçak maketine yukarı veya aşağı yazılı kartlar yapıştırıldığında daha kolay öğrenebilir. Uçak havalanacağı zaman yukarı kartı yapıştırılır ve uçağı indirdiğimiz zaman da aşağı kartını yapıştırılır.
2. Uzun soluklu talimatlar vermekten kaçının. Otizmli insanların sıralamayı akılda tutmak konusunda zorlandıkları gözlemlenmiştir. Eğer çocuk okuyabiliyorsa talimatları bir kâğıda yazın. Ben sıralamayı asla aklımda tutamazdım. Eğer benzinliğe gidilecek yolu sorsam sadece ilk 3 talimatı hatırlayabilirdim. Eğer 3 ten fazla izlenecek sıra varsa talimatlar bir kâğıda yazılmalıdır. Ayrıca telefon numaralarını da ezberleyemezdim çünkü aklımda bir resmini yapamazdım.
3.Birçok otistik çocuk çizim yapmada ve bilgisayar programlamada oldukça yeteneklidir. Bu yetenekleri desteklenmelidir. Çocukların içsel yeteneklerini geliştirmeye çok önem verilmelidir. Çünkü bu yetenekler becerilere dönüşür ve ileride çocuğun iş bulabilmesini sağlar.
4. Birçok otistik çocuk bir konuya saplanıp kalır. Örneğin tren veya harita gibi konulara saplanıp kalabilirler. Bunu çözmenin en iyi yolu. Saplandıkları konuyu eğitimi desteklemek amacıyla kullanmaktır. Örneğin eğer bir çocuk trenlerden hoşlanıyorsa, trenleri okuma için veya matematik için kullanın. Trenler hakkında kitap okuyun veya trenlerle ilgili matematik problemleri yapın. Newyork'tan Washington'a bir trenin ne kadar sürede gideceğini hesaplayın.
************************************
Muhteşem bir yaşam öyküsü ve bu yaşamı konu alan kendi biyografi filmini izlediğimden beri diyorum ki acaba bizim yurdumuzdan da Temple Grandinler çıkar mı? Devlet gerçekten sosyal devlet ilkesiyle yola çıkarak otistik çocukların alması gereken yoğun eğitim programlarını bizzat kendi elleriyle sunsa ? hani zorlaştırmadan, bin dereden su getirmeden devlet babalığını gösterse bu ülkede eminim ne otistik çocuklar içlerindeki zekanın en az yarısını kullanabilseler çok daha güzel şeyler olacak.
Temple Grandin kimdir?
Hayvan bilimi üzerine Illinois Üniversitesi’nden doktorası olan ve Amerika'daki hayvan çiftlikleri idare tesislerinin üçte birini ve diğer bazı ülkelerde yine bu tarz tesisleri tasarlayan kişidir. Şu anda kendisi, Colorado Eyalet Üniversitesi hayvan bilimlerinde profesör asistanlığı yapmakta ve sıklıkla Amerika'nın dört bir yanındaki otizm toplantılarına konuşmacı olarak katılmaktadır. Şu anda Fort Collins, Colorado'da yaşamaktadır. Dünya da tek yazılı olmayan ama geçerliliği ve güvenilirliği kabul edilmiş projelere sahiptir.
Röportajdan Bölüm…
Temple Grandin, Ph.D.
Assistant Professor
Colorado State University
Fort Collins, CO 80523, USA
(Revised: December 2002)
İyi öğretmenler benim başarıya ulaşmamı sağladı. Otizm'i yenebildim çünkü iyi öğretmenlerim vardı. 2,5 yaşında deneyimli öğretmenlerin bulunduğu bir ana sınıfına yerleştirildim. Erken yaşlardan itibaren iyi davranışlar göstermeyi ve akşam yemeği masasında nasıl davranmam gerektiği bana öğretildi. Otizmli çocukların planlanmış ve yapılandırılmış bir gün programına ihtiyaçları vardır. Bunu yanı sıra katı ama aynı zamanda şefkatli öğretmenlerde çok önemlidir. 2-5 yaşlarım arası günlerim oldukça sıkı bir şekilde yapılandırılmış ve programlıydı ve bu programın dışına çıkmama izin verilmiyordu. 45 dakikadan haftada 5 gün olmak üzere bire bir karşılıklı konuşma terapisi alıyordum. Ve annem günün 3-4 saatini benimle ve kız kardeşimle oyun oynayarak geçiren bir dadı tutmuştu. Dadım oyun aktiviteleri sırasında bana "sıra" kavramını öğretmişti. Kardan adam yaptığımız zaman alt kısmını ben daha sonrada sırası geldiğinde üst kısmını kız kardeşimin yapması gerekiyordu. Yemek zamanları hep beraber yemek yerdik. Otistik davranışlara dönmeme izin verilen tek zaman öğle yemeklerinden sonraki günlük 1 saatlik dinlenme süremdi. Ana sınıfına gitmem, haftalık konuşma terapisi, oyun aktiviteleri ve "görgülü" yemek yeme zamanlarımda eklendiğinde haftada 40 saat eğitim alıyordum ve beynim bu dünyayla bağlantıda olmak zorunda oluyordu.
1. Otizmli birçok insan görsel zekâlıdır. Resimler ile düşünürüm. Kelimeler ile düşünmem. Tüm düşüncelerim hayal dünyamda geçen bir videokaset gibidir. Resimler benim anadilim kelimeler ise yabancı dilimdir. İsimler benim için öğrenmesi en kolay kelimelerdi çünkü kafam da onları bir resimle eşleştirebiliyordum. Ancak aşağı ve yukarı gibi kelimeler öğrenebilmem için öğretmenin bu kelimeleri fiziksel olarak sergilemesi gerekiyordu. Örneğin elinize bir oyuncak uçak alın ve yukarı dediğiniz zaman uçağı masadan havaya kaldırın. Bazı çocuklar eğer uçak maketine yukarı veya aşağı yazılı kartlar yapıştırıldığında daha kolay öğrenebilir. Uçak havalanacağı zaman yukarı kartı yapıştırılır ve uçağı indirdiğimiz zaman da aşağı kartını yapıştırılır.
2. Uzun soluklu talimatlar vermekten kaçının. Otizmli insanların sıralamayı akılda tutmak konusunda zorlandıkları gözlemlenmiştir. Eğer çocuk okuyabiliyorsa talimatları bir kâğıda yazın. Ben sıralamayı asla aklımda tutamazdım. Eğer benzinliğe gidilecek yolu sorsam sadece ilk 3 talimatı hatırlayabilirdim. Eğer 3 ten fazla izlenecek sıra varsa talimatlar bir kâğıda yazılmalıdır. Ayrıca telefon numaralarını da ezberleyemezdim çünkü aklımda bir resmini yapamazdım.
3.Birçok otistik çocuk çizim yapmada ve bilgisayar programlamada oldukça yeteneklidir. Bu yetenekleri desteklenmelidir. Çocukların içsel yeteneklerini geliştirmeye çok önem verilmelidir. Çünkü bu yetenekler becerilere dönüşür ve ileride çocuğun iş bulabilmesini sağlar.
4. Birçok otistik çocuk bir konuya saplanıp kalır. Örneğin tren veya harita gibi konulara saplanıp kalabilirler. Bunu çözmenin en iyi yolu. Saplandıkları konuyu eğitimi desteklemek amacıyla kullanmaktır. Örneğin eğer bir çocuk trenlerden hoşlanıyorsa, trenleri okuma için veya matematik için kullanın. Trenler hakkında kitap okuyun veya trenlerle ilgili matematik problemleri yapın. Newyork'tan Washington'a bir trenin ne kadar sürede gideceğini hesaplayın.
************************************
Muhteşem bir yaşam öyküsü ve bu yaşamı konu alan kendi biyografi filmini izlediğimden beri diyorum ki acaba bizim yurdumuzdan da Temple Grandinler çıkar mı? Devlet gerçekten sosyal devlet ilkesiyle yola çıkarak otistik çocukların alması gereken yoğun eğitim programlarını bizzat kendi elleriyle sunsa ? hani zorlaştırmadan, bin dereden su getirmeden devlet babalığını gösterse bu ülkede eminim ne otistik çocuklar içlerindeki zekanın en az yarısını kullanabilseler çok daha güzel şeyler olacak.
