Bilerek, isteyerek engelli çocuk doğurmak!

Bu yazıyı yazmama sebep olan haber kaynağını önce eklemem lazım daha sonrasında konuyla ilgili farklı yaklaşımlarınızı , düşüncelerinizi eklerseniz en sonunda bende kendi düşüncemi yazmaktan mutluluk duyarım ama öncelikle konuya olan etkiye nasıl tepkiler vereceğinizi merak ediyorum.



24 yaşındaki 3 çocuk annesi Danielle Davis'in kızı Daisy, çok nadir rahatsızlık sebebiyle gözleri olmadan doğdu.

Hamileliği esnasında yapılan rutin ultrason kontrollerinde bebeğinin beyninde kist olduğunu öğrenen Danielle Davis, kürtaj yaptırmayı reddetti.

Bebek doğduğunda oldukça nadir görülen bir hastalıktan muzdarip olduğu ortaya çıktı. Minik Daisy gözleri olmadan doğdu ve bir daha asla göremeyecek.
Anoftalmi olarak bilinen hastalık tedavi edilemiyor ancak büyüdüğünde camdan göz takılarak normal bir insan görüntüsü kazanması sağlanacak.

İngiltere'de yaşayan çift kürtaj yaptırmadıkları için hiç bir pişmanlık duymadıklarını ekledi.

Anoftalmi, tedavisi olmayan çok nadir bir rahatsızlık. Hamilelikte gelişen rahatsızlık genetik mutasyon ve kromozom hasarları sonucu ortaya çıkıyor.
Uzmanlar X-ray, kimyasal ilaçlar, böcek ilaçları, radyasyon ve belirli virüslerin de anoftalmiye neden olabileceğini açıkladı.
Anoftalmi tedavi edilemiyor ancak hastalara estetik görünüm kazandırmak amacıyla protez göz takılabilir.


Her geçen gün dahada kirlenen ve yozlaşan bir dünyaya yeni bir insan katabilme isteğini sağlıklı çiftler bile uzun uzun düşünerek karar vermeye çalışırken, engelli doğacağını bile bile isteyerek ve kararlı bir şekilde yeni bir insanı dünyaya getirmek ve sonrasında onun ötekileşmesini bir şekilde sağlayacak olmak nasıl bir anneliktir? Bu nasıl bir insanlıktır? Bu karar yani insanın engelsizce yaşamasını imkansız kılan ve bizzat ebeveynleri tarafından ötekileştirilen olmak nasıl kabul edilebilir???

Konunun tam anlaşılmasına adına soruyorum. İngiltere'de ki çiftin bilerek isteyerek engelli bir çocuğu dünyaya getirmesini yanlış mı buluyorsun ceylan?

Engelli olmak, engelli bir çocuğa sahip olmak veya engelli bir yakına sahip olmayı kimse istemez bence çünkü engelli olmak olumsuz bir durumdur. Gönül isterki herkes sağlıklı olsun, kimse engelli olmasın.

Engelli bir çocuğum olsun istemem doğal olarak. Lakin isteyip istememek çok da önemli değil, olunca oluyor Ben olsam Anne karnındaki çocuğa ruh girmeden engelli olacağı belli oluyorsa aldırmaktan yanayım. Yok ruh girdikten sonra belli olursa onu aldırmaya hakkım olmadığına inandığım için doğmasından yana olurum ve üstüme düşen görev neyse onu yapmaya çalışırım.

Bu arada benim bir ablamın çocuğu için doktorlar sakat doğacak demişlerdi. Aldıralım mı aldırmayalım mı derken aldırmadı ve doğurdu. Sağlam biri hiçbir sorunu yok çok şükür. Bu ihtimaller de var ayrıca.

şunu unutmayalımki engelli sadece doğuştan olunmuyor bu çocuk sağlıklı doğupta 1,2 yaşlarında bir kaza geçirip engelli kalsaydı ne olacaktı engelli çocuğu olacağını öğrenip aldıran aileler o zamanda o çocuğu öldürecekmiydi yada 3,5 yıl sonra aldırdığınız çocuğunuzun engelinin tedavi bulunursa o zaman hiçmi içiniz sızlamayacak kaderde varsa bunları yaşamak yaşarsınız fazla zorlamamak lazım.

Herkesin bu konu için kendince düşünceleri muhakkakki vardır. Bende kendi düşüncemi söylemek isterim. Her ne olursa olsun bir cana kıymak helede engelli doğacak diye kendi canımdan bir parçayı yok etmek benim annelik anlayışıma ters. Evet doğduğu zaman engelinden dolayı bir çok sıkıntı yaşayacaktır onunla birlikte aileside yıpranacaktır fakat kimsenin yaşama hakkını elinden almayız. Zira bu çocuk engelliliği yaşayacaksa benim inancıma göre hayatının bir bölümünde mutlaka yine yaşayacaktır bunun önüne kimse geçemez. Onu sırf engelli diye yok etmek hangi mantığa sığar önemli olan engeline rağmen onu en iyi şekilde yetiştirebilmek koruyup kollamak hayata hazırlamak değilmidir.

Dediğim gibi bu benim düşüncem herkes bu konuda farklı düşünebilir herkese saygım sonsuz.

Sanırım en kolayı uzaktan yorum yapmak olsa gerek.
Şimdi biraz da biz kolaya kaçalım.
Bir cana kıymak çok çok zor olsa gerek. Ama bir canın başta kendi engeli sonra da bir yığın engelle boğuşmasına göz yummak iki kere zor olmalı.
Bağımlı bir yaşam mı yoksa illa da yaşam hakkı mı?

Kendi üzerimden Papatya83 hanıma cevap verecek olursam yaşamamak derim. Aslında değil engelli olarak, sağlam olarak bile bu dünyaya gelmek istemezdim. Lakin işte sınav dünyasındayız Allaha ve kitaplarına güvenmemiz gerekiyor. Bir Müslüman olarak ruh verilmişse aldırma hakkım-ız olmadığına inanıyorum. Aksi halde düşüncem farklı olabilirdi.

Dünyaya gelmiş bir engellinin haklarını savunmak başka henüz gelmemiş birinin hakkını savunmak başka olsa gerek. Muhakkak ki ne olursa olsun yaşamanın güzel olduğunu, muhakkak doğurmak gerektiğini düşünenlerimiz de vardır. Saygı duyuyorum onlara zira doğrular görecelidir ve herkes birbirinin doğrusuna saygı duymalı. Ben şahsen bu fani dünyada kral olarak bile yaşamak istemem, yaşıyorsam sırf bana her türlü gücü yeten Allah tarafından ceza görmeyim diye yaşıyorum.

İsyankar görünüyorum farkındayım ama isyankar değilim sadece aciz bir insanım ve içimden geldiği gibi yazmak istiyorum. Her ne kadar öyle demiş olsam da madem ki yaşamak zorundayım o zaman yaşama direnmem gerektiğinin de farkındayım. Hayatta olacak en kötü şey bana göre pes etmektir. Ne olursa olsun tutunacak bir dal bulmalı ve ölene kadar hakkı gözeterek yaşamamız gerektiğine inanıyorum.

Yorumlarımla negatif hava verdiysem özür dilerim.

Özürlük bir durum yok, herkes fikrini sölemekte özgürdür.

Konunun temeli kürtaj gibi, istenilmeyene engel olma, hakkıdır.

Baya bir zamandır tartışılan ve yetkisi olduğu düşünülen bence alakası olmayan bir gurup yani meclis m. vekillerinin aldığı kararlarla sabitiz.

Temel fikir nedir, doğum yapacaksın ve engelli birey dünyaya getireciğin söylenmiş ve ne yapılmalı. ?

Eğer bireyin özgürlüğününden bahsediyor isek ki karşı bir cümle siteme yakışmaz, birey özgürdür ....

Kimin hangi şartlarda hangi durumlar karşısında ne gibi karar alacağı sadece o şahsı ilgilendirmesi gerekir.

Dini anlamıda sorgulayamayız, etiğide şahsın neye nasıl baktığı yaşamı nasıl değerlendirdiği önemlidir.

Kendime sorduğumda aynı soru karşısında engellli doğması bana engel olmazdı şahşi fikrim budur.

Müslümansak yani Kuran daki her emir bizi bağlıyorsa bu konuda seçme hakkımız yok. Yaratma kudreti olmayan bir insanın yaratılmış bir insan üzerinde tasarruf yetkisi yoktur. Kürtaj cinayettir ve hesabı da çok ağırdır. Doğmamış bir bebeği öldürmekle karşımızdaki bir insanı veya kendimizi öldürmek arasında bir fark yok.

Sakat denilen bebkler sorunsuz doğabiliyor bu da işin başka bir boyutu. Bebeği öldürdün diyelim o da canlı, o zaman bütün engelliler öldürülmeli gibi bir anlam çıkmaz mı? Bir annenin bebeğini sevme kriteri engelli veya engelsiz olması olmamalı. Şahsen ben t. sandalye kullanmamdan sonra ana-babamın sevgilerinin arttığını veya azaldığını görmedim, beni öldürmelerini de istemezdim hala da istemiyorum. Anne babam engelli, görmeyen, duymayan hale gelirse onları öldürmeyi de düşünmüyorum. Selametle....

Louis Braille (Kâşif)

1809-1852 yılları arasında yaşamış olan Louis Braille, günümüzde bile kullanılan kabartma harflerden oluşan ve Braille Alfabesi’ni keşfetmiş ve
üç yaşından bu yana görmeyen bir insan olarak tarihe derin izler bırakmıştır.

Önce öğrenci olarak, sonra öğretmen olarak körler okullarında öğretmenlik yapan Braille, aynı zamanda kitaplar da yazarak karanlık dünyasından,
sağlamlara ve kendisi gibi görme engellilere ışık olmuş ve ismi verilen alfabe ile tarihe altın harfler ile isim bırakmıştır. (alıntı)

Dünyaya gelen her canlının başıboş olmadığını ve bir görevi olduğunu düşünüyorum.

Ceylanım açtığın başlığı okuyunca seninle iki ay önce yaptığım konuşmayı hatırladım biliyorsun seninle paylaşmıştım oğlum ikinci çocuğunu bekliyor doktor down sendromlu demişti bi anda dünyamız karardı ne yapacak bu cocuklar ne karar verecek acaba gebeliğe sonmu verecekler diye düşünürken oğlum asla dedi bunçocuk doğacak ALLAH tan gelen başım gözüm üstüne dedi ben hiç karışmadım Sağlam'ı kabul ediyorsa hastayı niye kabul etmeyim dedi son noktayı koydu iyikide koymuş şimdi çocuk çok sağlıklı diyor Dr bir kaç Dr götürdük şükür sorun yok hiçbir zaman engellide olsa aldırmadan yana değilim Buda bizim yalan dünyada sınavımızmış derim hem her sağlam bir engelli adayı değilmi iki dakka sonra başımıza ne geleceğini bilen varmı

Mesut ablam isyankar değilim diyorsun ama yaşamaktan usanmış gibi bir halin var unutma hayat acısıyla tatlısıyla yaşamaya değer daha çok Gençsin inşallah önünde yaşamaya değer mutlu günlerin olsun bu kadar karamsar olma beni üzme sen şimdiden böyle düşünürsen biz ne yapalım

Rabbimiz Tekvir 8-9 da buyurur ki:

Diri diri gömülen kıza sorulduğunda;
«Hangi günahtan dolayı öldürüldü?» diye.

Araplarda kız çocuklarını gömerek öldürme adeti vardı. Büyüyünce kötü yola düşer korkusuyla, itibarları zedelenir düşüncesiyle belki biraz da çocuğun iyiliğini düşündükleri için bunu yaparlardı. Toplumda adet haline gelmiş bir uygulamaydı bu. İslam bu adeti kaldırdı, kadına itibar kazandırdı. O zamanlarda teknik gelişmiş değildi belki kürtaj olsaydı onu da yaparlardı kim bilir. Ayette ne diyor çocuğa sorulacak diyor. Çocuk günahsız kabahati yok. Peki ana-babaya aynı soru sorulduğunda ne cevap verecekler. Günahsız çocuğa dahi sual olacak ta öldürenlere olmayacak mı...

Günahı neydi de öldürdünüz...

Halil Yılmaz' Alıntı:

Konunun tam anlaşılmasına adına soruyorum. İngiltere'de ki çiftin bilerek isteyerek engelli bir çocuğu dünyaya getirmesini yanlış mı buluyorsun ceylan?

Genişletmek için tıkla ...

Selam Sayın Yöneticim,

İngiltere'deki bu çiftin kararını yargılamak değil amacım yada doğru olup olmadığını tartışmak bu anlamda yanlış kelimesi değilde onun yerine üzerinde durulması , tartışılması gereken ilginç bir karar olarak buluyorum demek daha doğru olacak. Yoksa banane milletin engelli çocuk sahibi olup olmamaya verdikleri karardan benim için önemli olan sizlerin düşüncelerini yazıya dökebilmekti ve aslında bu anlamda tam olarakda amacıma ulaşmış oldum. Forumda açılan konu özellikle haber niteliğindeki bir konuya farklı bakış açılarını görmek istedim. Amacım masumcaydı ve tamda beklediğim yorumları okudum.

Konuya yanıt yazan tüm arkadaşlarıma katılımınızdan dolayı çok teşekkür ederim.

Sanırım sıra bana geldi. En kısa zamanda konuyla ilgili düşüncelerimi yazı dilinin elverdiği ölçüde umarım sizlere olduğu gibi aktarabilirim.

zeynep45' Alıntı:

Ceylanım açtığın başlığı okuyunca seninle iki ay önce yaptığım konuşmayı hatırladım biliyorsun seninle paylaşmıştım oğlum ikinci çocuğunu bekliyor doktor down sendromlu demişti bi anda dünyamız karardı ne yapacak bu cocuklar ne karar verecek acaba gebeliğe sonmu verecekler diye düşünürken oğlum asla dedi bunçocuk doğacak ALLAH tan gelen başım gözüm üstüne dedi ben hiç karışmadım Sağlam'ı kabul ediyorsa hastayı niye kabul etmeyim dedi son noktayı koydu iyikide koymuş şimdi çocuk çok sağlıklı diyor Dr bir kaç Dr götürdük şükür sorun yok hiçbir zaman engellide olsa aldırmadan yana değilim Buda bizim yalan dünyada sınavımızmış derim hem her sağlam bir engelli adayı değilmi iki dakka sonra başımıza ne geleceğini bilen varmı

Genişletmek için tıkla ...

Selam zeynep45,

Senin yaşadığın zorluğu ve neler hissettiğini çok iyi biliyorum arkadaşım ama buradaki durum çok farklı yani sizin dr un yanılma payı çok daha fazlaydı ve zaten ikinci bir doktor yapılan söylemin çok yanlış olduğunu belirtti. Çocuğun sağlıklı olacağını bilmek ne kadar güzel bir duygu onu ancak yaşayan, o korkuyu tadan bilir. Bu anlamda yaradanıma şükürler olsun ki sizleri zorlu bir sınavdan esirgedi. Kararınıza her iki durumdada saygı duyardım inan.

Senden daha nice sağlıklı, mutlu, güzel haberler alabilmek dileğimle...

Selam Birey,

Engelli olmak, engelli bir çocuğa sahip olmak veya engelli bir yakına sahip olmayı kimse istemez bence çünkü engelli olmak olumsuz bir durumdur. Gönül isterki herkes sağlıklı olsun, kimse engelli olmasın.

Engelli bir çocuğum olsun istemem doğal olarak. Lakin isteyip istememek çok da önemli değil, olunca oluyor Ben olsam Anne karnındaki çocuğa ruh girmeden engelli olacağı belli oluyorsa aldırmaktan yanayım. Yok ruh girdikten sonra belli olursa onu aldırmaya hakkım olmadığına inandığım için doğmasından yana olurum ve üstüme düşen görev neyse onu yapmaya çalışırım.

Samimiyetinden, yüreklilikle ifade ettiğin duygularından ötürü sana çok teşekkür ederim. Önemli olan kimsenin kimseyi yargılamadan, içinden geldiğince, kendi bildiği doğruları, inançları doğrultusunda özgürce yorum yapabilmesiydi ve sen bunu inanılmaz ölçüde başarmışsın. Bu anlamda kardeşim seni yürekten tebrik ederim.

Aslında o anı yaşamadan kimse nasıl hareket edeceğini önceden kestiremez gibi geliyor bana yani sen bile o an çok daha farklı düşünebilirsin.

Allah sana sağlıklı, nurtopu gibi çocuklar nasip etsin dileğimle...

papatya83' Alıntı:

Sanırım en kolayı uzaktan yorum yapmak olsa gerek.
Şimdi biraz da biz kolaya kaçalım.
Bir cana kıymak çok çok zor olsa gerek. Ama bir canın başta kendi engeli sonra da bir yığın engelle boğuşmasına göz yummak iki kere zor olmalı.
Bağımlı bir yaşam mı yoksa illa da yaşam hakkı mı?

Genişletmek için tıkla ...

Selam papatya83,

Bir cana kıymak inanılmaz ürkütücü hatta cinayet işlemekle eşdeğer bu anlamda zaten çocuğu aldırma işlemi onun yaşama hakkını sona erdirmek demek. Peki bir annenin bunu yapmaya hakkı olmadığı görüşünde birleşenler ve tabii ki aslında o çocuğu dünyaya getirmesinden yana olanlar, destekleyenler bir canın karanlıklar içinde yaşamasınada razı olacaklar anlamına gelmiyor mu?

Senin sorundan yola çıkarak;

İllede yaşam hakkı olacaksa ve bu karanlığa mahkum bir yaşamsa eğer bir kere daha üzerinde düşünülmesi gerekmez mi?

Gazoz Agacı' Alıntı:

Selam Birey,


Samimiyetinden, yüreklilikle ifade ettiğin duygularından ötürü sana çok teşekkür ederim. Önemli olan kimsenin kimseyi yargılamadan, içinden geldiğince, kendi bildiği doğruları, inançları doğrultusunda özgürce yorum yapabilmesiydi ve sen bunu inanılmaz ölçüde başarmışsın. Bu anlamda kardeşim seni yürekten tebrik ederim.

Aslında o anı yaşamadan kimse nasıl hareket edeceğini önceden kestiremez gibi geliyor bana yani sen bile o an çok daha farklı düşünebilirsin.

Allah sana sağlıklı, nurtopu gibi çocuklar nasip etsin dileğimle...

Genişletmek için tıkla ...

Amin. Allah hepimize sağlıklı, nurtopu gibi çocuklar nasip etsin. Beni tebrik etmene sevindim abla, teşekkürler.

Selam Arkadaşlar,

Her geçen gün dahada kirlenen ve yozlaşan bir dünyaya yeni bir insan katabilme isteğini sağlıklı çiftler bile uzun uzun düşünerek karar vermeye çalışırken, engelli doğacağını bile bile isteyerek ve kararlı bir şekilde yeni bir insanı dünyaya getirmek ve sonrasında onun ötekileşmesini bir şekilde sağlayacak olmak nasıl bir anneliktir? Bu nasıl bir insanlıktır? Bu karar yani insanın engelsizce yaşamasını imkansız kılan ve bizzat ebeveynleri tarafından ötekileştirilen olmak nasıl kabul edilebilir???


Yaşamak zordur, yaşamdan vazgeçmek ise kolay
Yaşatmak zordur, yaşatmaktan vazgeçmek ise en kolayıdır...

Anneliğin bir kadına yüce Allah tarafından verilmiş olan en büyük değer olduğuna inanırım. Özel çocukların annelerinin ise dahada özel hatta Allah tarafından seçilmiş iki kere kutsal olduklarını düşünürüm. Bir çocuğu bu kirli dünyaya getiriyor olmak bile başlı başına büyük bir sorumluluk gerektirirken, engelli kelimesinin hafif kaldığını düşündüğüm gözleri olmayan ve bir daha asla görme duyusuna sahip olamayacağı söylenen bir bebeği bilerek, isteyerek, geride 2 tane daha sağlıklı çocuğu bulunmasına rağmen üstelik henüz 24 yaşında ( bana göre çok genç) gencecik bir annenin omuzlarında taşıdığı yükün tüm sorumluluğunu üstelenerek verdiği karardan dolayı fazlaca etkilendiğim için sizlerle paylaşmak istedim.

Tıp bilimi her geçen gün gelişmekte ve dünyada yaşayan nüfusun daha sağlıklı olmasını sağlamakla ilgili çalışmalar bir yandan tüm hızıyla devam ederken mevcut engelli grubun sayısının artmamasına yönelik tarama testleri, gen araştırmaları vs vs de bilim insanlarının katkılarıyla sürekli ilerleyen, kendini yenileyen bir hızda artmaya devam ediyor. Kürtaj her ne kadar çoğu ülkede yasaklanmış olsa da çoğu zaman bilimin , mantığın, aklın birleştiği ortak çözüm yolu olmaya devam ediyor.

Dünyada öyle bir çelişki var ki akıl, zeka, bilimin önüne çıkan yıkılmaz tabularla, keskin inanışların karşısında pozitif bilimler bile duygulara özellikle annelik içgüdüsüne yenik düşüyor. Uzay çağında bir annenin tüm isyanlara yada tüm karşıt görüşlere rağmen engelli bir çocuğa sahip olma isteği başka nasıl açıklanabilir ki??? İnsanlığın çok ötesinde hem kendi hayatı hemde o küçücük canlı hakkında en doğru kararı verebilmek ve herşeye rağmen onu bu dünyaya getirebilmek benim için oldukça anlamlı, cesurca alınmış bir karar. Anneliğin en üst mertebesi, en kutsal olanı ve insanlıküstü bir yaklaşım.

Kendisine hayranlık duymanın çok ötesinde o genç annenin yaradan tarafından melek olma görevini üstlenmiş bir kadın olduğunu düşünüyorum. Ben aslında rahmetli babamın ve bir kaç arkadaşımında bana Allah tarafından yeryüzüne gönderilen meleklerim olduğuna inandığımdan belki çoğunuza bu düşüncem komik hatta saçma gelebilir ama bugüne kadar karşılaştığım her insanın bir anlamı olduğuna; kiminin ceza, kiminin imtihan, kiminin küçük bir armağan, kiminin ise hayatımın en güzel hediyesi olarak karşıma çıktıklarını biliyorum

Nette okuduğum güzel bir yazıyı sizlerle paylaşmak istiyorum;





Özel Bir Çocuğun Annesine Mektubu

Merhaba anne...
Nasılsın?
Ben iyiyim.
doğmama çok az bir süre kaldı.
Ama sana söylemem gereken birşey var.
Kimilerine göre bazı eksikliklerle geleceğim..
"Özürlü" diyecekler bana..
Ama ben kimseden "özür" dilemeyeceğim anne..
Senin dışında...

Senden şimdiden özür dilerim..
Beklentilerinin hepsine cevap veremeyeceğim için..
Komşumuz çocuklarını benimle oynatmak istemediği zaman boynunu eğeceğin için..
"Bana doğru düzgün bir evlat bile veremedin", sesini duyarsan birgün..Kulağındaki her yankısı için..
Mağaza mağaza dolaşıp bisiklet seçmenin tatlı heyecanı yerine,
Tekerlekli sandalye almanın burukluğunu sana yaşatacağım için..
Çağrılmayacağımız her aile toplantısı, bayram kutlaması, piknik için..
Yada çağrılacağın ama benim yüzümden gidemeyeceğin her toplaşma, her düzenlenen kadınlar günü için..
ÖZÜR DİLERİM ANNE..

Ama senden bir isteğim var;
Benden sakın vazgeçme anne!
Bacaklarım güçsüz olabilir..
Kolayca tırmanamayabilirim merdivenleri..
Sakın beni taşımaya kalkma anne!
Tamam engelleri birlikte aşalım yine..
Ama sen elimden tutma!
Bana yardım etmek istiyorsan yukarı çık ve bana "gel" de!
Çıkamadığım için ağlayabilirim belki de..
Ama sen ağlat beni anne!
Ağlasamda daha çok merdiven çıkarmalısın bana..
Yoksa asla güçlenemem..

Kulaklarım iyi işitmeyebilir..Konuşmaya başlamam biraz zaman alabilir belki..
Ama sen sakın suskunluğa bürünme anne!
Daha çok konuşmalısın benle!
Daha çok şarkı söylemeli, daha çok kitap okumalısın bana!
Yoksa asla konuşamam...

Belki bazı takıntılarım, ısrarlarım olabilir geldiğimde..
'N'olur bana 'hayır' de anne!
Bana acıdığın ve beni mutlu etmek için, istediğim herşeyi yapma hatasına sakın düşme!
Lütfen ağlat beni anne!
Şimdi beni ağlat ki, ilerde birlikte ağlamayalım..
Yoksa asla ayakta duramam..

Belki etrafındaki insanlardan biraz farklı bir yüzüm olabilir doğduğumda..
Çok iyi görünmeyebilirim belki..
Ama sen yine güzel güzel bak bana anne!
Öyle bak ki, bende aynaya baktığımda karşımda güzel bir yüz görebileyim..
Yoksa asla kendime gülümseyerek bakamam...

Bir şeyleri hemen kavramayabilir, çabucak anlamayabilirim belki...
Ama sen yine anlat bana anne! Defalarca anlat!
Benden sakın VAZGEÇME!
Yoksa asla Öğrenemem...

Son birşey daha;
Lütfen bu satırları okurken ağlama!
Çünkü ben yazarken inan hiç ağlamadım ANNE!

Yoksulluk korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin. Onları da, sizi de biz rızıklandırırız. Onları öldürmek gerçekten büyük bir günahtır. İsra/31

Kürtaj diş çektirmek, ameliyat olmak gibi değildir tıbbi bir hadiseden fazlasıdır. Yaratılmış bir cana müdahale söz konusudur. Yaradanımız Kuran da bu konuda gerekli bilgileri vermiş. Tıp, akıl, insan ne diyordan öte benim için geçerli olan Allah ın ne dediğidir. Ben bilgim ölçüsünde kürtaj düşünenlere engel olmak için bu yazıları yazmaktayım. Çok çok önemli bir konu bu. İnsanlar bu konuya İslam ın, Kuran ın bakış açısını bilmeli. Bir karar vereceksen bunu bilgi ile vermelisin ki yanılma payını en aza indirebilesin...

Konuyu açan arkadaşımıza da ayrıca teşekkür ederim. Bilgi edinmek isteyen insanlar belki bu başlık sayesinde doğru kararı verebilirler ve bizim de insanlara bir faydamız dokunur. Selametle...