Bir çok sorunlar yaşamak zorunda kaldığınız engeliniz sizden neler alıp götürdü. Doğuştan veya sonradan engelli olmuş bir insan bir çok mücadele sergilemek zorunda bunu hepimiz biliyoruz. Yaşamını sürdürebilmek adına çok büyük çabalar vermeli hatta savaşmalı bu savaşlar ön yargılarla, ayrıcalıklarla, düzensizliklerle, hatta ve hatta yasalarla bunun yanı sıra birde kendisi ile ailesi çevresindeki arkadaşları belkide eşi çocukları ile bu savaş böyle sürüp gitmekte.
Kabullenme aşamasında engeliniz sizden neleri götürmüyorki sabrınızı, sevginizi, güveninizi, hayata olan bağlılığınızı, eşinizi, dostunuzu, hem maddi hem maneviyatı, en önemliside bana göre kendine olan inancı kimilerine göre bu durum uzun yıllara yayılıyordur kimilerine göre çabuk atlatılan bir evre olarak kalıyordur. Bu durum insanın dirayeti sabrı dayanma gücüyle alakalıdır diye düşünüyorum.
Engel bedenden bir uzuvu götürdüğü gibi ruh halinizdende bir çok şeyler götürüyordur. Bu çok normal olmasına karşın uzun sürdüğü takdirde içinden çıkılması güç olaylara sebep oluyordur. Bu bakımdan kabullenme süreci çok önemli olduğunu düşünüyorum bu sürec nekadar çabuk atlatılırsa götürüsüde okadar az olduğu kanısındayım. Tabiki bunu siz engelli dostlar çokdaha iyi bilir ve daha iyi anlatabilirsiniz benimkisi sadece düşüncelerimden ibaret popiler adıyla empatiden ibaret, zorluklarını yaşamamış olsamda düşündüğüm zaman bir nebzede olsa anlayabiliyorum. Ama olayı birebir yaşayan kadar anlamam tabiki mümkün değil.
Bir çok makaleler yaşanmış hayat hikayeleri okuyorum ortak noktalar çok fazla engelli insanların hayatlarında, bir çoğunun engelliğin kendilerinden götürdüğü şeyler sağlığın yanısıra yaşama sevinçlerininde gittiği yönünde, buna ilave terk edilişler biten sevgiler hayaller vs.. vs..
Peki sizin engeliniz sizden neleri götürdü?
Kabullenme aşamasında engeliniz sizden neleri götürmüyorki sabrınızı, sevginizi, güveninizi, hayata olan bağlılığınızı, eşinizi, dostunuzu, hem maddi hem maneviyatı, en önemliside bana göre kendine olan inancı kimilerine göre bu durum uzun yıllara yayılıyordur kimilerine göre çabuk atlatılan bir evre olarak kalıyordur. Bu durum insanın dirayeti sabrı dayanma gücüyle alakalıdır diye düşünüyorum.
Engel bedenden bir uzuvu götürdüğü gibi ruh halinizdende bir çok şeyler götürüyordur. Bu çok normal olmasına karşın uzun sürdüğü takdirde içinden çıkılması güç olaylara sebep oluyordur. Bu bakımdan kabullenme süreci çok önemli olduğunu düşünüyorum bu sürec nekadar çabuk atlatılırsa götürüsüde okadar az olduğu kanısındayım. Tabiki bunu siz engelli dostlar çokdaha iyi bilir ve daha iyi anlatabilirsiniz benimkisi sadece düşüncelerimden ibaret popiler adıyla empatiden ibaret, zorluklarını yaşamamış olsamda düşündüğüm zaman bir nebzede olsa anlayabiliyorum. Ama olayı birebir yaşayan kadar anlamam tabiki mümkün değil.
Bir çok makaleler yaşanmış hayat hikayeleri okuyorum ortak noktalar çok fazla engelli insanların hayatlarında, bir çoğunun engelliğin kendilerinden götürdüğü şeyler sağlığın yanısıra yaşama sevinçlerininde gittiği yönünde, buna ilave terk edilişler biten sevgiler hayaller vs.. vs..
Peki sizin engeliniz sizden neleri götürdü?
