Çocuklarımızı Yetiştirirken Nerede Hata Yapıyoruz?

Çocuklar hepimizin umudu, yarını, hayalleri belkide kendi yaşamımızda ,çocukluğumuzda yapamadığımız bulamadığımız bir çok şeyi çocuklarımızda yaşama çabasındayız.
Peki nekadar doğru yapıyoruz?

Çoğu zaman gösterdiğimiz hoşgörüler belkide çocuğumuza kötülük yapıyordur hiç düşündünüz mü?




Çocuk yetiştirirken kendimizce en doğru bildiğimiz yoldan ilerleriz. Oysa bazen doğru bildiğimiz yanlış olabilir. Aşırı korumacı tavrımız yada aşırı özgür bırakışlarımız çocukta ters etkiler yaratabilir. Çocuğumuzu nekadar tanıyoruz ve çocuğumuzu nekadar anlıyoruz? Biraz kendimizi sorgulamaya ne dersiniz?

Tüm anne ve babaların tek isteği çocuğunu en güzel şekilde yetiştirip eğitimli başarılı bir birey haline getirmektir. Bu çaba verilirken günümüzün şartları biraz göz ardı edilebilmekte. Teknolojinin bir çığ gibi büyüdüğü her ortamda tv ,inernet ,son model telefonların kulanımının artmış olması çocuklardaki aile otoritesinin azalması çocuğun psikolojisinde çok fazla değişkenliklere sebep olabilmektedir. Bu değişkenlikleri kontrol altına almak işte büyük iş bu durumda sizlerde.

Her türlü imkanı sağlamaya çalışarak belkide çocuğu daha açgözlü ve daha doyumsuz bir hale getirebildiğimizi hiç düşündünüz mü?
Çocuğumuza hayır kelimesini kabullendirebildik mi?
Çocuğumuzun psikolojisinden anlayabildikmi?
Çocuğumuza hoşgörü ve iyi niyeti aşılayabildik mi?

Bu sorular uzayıp gidebilecek kadar çok olduğunun, kendimizi sorgulayacak bir çok detay olduğunun eminim ki hepimiz farkındayızdır. Buna rağmen bir yaşam tarzımız vardır ve onun dışına çıkmak biz ebeveynlere zor gelir. Oysa hani çocuğumuz yarınımız dı hani umudumuzdu yanlışımızı görmek o umudumuz dediğimiz çocuklarımıza daha iyi bir yaşam sunacak ve daha kaliteli bir birey halini aldıracaktır.
Bunun için değmez mi?

Neler yapmalıyız?

Öncelikle çocuğumuzu anlamak dinlemek ve ona bir birey olduğunu hissetirmeliyiz.
Bir takım konularda söz sahibi olduğunu onunda ailenin bir ferdi olduğunu hissettirmeliyiz.
Aradaki bağı suistimal edilemeyecek seviyede tutabilmeliyiz.
Çocuğumuza hayır diyebilmeli herşeyi her istediğini vermemeliyiz.
Bir takım şeyleri elde edebilmek için çabalamayı mücadeleyi öğretmeliyiz.
Kolay elde edilenin değerinide kolay kaybedeceğinden elde etmek için çaba sarf etmesini sağlamalıyız.
Konuşmalarımızda saygıyı ve mesafeyi koruyabilmeliyiz.
Her çocuk aile ile yüz göz olursa şımarır bu şımarıklıkları büyük boyutlara taşınabilir çocukla yüz göz olmamalı bize saygı göstermesi sağlanmalıdır.
Her tür imkan sağlama çabası verilirken aşırıya kaçılmamalı çocuk açgözlü ve doyumsuz yapılmamalı.

Çok vermekle her dediğini yapmakla sürekli şımartmakla iyi bir ebeveyn olunmadığını önce kendimiz kabullenmeliyiz.