- Katılım
- Nis 23, 2012
- Mesajlar
- 9,302
- Tepkime Puanı
- 64
- Puanları
- 48
- Yaş
- 54
“Çocuğuma bakmak zorundayım, işe gitmek zorundayım, annemle yaşamak zorundayım, sınavı kazanmak zorundayım, kocama katlanmak zorundayım, yemek yapmak zorundayım, para kazanmak zorundayım…” Zorundalık listeleri böyle uzar gider. Bir şeyleri yapmak zorunda olduğunuzu bilmek sizi mutsuz eder. Çünkü bilinçaltı zorunluluğu sevmez, siz zorunda olduğunuzu ortaya koydukça bilinçaltı iter. İçimizde acılı bir mücadele başlar. Zorunlu olmaya yüklediğimiz olumsuz enerjiyle, zorunluluklar daha da artar, hiç bitmez.
Zorunluluk sizi zamanla kurban psikolojisine sokarak, hayatta kendinizi tamamen edilgen hissetmenize sebep olur. Bu da size mutsuzluk, mutsuzluk ve daha çok MUTSUZLUK getirir. Peki, nasıl kurtulacaksınız bu zorunluluklardan? Tabi ki yeni bir bakış açısıyla onları dönüştürerek. Aslında pek çok zorunluluğun bir SEÇİM olduğunu fark ederek.
Örnek:
- “Eşime katlanmak zorundayım.”
- Neden? Katlanmasan ne olur?
Cevap: Çocuklarım var, maddi imkânım yok, iş tecrübem yok, ailem kızar, dul derler…
Aynı durumda olup eşinden ayrılan hiç kimse yok mu?
Şimdi tekrar sormak istiyorum “gerçekten eşinize katlanmak zorunda mısınız” yoksa “yeni ve bilmediğiniz bir hayata yelken açmaktansa, olduğunuz yerde kalmayı mı tercih ediyorsunuz?”
Burada dürüstçe kendinizle yüzleşerek vereceğiniz cevap çok önemli. Bunu fark etmenizin iki faydası var: Birincisi zorunda olmadığınızı anlayıp “ben burada kalmayı tercih ediyorum” deyip bakış açınızı değiştirerek olaya fazla takılmazsınız. Bu seçimde “nasıl daha mutlu olurum” diye düşünmeye başlarsınız. İkincisi ise seçiminizi değiştirme şansınızın olduğunu fark ederek sızlanmayı bırakıp harekete geçersiniz.
Örnek:
- Çocuğuma bakmak zorundayım…
- Çocuğunuza bakmak nasıl bir zorunluluk? Çocuğunuza bakmazsanız ne yapacaksınız? Buradaki tercih ne? Çalışmak mı? Özgür olmak mı? Çocuğu olup da çalışan anneler yok mu? Çocuğu olup da sosyal hayatını devam ettiren kadınlar yok mu?
Cevap: Ama ben çocuğum iyi yetişsin istiyorum, bırakacak kimsem yok…
O zaman burada da bir seçim yapıyorsunuz. Ortada bir zorunluluk yok. Seçiminize sadık kalıp, yaptığınız akıllıca seçimden dolayı mutlu olabilirsiniz. Ya da diğer şartları zorlayıp, diğer seçimi yapabilirsiniz.
Zorunluluklarımızın aslında birer seçim olduğunu ve onları istersek bir şekilde değiştirebileceğimizi fark etmek yaşam kalitemizi artırır.
Bir de küçük zorunluluklar vardır, gün içinde bizi yorar. Mesela “anneme gitmek zorundayım” der ve istemeye istemeye gidersiniz. Neden zorundasınız? Çünkü gitmezseniz anneniz mutsuz olacak ve size gelmediniz diye sitem edecek. Ve siz bunu duymaktansa gitmeyi tercih edersiniz. Diğer tercihinizden daha iyi olanını seçmişsinizdir yine.
Diğer bir adım da, üçüncü bir seçenek yaratabileceğinizi düşünmektir. Sizi daha mutlu edecek ara bir durum bulabilirsiniz, yaratıcı ve geniş düşünmekte fayda var.
Bu arada zorunlulukla, sorumluluğu da karıştırmamak gerekir.
Gerçekten zorunda olmak nedir biliyor musunuz? Görme engelli olmak, işitme engelli olmak, ortopedik engelli olmaktır. Hayatlarını bu engelle deneyimlemek zorundadırlar. Seçme şansları yoktur. Bu zorunluluklarıyla uyum sağlayarak yaşamak zorundadırlar. Ve buna rağmen çok üstün başarılar elde edip, mutlu olurlar, hayattan zevk alırlar. Kendilerine yeni seçenekler üretirler. Sızlanmaktansa ilerlemeyi, gelişmeyi tercih ederler. Ne zaman kendini aşmış, hayat başarısını elde etmiş, başkalarına da katkıda bulunmuş bir engelli görsem, aslında ne kadar da az başardığımı fark ederim. Beni motive ediyorlar, daha çok şey başarmak, daha çok yardım etmek, daha çok katkı sağlamak için bir kez daha harekete geçiyorum. Onlara teşekkür ediyorum. Onlar benim yaşam koçlarım…
Evet, şimdi tekrar soruyorum: Yapmak, katlanmak ZORUNDA MISINIZ yoksa SEÇİM Mİ YAPIYORSUNUZ? Seçim yaptığınızı fark ettiğinizde kendinizi daha iyi hissedeceksiniz ya da yeni bir seçenek yaratacaksınız.
Sevgiyle ve sağlıkla ilerleyin…
Arzu Bıyıklıoğlu
Zorunluluk sizi zamanla kurban psikolojisine sokarak, hayatta kendinizi tamamen edilgen hissetmenize sebep olur. Bu da size mutsuzluk, mutsuzluk ve daha çok MUTSUZLUK getirir. Peki, nasıl kurtulacaksınız bu zorunluluklardan? Tabi ki yeni bir bakış açısıyla onları dönüştürerek. Aslında pek çok zorunluluğun bir SEÇİM olduğunu fark ederek.
Örnek:
- “Eşime katlanmak zorundayım.”
- Neden? Katlanmasan ne olur?
Cevap: Çocuklarım var, maddi imkânım yok, iş tecrübem yok, ailem kızar, dul derler…
Aynı durumda olup eşinden ayrılan hiç kimse yok mu?
Şimdi tekrar sormak istiyorum “gerçekten eşinize katlanmak zorunda mısınız” yoksa “yeni ve bilmediğiniz bir hayata yelken açmaktansa, olduğunuz yerde kalmayı mı tercih ediyorsunuz?”
Burada dürüstçe kendinizle yüzleşerek vereceğiniz cevap çok önemli. Bunu fark etmenizin iki faydası var: Birincisi zorunda olmadığınızı anlayıp “ben burada kalmayı tercih ediyorum” deyip bakış açınızı değiştirerek olaya fazla takılmazsınız. Bu seçimde “nasıl daha mutlu olurum” diye düşünmeye başlarsınız. İkincisi ise seçiminizi değiştirme şansınızın olduğunu fark ederek sızlanmayı bırakıp harekete geçersiniz.
Örnek:
- Çocuğuma bakmak zorundayım…
- Çocuğunuza bakmak nasıl bir zorunluluk? Çocuğunuza bakmazsanız ne yapacaksınız? Buradaki tercih ne? Çalışmak mı? Özgür olmak mı? Çocuğu olup da çalışan anneler yok mu? Çocuğu olup da sosyal hayatını devam ettiren kadınlar yok mu?
Cevap: Ama ben çocuğum iyi yetişsin istiyorum, bırakacak kimsem yok…
O zaman burada da bir seçim yapıyorsunuz. Ortada bir zorunluluk yok. Seçiminize sadık kalıp, yaptığınız akıllıca seçimden dolayı mutlu olabilirsiniz. Ya da diğer şartları zorlayıp, diğer seçimi yapabilirsiniz.
Zorunluluklarımızın aslında birer seçim olduğunu ve onları istersek bir şekilde değiştirebileceğimizi fark etmek yaşam kalitemizi artırır.
Bir de küçük zorunluluklar vardır, gün içinde bizi yorar. Mesela “anneme gitmek zorundayım” der ve istemeye istemeye gidersiniz. Neden zorundasınız? Çünkü gitmezseniz anneniz mutsuz olacak ve size gelmediniz diye sitem edecek. Ve siz bunu duymaktansa gitmeyi tercih edersiniz. Diğer tercihinizden daha iyi olanını seçmişsinizdir yine.
Diğer bir adım da, üçüncü bir seçenek yaratabileceğinizi düşünmektir. Sizi daha mutlu edecek ara bir durum bulabilirsiniz, yaratıcı ve geniş düşünmekte fayda var.
Bu arada zorunlulukla, sorumluluğu da karıştırmamak gerekir.
Gerçekten zorunda olmak nedir biliyor musunuz? Görme engelli olmak, işitme engelli olmak, ortopedik engelli olmaktır. Hayatlarını bu engelle deneyimlemek zorundadırlar. Seçme şansları yoktur. Bu zorunluluklarıyla uyum sağlayarak yaşamak zorundadırlar. Ve buna rağmen çok üstün başarılar elde edip, mutlu olurlar, hayattan zevk alırlar. Kendilerine yeni seçenekler üretirler. Sızlanmaktansa ilerlemeyi, gelişmeyi tercih ederler. Ne zaman kendini aşmış, hayat başarısını elde etmiş, başkalarına da katkıda bulunmuş bir engelli görsem, aslında ne kadar da az başardığımı fark ederim. Beni motive ediyorlar, daha çok şey başarmak, daha çok yardım etmek, daha çok katkı sağlamak için bir kez daha harekete geçiyorum. Onlara teşekkür ediyorum. Onlar benim yaşam koçlarım…
Evet, şimdi tekrar soruyorum: Yapmak, katlanmak ZORUNDA MISINIZ yoksa SEÇİM Mİ YAPIYORSUNUZ? Seçim yaptığınızı fark ettiğinizde kendinizi daha iyi hissedeceksiniz ya da yeni bir seçenek yaratacaksınız.
Sevgiyle ve sağlıkla ilerleyin…
Arzu Bıyıklıoğlu
