- Katılım
- Nis 23, 2012
- Mesajlar
- 9,302
- Tepkime Puanı
- 64
- Puanları
- 48
- Yaş
- 54
Engelli bir anneye sahip olduğundan mı bilemiyorum ( bana hiç söylemedi ben tesadüfen öğrendim ) ama ben oğlumun okuduğu üniversitede böyle bir kulüp kurulduğunu daha bugün öğreniyorum ve onunda burada gönüllü olarak çalıştığını. Öyle çok şaşırdım ki ama çok da hoşuma gitti. Belki sizlerin de tanıdığı üniversitede okuyan öğrenciler varsa kendi üniversitelerinde böyle bir kulüp kurabilirler yada daha önceden kurulan kulübün çalışmalarına katılabilirler umudumla...
Ana sayfalarındaki bu yazıyı defalarca okudum ve bu kulubün kurulmasında emeği geçen herkese teşekkür ederim.
Yaşam kalitesi hepimiz için çok önemlidir. İstanbul Teknik Üniversitesitesi’nde iyi düzenlenmiş binalar ve sosyal merkezler gerek fiziksel zorluklarla yaşamaya çalışan engelliler için gerekse de engeli bilmeyen yada tanımayanlar için önemlidir.
Yaşam Kalitesi kavramını Dünya Sağlık Örgütü, "hedefleri, beklentileri, standartları, ilgileri ile bağlantılı olarak, kişilerin yaşadıkları kültür ve değer yargılarının bütünü içinde durumlarını algılama biçimi" olarak tanımlamaktadır. Amaç kişilerin kendi fiziksel, psikolojik ve sosyal işlevlerinden ne ölçüde memnun olduklarının ve yaşamlarının bu yönleri ile ilgili özelliklerin varlığı veya yokluğunun ne ölçüde onları rahatsız ettiğinin saptanmasıdır.
3-14 Haziran 1996 tarihinde yapılan Birleşmiş Milletler İnsan Yerleşimleri Konferansı Habitat II, İstanbul Deklarasyonu'nun 36. maddesi aşağıdaki gibidir:
"(36) İnsan sağlığı ve yaşam kalitesi, sürdürülebilir insan yerleşmeleri geliştirme çabalarının merkezindedir. Bu nedenle kendimizi, kaliteli eğitimden evrensel ve eşit yararlanmaya, beden, ruh ve çevre sağlığında erişilebilecek en yüksek standartları gerçekleştirmeye, temel sağlık hizmetlerine eşit erişime, ırk, ulusal köken, cinsiyet, yaş ve özgürlülük ayırımı gözetmeksizin, ortak ve özel kültürlerimize saygı duyarak ve geliştirerek, konut dahil olmak üzere toplumsal ve ekonomik koşullara ilişkin eşitsizlikleri gidermek için özellikle gayret sarf etmeye adıyoruz.“
Bir dünya üniversitesi olan İTÜ ’de fiziksel engellilerin yaşam kalitesini yükseltmek ve yaşam standartlarını iyileştirmek için bu konuda öngörülmüş standartların yerleşkelerde hayata geçirilmesi gerekmektedir.
Engellilerin de sosyal yaşamın bir parçası olmasını sağlayabilmek amacıyla düzenlemeler ve inşalar yapmak diğer insanlara uygun düzenleme yapmakla eşdeğer ve aynı konumda olmalıdır. Bu sebepledir ki yapılan her türlü bina ve tesisi engellilere uygun şekilde düzenlemek bir görev yada yardımseverlikten öte bütünün bir parçası, zaten olması ve düşünülmesi gerekendir.
Bu kapsamda İTÜ Kültür Sanat Birliği’ne bağlı Gönüllülük Kulübü “Engeller Durdurmasın Projesi” ile İTÜ yerleşkelerinin, spor ve sosyal merkezlerinin ve fakülte binalarının engelli insanlarımız için gerçekçi ve geçerli düzenlemelerin gerçekleştirilmesini, engellilere uygun yapılar bilincinin kazandırılmasını amaçlamaktadır.
http://www.engellerdurdurmasin.itu.edu.tr/amac.aspx
Gelecekten asla umutsuzluğa kapılmıyorum bu kadar duyarlı, empati yapma becerisine sahip ve sorumluluk duygusuyla hareket eden, gönüllü olarak engelleri durdurmaya yönelik çalışmaları gerçekleştiren bir gençlikle ancak gurur duyabilirim. Her ne kadar bazı çevreler bu gençleri anlamak istemeseler de ben bu ülkenin geleceğinin, gençliğin o hayata bambaşka bir enerjiyle bakan, coşkun akan ırmak misali delikanlarında olduğuna inanıyorum.
Ana sayfalarındaki bu yazıyı defalarca okudum ve bu kulubün kurulmasında emeği geçen herkese teşekkür ederim.
Yaşam kalitesi hepimiz için çok önemlidir. İstanbul Teknik Üniversitesitesi’nde iyi düzenlenmiş binalar ve sosyal merkezler gerek fiziksel zorluklarla yaşamaya çalışan engelliler için gerekse de engeli bilmeyen yada tanımayanlar için önemlidir.
Yaşam Kalitesi kavramını Dünya Sağlık Örgütü, "hedefleri, beklentileri, standartları, ilgileri ile bağlantılı olarak, kişilerin yaşadıkları kültür ve değer yargılarının bütünü içinde durumlarını algılama biçimi" olarak tanımlamaktadır. Amaç kişilerin kendi fiziksel, psikolojik ve sosyal işlevlerinden ne ölçüde memnun olduklarının ve yaşamlarının bu yönleri ile ilgili özelliklerin varlığı veya yokluğunun ne ölçüde onları rahatsız ettiğinin saptanmasıdır.
3-14 Haziran 1996 tarihinde yapılan Birleşmiş Milletler İnsan Yerleşimleri Konferansı Habitat II, İstanbul Deklarasyonu'nun 36. maddesi aşağıdaki gibidir:
"(36) İnsan sağlığı ve yaşam kalitesi, sürdürülebilir insan yerleşmeleri geliştirme çabalarının merkezindedir. Bu nedenle kendimizi, kaliteli eğitimden evrensel ve eşit yararlanmaya, beden, ruh ve çevre sağlığında erişilebilecek en yüksek standartları gerçekleştirmeye, temel sağlık hizmetlerine eşit erişime, ırk, ulusal köken, cinsiyet, yaş ve özgürlülük ayırımı gözetmeksizin, ortak ve özel kültürlerimize saygı duyarak ve geliştirerek, konut dahil olmak üzere toplumsal ve ekonomik koşullara ilişkin eşitsizlikleri gidermek için özellikle gayret sarf etmeye adıyoruz.“
Bir dünya üniversitesi olan İTÜ ’de fiziksel engellilerin yaşam kalitesini yükseltmek ve yaşam standartlarını iyileştirmek için bu konuda öngörülmüş standartların yerleşkelerde hayata geçirilmesi gerekmektedir.
Engellilerin de sosyal yaşamın bir parçası olmasını sağlayabilmek amacıyla düzenlemeler ve inşalar yapmak diğer insanlara uygun düzenleme yapmakla eşdeğer ve aynı konumda olmalıdır. Bu sebepledir ki yapılan her türlü bina ve tesisi engellilere uygun şekilde düzenlemek bir görev yada yardımseverlikten öte bütünün bir parçası, zaten olması ve düşünülmesi gerekendir.
Bu kapsamda İTÜ Kültür Sanat Birliği’ne bağlı Gönüllülük Kulübü “Engeller Durdurmasın Projesi” ile İTÜ yerleşkelerinin, spor ve sosyal merkezlerinin ve fakülte binalarının engelli insanlarımız için gerçekçi ve geçerli düzenlemelerin gerçekleştirilmesini, engellilere uygun yapılar bilincinin kazandırılmasını amaçlamaktadır.
http://www.engellerdurdurmasin.itu.edu.tr/amac.aspx
Gelecekten asla umutsuzluğa kapılmıyorum bu kadar duyarlı, empati yapma becerisine sahip ve sorumluluk duygusuyla hareket eden, gönüllü olarak engelleri durdurmaya yönelik çalışmaları gerçekleştiren bir gençlikle ancak gurur duyabilirim. Her ne kadar bazı çevreler bu gençleri anlamak istemeseler de ben bu ülkenin geleceğinin, gençliğin o hayata bambaşka bir enerjiyle bakan, coşkun akan ırmak misali delikanlarında olduğuna inanıyorum.
