Utanılan Engelli Çocuklar

Ailelerin engelli çocuklarını yok sayması
Eskiden aileler engelli bir çocuğa sahip olduğu zaman bunu ellerinden geldiğince gizlerlermiş. Sanki bir suç işlemişcesine engelli çocuğa sahip olmaktan utanç duyarlar ve bu çocuğu yok kabul ederlermiş. Ailenin eğitimsiz ve bilinçsiz olması töreler ve geleneklere bağlı yaşaması engelli çocuğu kabullenmeme, utanma hatta ve hatta engelli çocuk dünyaya getiren anneleri suçlama gibi bir çok cahilce yapılan eylemlere geriye baktığımız zaman şahit olmuşuzdur yada büyüklerimizden dinlemişizdir.

Engelli çocuklar eve kapatılıp toplumdan uzak tutarak kendilerince ayıp saydıkları bu durumu ellerinden geldiğince gizler, hatta zihinsel engelli olanları zincire vurduklarını bile bir çok kez okumuşuz duymuşuzdur. Bu eylemi yapanların sığındığı saçma sapan sebepleri ise çocuğun kendine ve etrafına zarar vermemesi diye kendilerini bir nevi haklı çıkarma çabasına girerler.

Sanki kendilerine ve etrafına zarar vermelerini engellemenin tek yolu eve kapatıp zincire vurmakmış gibi cahilane fikirlerle karşımıza bir çok kez çıkmışlardır. Bu sadece kendilerine taktıkları maskenin çocuğa uyarlanmış halidir, ve sadece kendilerini aynı zamandada kendi zihniyetlerinde olanları kandırmaktır.

Şu an itibariyle şükürler olsunki engelli aileleri daha bilinçli gizlemek yada utanmak yerine tedavisi için çabalanıyor eğitimi için uğraşılıyor. Aslında engellilik konusunda bilinçleniyoruz daha duyarlı hale geliyoruz. Bana göre bu durumlara sebep eğitim düzeyinin yükselişi, nekadar eğitim okadar bilinçli aileler diye düşünüyorum. Geriye dönüp baktığım zaman çok değil en fazla 4 veya 5 yıl tv lerde okadar çok görüyorduk ki engelli çocuğun nasıl utanç konusu olduğunu ve doğuran annenin nasıl aşağılandığını şimdi bu tür haberler yok denebilecek durumda bana göre insanların eğitilmesi ve bilinçlenmesi bu iyileşmelerin sebebi sizce nedir?

DÜŞÜNCENİZE İÇTENLİKLE KATILIYORUM; Engelli çocuklarından utanan ve evlerde gizleyen bir çok aile tanıyorum. Üstelik de bu engelli çocuklarını saklayan kişiler eğitimli ve sözüm ona aydın kişilerdir. Engelli insan dikkat çeken kişi olduğundan toplumun acıma hissi ile bakması etken olmaktadır. Ben engelli bir genç olarak 15 yaşından sonra aile içinde hastalıktan ve yanlış tedaviden sakat kalmış bir kişi olarak,utanma ve dışlanma durumlarını yaşadım.
Ben küçük bir ilçede yaşıyorum,bir kaç aile tanıyorum engelli çocuğu var. Hiç kimse ile engeelliyi görüştürmuyorlar ve göstermiyorlar. Evin bir odasında tek başına yaşatıyorlar,kapının önüne bile çıkarmıyorlar. Evin içinde hapis hayatı yaşatıyorlar. Ülkemizde engelliye bakış devlet olarak bakıldığında bile yanlış. Engelliye evde bakıcı maaşı diye bir maaş ödeniyyor. Bu uygulama engellilere evde bakın deniyor.
Oysa ki,engelliye sadece evde bakım gerekmiyor,dışarıda çıkarılması gerekmezmi? Engelliye bakım maaşı denmesi gerekirken,evde bakım neden denmiş? Demek ki engelliler evde kalsın deniyor.Engelliler sadece kutlama ve özel günlerde çok azı dışarıya çıkarılıyor. Bu yanlış inanışı devlet millet el ele vererek yok etmeliyiz.
İnsanın fiziki özelliği değişikliğe uğrayabilir,her sağlam kişi engelli hale gelebilir. ANCAK; hiç kimse empati kurmayı ve kendini engellinin yerine koymayı aklına getirmek istemiyor.Son yıllarda iyiye doğru imkanlar ve değişiklikler oluyor,ama asla yeterli değildir. Engellilerin sıkıntıları bir haylı fazladır,Dertli bir engellinin mağdur durumunu yazarak veya telefonla sıkıntısını dile getireceği ve problemini çözebileceği bir yetkili bile yoktur ülkemizde...
Dernekler; amacına uygun çalışmıyor veya çalışamıyor,bunlara çözüm getirimelidir. Engelli kişilere bizzat evlerde ziyaret edilip mağdur durumları giderilmesi gerekir. Bakıcıların nasıl baktıkları gözlenmeli,veya yardımcı persönel gerövleendirilmeli,ailelere psikolojik destek verilmelidir.Sıkıntılarımızın çözümü ancak böyle olabilir.

benim düşüncem o engelli yi utanç malzemesi olarak gören zihniyetlerin değişmesi devletin engelliye tanıdığı maddi haktan dolayı bence yoksa türkiye vatandaşının zihniyeti hiçbir şekilde değğişmez maddiyata dayalı değişen zihniyetler

Arkadaşlar zihniyet muhakki değişmek zorunda burada hemfikiriz fakat evde bakım maaşı konusunda ki görüşe pek katılmıyorum.Çünkü bu insan zaten evde dışarı elbeteki çıkanlar vardır fakat hiç çıkamayacak durumda olanları düşünelim ve bir takım gereksinimlerini karşılayamayanları hem madden hem manen verilen bakım parası evde kal diye verilmediğini sadece insanlara maddi sıkıntılarında birazcıkda olsa destek amaçlıdır. Ne kadar yeterli orası tartışılır buna sözüm olamaz aksamalar vardır bunada eyvallah yapılan düzensizlik bekletilmeler insanı çileden çıkartır türden bunlarda kabulüm ama azda olsa alınan para sıkıntılara biraz destek vermiyormu? Evden dışarı çıkma al paranı otur türünde bir düşünce yapısıyla verildiğini kesinlikle kabul etmiyorum.

Çocuklarının engelinden dolayı utanları onları yok sayıp toplum dışana itenleride kınıyorum.

keşke değişse ama ben zor gözüyle bakıyorum hı değişir ama bi 10 yıl 15 yıl sonrasına değişir o da belkiiii başımızdaki devlet büyüklerinin zihniyeti değişmiyoki vatandaşın engelliye bakış açısı değişsin hani nerde 2012 temmuzuna kadar heryer engellinin ulaşımı kolay olsun diye değişecekti hani yok neden engelli herzaman madur devletin engelliye olan zihniyeti değişsin ki vatandaşında değişsin kısacası ben türkiye vatandaşlarının zihniyetlerinin değişeceğine hiçbirzaman inanmıyorum bu böyle gelmiş böylede gider

karamsarlık yok sinandeniz iyi düşünelim iyi olsun inşallah her şey

Zihniyetler değişirmi

Biz engelliler olarak her konuda hemfikir olmalıyız. Tek bina gibi birlık olursak maddı manevi her sıkıntıyı aşarız.
Benim rahatım yerinde başkası beni ilgilendirmez düşüncesi yanlıştır.
Devlet ve millet hep birlikte sorunları çözebiliriz. Yapılan hizmetlerde ve uygulamalda eksiklikler vardır. Bunları yetkili kişilere iletebilirsek eksiklikler giderilir. Engelli kişi ile yaşlı kişi ayrıdır,benzer durumu olabilir ama,yaşlı kişi70 yıl sağlam yaşamıştır,son yıllarda yatalak olmuştur. Yine saygı duyarız. Engelli ile yaşlılar aynı şekilde bakım parası alıyor.
Engelli kişi çok daha farklıdır,yaşlılığı bile daha ağır ve sıkıntılı olabilir. Bunun gibi gelişmiş kabul edilen ülkelerde bu sorunlar nasıl aşılmış ise,ülkemizde de aynı uygulama ile aşılabilir.Engelli kişiler her konuda sabırlı vw azımlı kişlerdir,bu nedenle engelsiz kişlerden daha başarlı olurlar. Demek ki insan madde den ibaret değildir,manevi yönü daha önemlidir. Nice pehlivan gibi kişiler,sakat kişinin yaptığı işleri başaramamıştır.
Zihniyet değişikliği eğitimle ve inançla olabilir,sağlam inanç ve kaliteli eğitim olursa.