Ümit Yaşar Oğuzcan, (22 Ağustos 1926, Tarsus - 4 Kasım 1984), Türk şair.
22 Ağustos 1926 tarihinde Tarsus’ta doğdu. Eskişehir Ticaret Lisesi’ni bitirdi (1946). Türkiye İş Bankası’na girerek Adana, Ankara ve İstanbul’da çalıştı. Halkla İlişkiler Müdür Yardımcısı görevinde iken, hizmette otuz yılını doldurunca kendi isteğiyle emekliye ayrıldı (Haziran 1977). İstanbul’da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu.
Şiire 1940’da Yedigün şairleri arasında başlayan; 1975’te 33 şiir, 4 düzyazı kitabı, 13 antoloji ve biyografik eser, toplam 50 kitap çıkarmış bulunan, şiir plakları, şarkı sözleri ve yergileriyle tanınan Oğuzcan, günümüzün en popüler şairlerinden biridir. Genellikle Faruk Nafiz Çamlıbel duyarlılığında ve aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde çoğalttığı şiirini, 1973’te büyük oğlu Vedat’ın ölmesi üzerine, hayatın boşluğu, ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına yöneltti. Şairlik başarısını, daha etkili, aruzla yazdığı rubailerinde gösterdi.
ESERLERİ
İnsanoğlu (1947)
Dolmuş (1955)
Aşkımızın Son Çarşambası (1955)
Bir Daha Ölmek (1956)
Deniz Musikisi
Dillere Destan
Mihriban'a Mektuplar
Biraz Kül, Biraz Duman
Sen Aşk Nedir Bilmezdin
Avrupa Görmüş Adam (gezi notları-şiirler)
Bir Gün Anlarsın
Kör Ayna (1957)
İki Kişiye Bir Dünya (1957)
Beni Unutma (ilk yedi kitabından seçmeler) (1959)
Karanlığın Gözleri (1960)
Akıllı Maymunlar (1960)
Seninle Ölmek İstiyorum (1960)
Üstüme Varma İstanbul (1961)
Sahibini Arayan Mektuplar (1961)
Yeni Dünya Rekoru (1961)
Sevenler Ölmez (1962)
Çigan Gözler (1962) ,
Ötesi Yok (1963)
Hüzün Şarkıları (1963)
Bir Gün Anlarsın (1965)
Sadrazamın Sol Kulağı (1965)
Mihribana Şiirler (1965)
Taşlar ve Başlar (1966)
Seni Sevmek (1966)
İnşallahla Maşallahla (1965)
Toprak Olana Kadar (1968)
Göbek Davası (1968)
Ben Seni Sevdim mi (1968)
Halktan Yana (1969)
Aşk mıydı O (1969)
Önce Sen Sonra Ben (1971)
Rubailer (1972)
Acılar Denizi (1973)
Yalan Bitti (1975)
En Eski Yalnızlığımdın Sen Benim (1978)
Dikiz Aynası (yergi şiirleri, 1982)
Oğul koşması
Her Gece Sen
Beşinci Mektup
Milyon Kere Ayten
Bir Başka İstanbul
HAKKINDA YAZILANLAR
Türke Doğru (03.1945 / 09.1948)
Çıkarılmasına Eskişehir’de başlanıp Adana’da sürdürdürülen aylık düşünce ve sanat dergisi. ilk sayısı Mart 1945’te Eskişehir’de yayımlandı.
28x19 sm. boyutunda ve 20 sayfalı idi. Kapağın üst bölümünde Her yönde Türk’e doğru olarak sunulan adın altında “ilimde-fende-sanatta- duyuşta-düşünüşte” söylemi yer alıyordu. Kapağın öteki bölümlerinde resimlere, sayı belirtecine, çıkış tarihine ve fiyata (25 kuruş) yer veriliyordu.
Derginin “müessisi” olarak Lütfi Oğuzcan, sahibi ve yazı işleri müdürü olarak da Ö.N. Bartu sunuluyordu. Bu dönemde Mehmet Kaplan, Lütfi Oğuzcan, Recep Bilginer, Rıza Ümit, Osman Attilâ, İbrahim Zeki Burdurlu, vb. derginin başlıca yazarları arasında idi.
Daha sonra Adana'ya taşınan dergi'nin adı Türke doğruya, söylemi de 22. sayıdan başlayarak “Türkçü ve Türkiyeci Dergi'ye dönüştürüldü.
Adana döneminde derginin sahibi Lütfi Oğuzcan, yazı işleri müdürü de Ümit Yaşar Oğuzcan'dı. Ârif Nihat Asya, İlhan Darendeli, Enver Binokay, Lütfi Akdoğan, Lütfi Ayda, A. Celâl Şimşek, Mustafa Ârif Arık, Ziya İlhan Zaimoğlu, Ümit Yaşar Oğuzcan, Mehmet Çakırtaş, Necati Enez Kâhyaoğlu, Halil Soyuer, A. Rıza Ergüven, Gökhan Evliyaoğlu, İzzet Arslan, Ahmet Remzi Yüreğir, Ahmet Nadir Caner, Ayhan Hünalp, Ali Saracoğlu, Canip Sıtkı İlter, vb. yazıları ve özellikle de şiirleri ile katkıda bulunanlardı.
Türke doğru’nun yayımı Eylül 1948'de çıkarılan 32. sayısı ile sona erdi.