- Katılım
- Nis 23, 2012
- Mesajlar
- 9,302
- Tepkime Puanı
- 64
- Puanları
- 48
- Yaş
- 54
GELECEKTE BAŞARI İÇİN YENİLENEBİLİR TECRÜBE ARANIYOR!
Şapka satıcısı maymunun öyküsü...
´´Geçimini şapka satarak sağlayan bir adam, sıcak bir günde ormandan geçerken bunalmış, yorulmuş, şapkalarla dolu ağır sepetiyle bir ağacın altına oturup, uyuya kalmış. Bir kaç saat sonra tuhaf seslerle uyandığında, bakıyor ki tüm sermayesi olan şapkalar altında oturduğu ağacın dallarında oynaşan bir sürü maymunun kafasında…
Adam şaşkın, panik içinde; ´´ne yapsam?´´ diye düşünürken kafasını kaşıyor. Birden fark ediyor ki maymunlar da adamın taklidini yaparak, kafalarını kaşıyor. Bunun üzerine adam ellerini havaya kaldırıyor, maymunlar da kaldırıyor, olduğu yerde dönüyor, maymunlar da dönüyor. Durumu anlayan şapkacı, kendi kafasındaki şapkayı alıp hızla yere fırlatıyor. Anında tüm maymunlar da aynısını yapıp, şapkaları aşağı atıyorlar. Adam da hızla mallarını toplayıp, sepetine dolduruyor ve yoluna devam ediyor.
Aradan 50 yıl geçiyor...
Şapkacının torunu da aynı işi yapmaya başlıyor. Minibüsü ile köy, köy, pazar, pazar geziyor. Bir gün, sıcaktan bunalıp, arkası şapkalarla dolu aracını yol kenarında, bir ağaç gölgesine çekiyor, uykuya dalıyor. Bir süre sonra, tıkırtılarla uyanıyor. Onlarca maymun kafalarında şapkalarıyla minibüsün üstünde ve ağacın dallarında oynaşıyor.
Adam dedesinin yıllarca önce anlattığı hikâyeyi hatırlıyor. Hemen aynı şeyleri yapmaya başlıyor.
Kafasını kaşıyor, maymunlar da aynısını yapıyorlar. Ellerini havaya kaldırıyor, onlar da ellerini kaldırıyor. Sonunda adam ´´tamam oldu bu iş´´ deyip, zafer kazanmış bir gülümsemeyle başındaki şapkayı hızla yere fırlatıyor. O da ne??? Maymunlardan biri ağaçtan iniyor, yerdeki şapkayı alıp, toruna okkalı bir tokat atıyor ve şaşkınlıktan donan toruna arkasını dönüp yürüyor.
Giderken de ´´sadece senin mi deden var şapşal?´´ diye bağırıyor…´´
Tecrübe, deneyim üzerine sevdiğim bir hikaye. Internet´ten, kaynağı belirsiz yazılardan birinden almıştım. İçinde tecrübenin kazandırabileceklerine veya ezbere kopyalanan deneyimin kaybettirebileceklerine dair gerçek hayatla ilintilendirilebilecek önemli detaylar var.
- ´´Bence tecrübe insanın hayatta yapmış olduğu hataların toplamıdır. Ama önemli olan o hatalardan ders alıp tekrar yapmamasına tecrübe denir..´´
- ´´Hayatta edindiğiniz tecrübeler yediğiniz kazıkların toplamıdır
))´´
Tecrübe bizzat yaşanarak kazanılıyor, maliyeti yüksek, kötü olanlarını tekrarlamaktan kaçınmalı, iyi olanlarını ise geliştirerek, tekrarlamalıyız!
Tecrübenin yenileneni, güne, geleceğe uygun hale getirileni makbul...
Deneyim, tartışmasız en etkili ve kalıcı öğrenme, gelişme, geliştirme yöntemi. Bir başka tartışmasız gerçek de bedeli en yüksek öğrenme şekli. Olumlu sonuçlar için edinilmesi gerekenlerin en pahalısı…
Onun için artık iş ilanlarının hepsinde ´´…alanında deneyimli, tecrübeli´´ olmak hali standart bir beklenti, bir ön koşul.
Bir tarafta tecrübe şart, öte yandan edinilmesi, yenilenmesi çok pahalı ve zor!
İşte burada pek çok genç sıkışıyor. Peki ne yapacağız, nasıl üstesinden geleceğiz bu ikilemin?
Sevgili Çetin Altan´ın dediği gibi ´´enseyi karartmayacağız´´ ve geleceğe heyecanla ilerleyeceğiz;
- Yaşam amacına göre belirlenmiş alanlarda her türlü deneyim fırsatını değerlendireceğiz, üşenmeyeceğiz, zorlanmaktan korkmayacağız. Daha eğitim devam ederken, lise, üniversite yıllarında´´hedefli´´ staj, tecrübe edinmeye başlayacağız.
- Kendimizinkiler kadar, hatta daha fazla, başkaları tarafından edinilmiş tecrübeleri iyi okuyup, gözlemleyip, anlayacağız. Antrenörlerle çalışacağız...
- Başkalarının tecrübelerinden amacımıza uygun olanlarını kopyalayacağız, kaçınmamız gerekenleri iyi belleyeceğiz.
- Bunları hedefimize olumlu katkı verecek şekilde kişiselleştirip, geliştirecek ve sürekli yenileyeceğiz.
Tecrübe meselesini halletmek için şapkacının hikayesini hatırlayın, yukarıda sıraladığım noktaları dikkatlice düşünün ve mümkünse mutlaka bir antrenör, moderatör edinin. Bilge kişiler ´´akıllı insanlar başkalarının tecrübelerini kullananlardır´´ demiş…
Yazar: Ufuk Tarhan
Şapka satıcısı maymunun öyküsü...
´´Geçimini şapka satarak sağlayan bir adam, sıcak bir günde ormandan geçerken bunalmış, yorulmuş, şapkalarla dolu ağır sepetiyle bir ağacın altına oturup, uyuya kalmış. Bir kaç saat sonra tuhaf seslerle uyandığında, bakıyor ki tüm sermayesi olan şapkalar altında oturduğu ağacın dallarında oynaşan bir sürü maymunun kafasında…
Adam şaşkın, panik içinde; ´´ne yapsam?´´ diye düşünürken kafasını kaşıyor. Birden fark ediyor ki maymunlar da adamın taklidini yaparak, kafalarını kaşıyor. Bunun üzerine adam ellerini havaya kaldırıyor, maymunlar da kaldırıyor, olduğu yerde dönüyor, maymunlar da dönüyor. Durumu anlayan şapkacı, kendi kafasındaki şapkayı alıp hızla yere fırlatıyor. Anında tüm maymunlar da aynısını yapıp, şapkaları aşağı atıyorlar. Adam da hızla mallarını toplayıp, sepetine dolduruyor ve yoluna devam ediyor.
Aradan 50 yıl geçiyor...
Şapkacının torunu da aynı işi yapmaya başlıyor. Minibüsü ile köy, köy, pazar, pazar geziyor. Bir gün, sıcaktan bunalıp, arkası şapkalarla dolu aracını yol kenarında, bir ağaç gölgesine çekiyor, uykuya dalıyor. Bir süre sonra, tıkırtılarla uyanıyor. Onlarca maymun kafalarında şapkalarıyla minibüsün üstünde ve ağacın dallarında oynaşıyor.
Adam dedesinin yıllarca önce anlattığı hikâyeyi hatırlıyor. Hemen aynı şeyleri yapmaya başlıyor.
Kafasını kaşıyor, maymunlar da aynısını yapıyorlar. Ellerini havaya kaldırıyor, onlar da ellerini kaldırıyor. Sonunda adam ´´tamam oldu bu iş´´ deyip, zafer kazanmış bir gülümsemeyle başındaki şapkayı hızla yere fırlatıyor. O da ne??? Maymunlardan biri ağaçtan iniyor, yerdeki şapkayı alıp, toruna okkalı bir tokat atıyor ve şaşkınlıktan donan toruna arkasını dönüp yürüyor.
Giderken de ´´sadece senin mi deden var şapşal?´´ diye bağırıyor…´´
Tecrübe, deneyim üzerine sevdiğim bir hikaye. Internet´ten, kaynağı belirsiz yazılardan birinden almıştım. İçinde tecrübenin kazandırabileceklerine veya ezbere kopyalanan deneyimin kaybettirebileceklerine dair gerçek hayatla ilintilendirilebilecek önemli detaylar var.
- ´´Bence tecrübe insanın hayatta yapmış olduğu hataların toplamıdır. Ama önemli olan o hatalardan ders alıp tekrar yapmamasına tecrübe denir..´´
- ´´Hayatta edindiğiniz tecrübeler yediğiniz kazıkların toplamıdır
))´´Tecrübe bizzat yaşanarak kazanılıyor, maliyeti yüksek, kötü olanlarını tekrarlamaktan kaçınmalı, iyi olanlarını ise geliştirerek, tekrarlamalıyız!
Tecrübenin yenileneni, güne, geleceğe uygun hale getirileni makbul...
Deneyim, tartışmasız en etkili ve kalıcı öğrenme, gelişme, geliştirme yöntemi. Bir başka tartışmasız gerçek de bedeli en yüksek öğrenme şekli. Olumlu sonuçlar için edinilmesi gerekenlerin en pahalısı…
Onun için artık iş ilanlarının hepsinde ´´…alanında deneyimli, tecrübeli´´ olmak hali standart bir beklenti, bir ön koşul.
Bir tarafta tecrübe şart, öte yandan edinilmesi, yenilenmesi çok pahalı ve zor!
İşte burada pek çok genç sıkışıyor. Peki ne yapacağız, nasıl üstesinden geleceğiz bu ikilemin?
Sevgili Çetin Altan´ın dediği gibi ´´enseyi karartmayacağız´´ ve geleceğe heyecanla ilerleyeceğiz;
- Yaşam amacına göre belirlenmiş alanlarda her türlü deneyim fırsatını değerlendireceğiz, üşenmeyeceğiz, zorlanmaktan korkmayacağız. Daha eğitim devam ederken, lise, üniversite yıllarında´´hedefli´´ staj, tecrübe edinmeye başlayacağız.
- Kendimizinkiler kadar, hatta daha fazla, başkaları tarafından edinilmiş tecrübeleri iyi okuyup, gözlemleyip, anlayacağız. Antrenörlerle çalışacağız...
- Başkalarının tecrübelerinden amacımıza uygun olanlarını kopyalayacağız, kaçınmamız gerekenleri iyi belleyeceğiz.
- Bunları hedefimize olumlu katkı verecek şekilde kişiselleştirip, geliştirecek ve sürekli yenileyeceğiz.
Tecrübe meselesini halletmek için şapkacının hikayesini hatırlayın, yukarıda sıraladığım noktaları dikkatlice düşünün ve mümkünse mutlaka bir antrenör, moderatör edinin. Bilge kişiler ´´akıllı insanlar başkalarının tecrübelerini kullananlardır´´ demiş…
Yazar: Ufuk Tarhan
