Yaşadığınız sorunları aştığınız müddetce mutlusunuzdur!

Görünmeyen duyulmayan yanı vardır, yaşadığımız dünyanın. O görünmeyen kısmında sesini duyuramayan, iç acıtıcı sessizliğin çığlığını içinde duyan binlerce insan var bir de. İki ayağınızın üstünde kimseye ya da bir araca ihtiyaç duymadan yürüyebiliyorsanız, ve mutlu anlarınızda içinizden mırıldanarak şarkı söylemek geçiyorsa ve söyleyebiliyorsanız, akşam yatağınıza yattığınızda yarın ne giysem ya da işlerim nasıl olacak acaba diye düşünebiliyorsanız hayatın size sunduğu şansları yakalamış demeksinizdir, ya da bu yazdıklarımı size vermek için hayat sizi seçmiştir aslında. Ancak bu hayat öyle bir hayattır ki, istedikten sonra bir soluk sonrasın da bile alabilir sizden onları. Bunların hepsine sahip olan çoğu insan bu şanslarının bile farkında değildir. Ve iç geçirir “ Lan adamdaki arabaya bak, bi şöyle arabam olmadı hep eskiler bindim” diye. Ya da “bugünkü ciro 300 lira oldu, vay anasına yine kardan azalttık bugünkü işleri” diye.

Elinden olanların daha fazla olmasını istedikçe huzur bulacağını zanneder insan. Ve fazlasını ister içten içe sahip olduklarının. Bugün kazandığı 300 lirayı yarın 500 liraya yapabilir belki rahatlıkla. Ama bu gün iki elim var yarın da bu dört olsun diyemez, aklı selim bir insan. Ama “Dün iki elim vardı, bu gün bir tane kaldı” dediği zaman, gözü o günkü kazandığı 300 lirayı da görmez. Engelli insanları diğer insanlardan ayıran da budur aslında. Hayat daha olgun yapar, engelli birini, ve daha çok yaklaşır onu yaradana ve ona bahşedilen hayata. İşte bu yüzden görünmeyen, duyulmayan yanı vardır hayatın dedim, yazımın başında. Biz bizi görüyoruz da, hayatı göremiyoruz aslında, hayatın bize verdiklerini göremiyoruz, sahip olduğumuz can parçalarımızı kaybetmeden.
Hep şikayetçi olur insanlar, yollardaki deliklerden arabasının lastiği hasar gördüğü için. Ancak şükretmez bir arabası olduğu için. Ya da kaldırımlar arasında çıkık olan parkelerin arasına su dolduğunda ve hızlı bir şekilde bastığı için pantolonun paçasını kirlettiği için küfreder, kaldırıma da, kaldırımı yapana da, suya da, yağmura da…
Ama şükretmez sağlam bir ayakla oraya bastığı için. Bu yüzden yaşama engelliyizdir belki de.
Şükürden konu açılmışken şu sözler hep aklıma gelir ve kim olursa olsun hep bunu söylemek isterim.Aslında hayatın tadını anlatan sözler bunlar :
Evini bir davet sonrası temizlemek için saatlerce uğraşıyorsan
Bir çok arkadaşın var demektir



Faturalarını ödeyebiliyorsan
Bir işin var demektir.

Pantolonun biraz sıkıyorsa
Aç kalmıyorsun demektir.

Gölgen seni izliyorsa
Güneş ışığını görüyorsun demektir.

Otobüsten indiğin yerden işyerine yolu uzun buluyorsan
Yürüyebiliyorsun demektir

Hükümet hakkında eleştiri yapabiliyorsan
Konuşma özgürlüğün var demektir

Yanındaki adamin sesinden rahatsız oluyorsan
Duyuyorsun demektir.

Camları silmen , çatıyı onarman gerekiyorsa
bir evde yasiyorsun demektir

Doğalgaz faturan yüklü geliyorsa
Isınıyorsun demektir

Bir dünya yıkanacak ve ütülenecek elbisen varsa
Yığınla giyeceğin var demektir

Çalar saatin sabahın köründe çalıyorsa
Yaşıyorsun demektir

Aksamları kendini yorgun hissediyor ve bacakların ağrıyorsa
O gün üretici olmuşsun demektir

VE TÜM BUNLARIN FARKINA VARABİLİYORSAN
MUTLUSUN DEMEKTİR
DOLAYISIYLA MUTLULUK; Sorunsuz bir yaşam değil, sorunlarla başa çıkabilme yeteneği demektir...
Hayatın gerçekte nasıl yaşanılacağına dair her şeyi anlatıyor aslında bu sözler. Sorunun olmadığı, problemin olmadığı bir dünya düşünün. Sizce ne olurdu, sapkınlık sapıklık başlamaz mıydı? Sapıklık derken sadece birilerinin ırzına geçmekten bahsetmiyorum. İnsanın kendisine ve çevresine verebildiği her türlü zarardan bahsediyorum sapıklık derken. Bu gün istatistiklere baktığımızda dünyanın en refah yaşamı sunun ülkesinde, intihar girişimlerinin en çok olduğunu görüyoruz. Bu intihar ölümlerinin ise yarısı sarhoşken olduğunu da biliyoruz. Evet insanların bir derdi yok çünkü, geçim dertleri yok, çocuk okutma dertleri yok, ay sonuna para yetecek mi yetmeyecek mi derdi yok, sevgili, namus, karı-koca ilişkisi bizdeki değil. İşte sıkıntı olmayınca böyle sapıklıklar çıkıyor ortaya, hiç sıkıntısı olmadığı için bile intihar edebiliyorlar insanlar, kendilerine rahatlığı sıkıntı ederek.
Son olarak şunu söyleyebiliriz ki, sınanmak için geldiğimiz bu dünya da zorluklarla sınanıyoruz aslında. Ne kadar başarılı olursak bu sıkıntılarla baş edebilme adına o kadar başarılı çekip gideriz bence bu dünyadan. İnsanlar o kadar çok içtenlikle “İyi bilirdik “ derler arkamızdan. O yüzden sıkıntılarımızı sıkıntı etmeyelim derim ben, engelli de olsak engelsiz de olsak…

Yüreğinize sağlık çok beğenerek okudum aslında şükredilecek okadar çok ey varki her durumun daha beteri olabileceğini
zaman ,zaman unutuyoruz, İşte ozaman ister istemez isyanlara başlıyoruz.