Beyoğlu'nda fıkra gibi engelli tuvaleti

İstiklal Caddesi'nde Ağa Camii'nde bir engelli tuvaleti yapıldı. Ancak tuvalete engelli tuvaleti demeye bin şahit gerekiyor.


Radikal'den Emel Alptekin'in haberine göre İstiklal Caddesi'nde 2.5 milyon liralık restorasyonun ardından Ağa Camii'nde bir engelli tuvaleti yapıldı. Ancak kapıya yönelenleri önce dimdik merdivenler karşılıyor.



Hollanda’da yaşayan bir arkadaşım, onun tekerlerli iskemle kullanan erkek arkadaşı bir süre önce İstanbul ’a tatile geldi. İstiklal Caddesi’nde buluştuk. Havadan sudan konuşurken gülerek Ağa Camii’de yaşadıklarını anlattılar. Ağa Camii’nin ön kapısında, direğin üzerinde kocaman bir tabela o tabelanın üzerinde de içeride “engelli tuvaleti” olduğuna dair bir ibare var. Bunu görmüş ve camiye yönelmişler, karşılarına dimdik merdivenler çıkmış.

- “E, Türkiye ’ye özgü sıradan bir saçmalık mı?” Değil.... Çünkü camide gerçekten de bir engelli tuvaleti, caminin içinde biri yüksek avluya diğeri ana binaya ulaşan iki rampa var. Ancak caminin arkasında. İnat eder, şüphe eder ve caminin etrafında bir tur atarsanız üzerinde boyayla kargacık burgacık WC (Sadece WC) yazan o kapıyı bulabiliyorsunuz.

- Ve sorun şu ki, bulsanız da o kapının tek kanadı sürgüyle kapalı. Bu haliyle tekerlekli iskemlenin geçemeyeceği kadar dar. Ki geç saatlerde de o kapı tamamen kapanıyor.

- Ağa Camii, 2012 yılında başlatılan çalışmayla 2.5 milyon lira harcanarak restore edildi. İstiklal Caddesi’nde, tarihi bir camide engellilere hizmetin unutulmamış olması çok güzel.

- Bu güzelliğe rağmen, engelli rampasının tam olarak nerede olduğunu gösteren 2.5 liralık bir tabela yok. Tekerlekli iskemle kullananların kimseye rica minnet etmeden içeri girip çıkmasını sağlamak üzere ‘o kapının’ sürekli açık tutulmasını isteyecek bir cami görevlisi yok.

Tarihi binalarda engellilere yönelik düzenlemeler binanın estetiğine etkileri, alüminyum doğrama türü tuhaf malzemeler nedeniyle eleştiri konusu oluyor.

Ağa Camii ise bu tartışmaların ötesinde, daha acil ve önemli bir derdimiz olduğunu gösteriyor:

Engelliler için yapılan bazı düzenlemeler gerçekten işe yarıyor mu? Yoksa “Yaptık oldu” anlayışıyla yapılıp unutuluyorlar mı?


EN ACIMASIZ ORTAM: METRO ASANSÖRLERİ

Arkadaşım, tekerlekli iskemle kullanan erkek arkadaşıyla Türkiye’ye geleceğini ilan ettiğinde, ailesinde müthiş bir telaş oldu. Bu genci nasıl ağırlayacaklar? Otobüse nasıl binecek, dışarı bir yerlere davet edecek olsalar ne yapacaklar? Otobüs konusu, sorun olmadı. Çünkü İstanbulluları bir süredir rahat ettiren “klimalı, yere yakın, yeni” otobüslerin tamamında engellilerin ve bebek arabalıların rahatça inip binmesini sağlayacak rampalar var. Elle açılan rampaların açılması konusunda ise “Neredeyse bütün otobüsün yardıma koştuğunu” söylüyorlar. İstanbulluların bu yardımseverliği “şaşırtmış bile.” İstanbul’da nereye gitseler “Krallar gibi” gibi karşılanmışlar.
Tek istisna, metro asansörleri... Metro asansörleri öncelikle engelli, yaşlı ve hamileler için. Ancak metro asansörlerinde değil öncelikli olarak yararlanmak, sıranın en arkasına itilip kös kös beklemek zorunda kaldıkları olmuş.

Kaynak: gercekgundem.com

Otobüs konusu, sorun olmadı. Çünkü İstanbulluları bir süredir rahat ettiren “klimalı, yere yakın, yeni” otobüslerin tamamında engellilerin ve bebek arabalıların rahatça inip binmesini sağlayacak rampalar var. Elle açılan rampaların açılması konusunda ise “Neredeyse bütün otobüsün yardıma koştuğunu” söylüyorlar.

Burası benim şehrim yani aslında küçük Türkiyem. İstanbulda İstanbulludan çok yurdumun her bölgesinden insan yaşıyor. Yukarıdaki cümle çok hoşuma gitti ve aslında o kadar yerinde bir tespit ki otobüs şöförü dışında tüm otobüs yolcuları engelli vatandaşa yardımcı olmaya çalışırda bunu asıl yapması gereken kişi kılını bile kıpırdatmaz hatta durakta bekleyen bir engelli yolcuyu erken farkederse durağa yanaşmaz bile.