Yapraklarını dökme sakın

güz gülleri

Üye
Üye
Katılım
Ocak 14, 2013
Mesajlar
914
Tepkime Puanı
0
Puanları
0
Yapraklarını dökme sakın,
Tebbesüm goncasını açmasıyla şarkı söylemeye başlamış bir bülbül var.
Işığım!
Sönme sakın,
Senin bağlılık ışığında bir göz görüşmeye gelmiş.
Bahar gülümün dalı sapı!
Kırılma sakın,
Senin ümit veren yeşermene gönül bağlamış bir gönül var.
Güneşim!
Batma sakın,
Bir ay çiçeği dalı seni aramak için başını kaldırmış.
Eteğim!
Seni dürmesinler,
Ukdeli bir gırtlak var.
Tapınağım!
Yıkılma sakın,
Duaya muhtaç bir gönül var.
Pınarım!
Kuruma sakın,
Çölün sussuzluğunda yanmış bir ciğer var.
Yastığım!
Seni kaldırmasınlar sakın,
Hasta bir baş var.
Yatağım!
Seni toplamasınlar sakın,
Ateşli bir vücut var.
Yuvam!
Yıkılma sakın,
Barksız barınaksız kalmış biri var.
Yeniden bulduğum!
Kaybolma sakın,
Cehennemde oturan bir ruhun yeniden bulmuş olduğu cennetsin.
Bedenim!
Başı dönmüş ruhunu geri çağır.
Ben dudaklarımı senin ağzına dayayıp seni canlandırmak için kendimi senin içine üfleyeceğim.
Ruhum!
Bedenini ara,
Dudaklarını ağzıma daya ve beni canlandırmak için kendini içime üfle.
Çünkü biz birbirimizin bedenini,birbirimizin ruhuyuz,birbirimizin yaratıcısı,birbirimizin tanrısıyız,dünyanın bütün nüfusu biziz,
herkes biziz,
biz hepimiziz,
bizim yerimiz yeryüzü değil,
biz bu memlekette yabancıyız,kimsesiziz,yalnızız,yabancıyız...


575504_535366153162921_1601878812_n.jpg
 
Tekerlekli Sandalye
Üst