Hayatımın Kötü Anları

ali_sener

Üye
Üye
Katılım
Eyl 3, 2011
Mesajlar
2
Tepkime Puanı
0
Puanları
0
Mrb. İsmim Ali 19 yaşındayım.Aöl sosyal bilimler 4.dönem öğrencisiyim.
hayatım 14 yaşına kadar güzel geçti.15 e bastığımda büyük bir sorumluluk bekliyordu beni Lise çilesi.Liseye kayıt olduğumda ilk başta pek önemsemedim normal bir okul sonuçta ne olabilirki dedim hazırlık okumuştuk ilk yıl öğretmenim dil ve anlatıma kanaat vermeyip sınıfta bıraktığında 9 yıllık sınıfta kalmama rekorum bozulmuştu.Tekrar okudum.Ve 10 a geçtim.10. sınıf hayatımın en kötü yılıydı.endüstri meslek lisesindeydim.ben normalde bir sözel dehasıydım.yani kısaca el işlerinde beceriksiz tamamen mantığa dayalı masabaşı bir işgücü olan insanlardanım.ilk başta yerim metal e düştü.ilk hafta meslek hocam tereddütlendi benii yanına çağırdı ve başka bir okual kayıt ol memur olur masabaşı yaparsın dedi iyi dedim ama artık geçti nasıl kayıt olurum:anneni çağır dedi çağırdım dedi bu tehlikeli bir iştir çalışamaz yapamaz dedi.annem üzüldü ilk defa hiç üzülmeyen annem okuluma geldi ve üzüldü ben mc queen albright sendromu hastasıyım yani genetik bir rahatsızlık uzun eller uzun kolalr uzun boy büyük bir baş beni gören sar hastası gibi davrandı kaynak ve doğrama öğretmediler temkinli davranıp beni takımhane nöbetçisi yaptıalr arkadaşlarım meslek öğrenirken ben öyle baktım sorna beni molalara çıkarmadıalr kimse metalde kouyan engelli çocuğu görmesin diye. bir gün o kadar büyük bir olay oldu ki beni kendi hocalarım müdür yardımcısına şikayet ettiler.sebebi ise şu:sorumluluk alamayız.başımıza bela gelir siz çaresine bakın.
o gün annem geldi okual ve kağıt imzaladı sorumluluk bana ait diye böyle bir durumla karşılan bir ben varımdır herhalde yine birşey öğretmediler sınavlarda ne kadar başarsamda notum 0 dan 1 e çıkmadı bilerek bana komplo kurdular bir düşmanmışım gibi ve beni bıraktılar sonunda okuldan atıldım sonra 3 ay sonra sorumluluk sınavlarıan gelince bana hoca dediki: sen hala yaşıyormusun? evet dedim yaşıyorum.böyle bir haysiyetsiz işe. yine bıraktılar beni istemediler okulda birşeyde yapamadım çünki çoktan atılmıştım:
o yıl büyük bir hayal kırıklığıyla okuldan nefret ettim ve iş hayatına başladım konfeksiyona gittim. gece 1 e kadar mesai yaptım 1 ay 220tl verdiler sgk bile yoktu.dayanamadım çıktım.6 ay sonra teyzemin sayesinde elektornik fabriaksında bobin bağlamaya başladım:sözde almanyaya çalışıyorduk ve maaşalr euro olarak verilicekti.2 ay çalıştım ama maaş alamadık.sonunda sesim yüksek çıkıyor diye ordanda kovdular şikayet ederek hakkımı aldım onlardan.
şimdi ise aöl ye başladım ve ilk 3 dönemde yani 1yılda 33 sınava girdim 30 undan geçtim. ve eski başarımı tekrarladım.1 yıl içindede askerlik yaklaşmak üzere bu arada :)

iş konusunda daha önce işkur da birçok firmaya gittim.toplantılara katıldım.hep aynı kelime 1 hafta içinde ararız.ama hiç arayan olmadı.valiye çıktım 50 tl verdi gönderdi.iş yok.kaymakamlığa gittim atama ile işçi alıyoru dedi orası yardı metmed.
belediyeye gittim işçi alımı yok dedi.
yaşım bu arada 18 e varınca babamdan gelen sigorta kesildi bende 2022 ye başvurarak %42 lik bir rapor aldım yeşil kartlıyım ve 3 aylık maaşım var eğitim ve özel sektör hiç yardımcı olmadı bana şu ana kadar.


bana yardımcı olan sadece tek şey var.o da aziz devletim. onun açık öğretim lisesi beni yeniden topluma kazandırıyor onun sayesinde sigortam oldu ve muayene oalbiliyorum onun sayesinde 3 ayda 1 maaş alıyorum ve aileme katkı yapabiliyorum.Allah sonumu hayır etsnin...
 

Savcı

Üye
Üye
Katılım
May 18, 2011
Mesajlar
10
Tepkime Puanı
0
Puanları
0
Merhaba ali yaşın çok genç ve tüm zorluklara rağmen yazından hayat akıyor. Umudunu yitirme güzel günler göreceğiz güneşli günler...
 

gülümse_hayata

Üye
Üye
Katılım
Kas 9, 2010
Mesajlar
16,299
Tepkime Puanı
13
Puanları
0
Yaş
49
Yaşamış olduklarınız gerçekten insanlara yok artık dedirtecek türden ama sizdeki azim ve çaba üstesinden gelmiş bir çoğunun yılmadan devam önünüzde kocaman bir hayat sizi bekliyor. Eminim bu çabanızla istediklerinize kavuşacaksınız.
 
Tekerlekli Sandalye
Üst