- Katılım
- May 19, 2010
- Mesajlar
- 14,522
- Tepkime Puanı
- 193
- Puanları
- 63
- Yaş
- 50
ANLAMSIZ SESLER
“Bu saatte burada ne işin var” dediler. Hiçbir şey söylemedim, söyleyemezdim de zaten. Dilsiz diyorlar ya da lal…
Babam akşamüzeri eve geldiğinde yorgun ve kızgın değildi bu kez. Yemek masasında her zaman olduğu gibi dört kişiydik. Semra anne, Murat, babam ve ben. Semra anneyle babam ben iki yaşındayken evlenmişler. Murat babasını kaybetmiş, bense annemi. Yemekler yenilmiş, Semra anneyle babam mutfağa, Murat televizyonun karşısına geçmişti. Odama gidiyordum ki babamın “Bu gece her şey bitecek sen üzülme artık, ben her şeyi ayarladım” dediğini duydum. Daha fazla dinlemeden odama çıktım. Hemen sonra babam girdi odaya, “hadi birlikte dışarı çıkalım, dolaşırız biraz” dedi. Baba oğul ilk kez çıkacaktık evden. Hani neredeyse çıldıracaktım sevinçten. Demek sonunda sevmeye başlamıştı babam beni. Bir ara elini omzumda hissettim yürürken ama sadece kısa bir an. Bakkal İhsan amcayla da karşılaştık yolda. Babamla ailece görüşürdü İhsan amcalar yine ailece bizde oldukları bir akşam masadaki meyve tabağını döktüm diye Semra anne beni döverek odama çıkarmıştı. İhsan amcanın karısı ne kadar kurtarmaya çalışsa da Semra Anneyi durduramamıştı kadıncağız öyle üzüldü ki hemen kalkıp evlerine gittiler. Çok geçmedi babamda birkaç tokatla almıştı hırsını benden.
O günden sonra görüşmediler bir daha İhsan amcayla babam bu yüzden şaşırdı tabi adamcağız. Babamla beni ilk kez birlikte görüyordu. Başımı okşayıp gülümsedi uzun uzun. Bir şey söyleyecek gibiydi, derin bir nefes aldı sessizce uzaklaştı. Önce taksiyle, ardından yürüyerek saatlerce gezdik babamla. Yol boyunca bir tek taksiciyle konuştu. Alışveriş merkezine girdiğimizde sadece etrafına bakınıyordu. Sanki birini arıyormuş gibiydi. Bir anda yakamdan tutup dışarı çekti ne olduğunu anlayamadan hızla ileri savruldum. Hafifçe gözlerimi araladım hiçbir yerimi kıpırdatamıyordum. Öylece baktım ardından. Benim bir sesim yoktu bu yüzden, “sonunda kurtulacağım senden” dediğinde de arkasına bakmadan koşarken de hissettiğim bütün o acı yüreğimde kaldı.
DEVAMI
“Bu saatte burada ne işin var” dediler. Hiçbir şey söylemedim, söyleyemezdim de zaten. Dilsiz diyorlar ya da lal…
Babam akşamüzeri eve geldiğinde yorgun ve kızgın değildi bu kez. Yemek masasında her zaman olduğu gibi dört kişiydik. Semra anne, Murat, babam ve ben. Semra anneyle babam ben iki yaşındayken evlenmişler. Murat babasını kaybetmiş, bense annemi. Yemekler yenilmiş, Semra anneyle babam mutfağa, Murat televizyonun karşısına geçmişti. Odama gidiyordum ki babamın “Bu gece her şey bitecek sen üzülme artık, ben her şeyi ayarladım” dediğini duydum. Daha fazla dinlemeden odama çıktım. Hemen sonra babam girdi odaya, “hadi birlikte dışarı çıkalım, dolaşırız biraz” dedi. Baba oğul ilk kez çıkacaktık evden. Hani neredeyse çıldıracaktım sevinçten. Demek sonunda sevmeye başlamıştı babam beni. Bir ara elini omzumda hissettim yürürken ama sadece kısa bir an. Bakkal İhsan amcayla da karşılaştık yolda. Babamla ailece görüşürdü İhsan amcalar yine ailece bizde oldukları bir akşam masadaki meyve tabağını döktüm diye Semra anne beni döverek odama çıkarmıştı. İhsan amcanın karısı ne kadar kurtarmaya çalışsa da Semra Anneyi durduramamıştı kadıncağız öyle üzüldü ki hemen kalkıp evlerine gittiler. Çok geçmedi babamda birkaç tokatla almıştı hırsını benden.
O günden sonra görüşmediler bir daha İhsan amcayla babam bu yüzden şaşırdı tabi adamcağız. Babamla beni ilk kez birlikte görüyordu. Başımı okşayıp gülümsedi uzun uzun. Bir şey söyleyecek gibiydi, derin bir nefes aldı sessizce uzaklaştı. Önce taksiyle, ardından yürüyerek saatlerce gezdik babamla. Yol boyunca bir tek taksiciyle konuştu. Alışveriş merkezine girdiğimizde sadece etrafına bakınıyordu. Sanki birini arıyormuş gibiydi. Bir anda yakamdan tutup dışarı çekti ne olduğunu anlayamadan hızla ileri savruldum. Hafifçe gözlerimi araladım hiçbir yerimi kıpırdatamıyordum. Öylece baktım ardından. Benim bir sesim yoktu bu yüzden, “sonunda kurtulacağım senden” dediğinde de arkasına bakmadan koşarken de hissettiğim bütün o acı yüreğimde kaldı.
DEVAMI
