- Katılım
- Ocak 14, 2013
- Mesajlar
- 914
- Tepkime Puanı
- 0
- Puanları
- 0
Yasadigin her seyin sabun köpügü oldugunu anladığın,,
Baloncuklar teker teker patlarken herseyi kaybettiginin farkında olup da,,
Hiç bir sey yapamadığın...
Binlerce cevapsiz soru içinde, hayata cevapsiz kaldigin...
Ve kimseyle konusmak istemeyip,,
...Kendine çagrilarini bile mesgule aldığın...
"Ben güçlüyüm" yalanini her söylediginde aynaya,,
Yüzün kizarir böyle zamanlarda...
Hayat güçlüdür..
Gerçegi bilmek kimseye bir sey kazandirmayacagından,,
Herkes kendi gücüne inanmak ister.
Sonra bir anda Sessiz bir sabaha gözlerini açarken,,
"Hayir" dersin..."güçlü falan degilim bennn."
Bir anda tüm mücadeleden vazgeçersin....
Tüm kavgalarindan.
Her seyi oldugu gibi bırakmak,,ayak uydurmak istersin..
Sessiz bir kabullenmişlige bürünürsün...
"Oldugu kadar" cümlesi,,girip yerlesir hayatına.
"Olmalı" kelimesi terk edip gider cümlelerini..
Olduğu kadar yaşamaya baslarsın,, olduğu kadarıyla..
Beklentiler,,hayaller bos gelmeye baslar artık.
Kimse senden bir sey beklemesin istersin,,
Sen hayattan bir sey beklemezken....
Yorgunlugun,yılgınlığın arttıkça zincirler seni,,
Bırakıp kaçma, yeni hayaller kurma,,
Yeni bir şeylere baslama hevesi yasamından uzaklastıkça...
Asla bitmeyecek yorucu yokuşlar gibi isteksiz bırakır seni,,
Hayata karşı...
"Ben buyum" dersin,,
"Olduğum kadarım"
"Çabalamanın anlamı yok daha fazlası için" dersin
Ve KAYBEDERSİN
