Engelli yada engelsiz hepimiz biliyoruz ki ülkemizde ve bir çok ülkede de engelliler hep ayrı bir grup gibi görülmekte,ayrıştırılmaktadır. Belki bu durum diğer ülkelere göre bizde birazdaha fazla diye düşünüyorum ama bir çok yerdede durum pek farklı değil. Haklar dan bahsedilir vermek için kıl kırk yardırılır, düzenlemelerden bahsedilir uygulamaya geçmek için aylar belki yıllar bekletilir, birlik beraberlikten bahsedilir ötekisi yapan yine kendileridir. İş, eğitim, sağlık, sosyal/kültürel her konuda dezavantajlı taraf haline getirilir. Gerçekler gün gibi ortadayken bizler ağzına bir parmak bal çalınmışcasına susar bekleriz.
Peki bu bekleyiş neden?
Bu bekleyişle elde edilen ne? Bu bekleyişle aslında bizlere uygun görüleni kabullenmiş olmuyormuyuz? Bu bekleyişle razı olmadığımız her ne varsa aslında razı gibi boyun eğmiş olmuyormuyuz? Bu bekleyişle bazen kızdığımız bazen küfürler ettiğimiz bu sisteme eyvallah demiyormuyuz?
Hak arandıkca peşinde kararlılıkla durdukca alınır biliriz fakat almak için hep bekleriz.
Sen, ben,biz ne yaptık?
Hangimiz bu sisteme baş kaldırabildik, hangimiz herhangi bir eyleme destek verebildik, hangimiz bu düzene hayır diyebildik şuan bir çok kişi eminimki yapmadığı ne varsa, sesiz kalışlarını , göz yumuşlarını yada kendini çaresiz gibi görüşlerini hatırlamıştır diye düşünüyorum. Önce haklardan mahrum edilenler bir silkelenmeli nerde ne yapabilirimlerin peşine düşmeli, kendine acımaktan vazgeçmeliki çabalayacak ,direnecek gücü olsun.
Küçük bir örnek verelim bir engelli yaşadığı mahalledeki sorunları ancak en iyi kendisi bilebilir. Nerede zorlanıyor, nerede rahat ediyor bunu dışarıdan bir göz kimi zaman görür kimi zamanda görmezden gelir senin derdindir dikkate bile almaz. Yaşıyoruz bunu hepimiz öyle bir haldeyizki sadece kendimize bakarız bu bakımdan sen gördüğünün peşine düşeceksinki sen rahat edesin. Aslında belediyeler gayet güzel çalışıyor evet istisnalar var ama geneli işlerini güzel yapıyor sen sıkıntılı yerleri bildirdin mi? Sen senin hakkını suistimal edenleri bildirdin mi? Sen burası benim mahallem bende herkes gibi rahatca dolaşabilmeliyim diyerek sorunların ardına düştün mü?
Evet arkadaşlar önce sen sonra etrafındakiler zira kimse senin ne yaşadığını tam anlamıyla bilemez. Etraftan birşeyler beklemek yerine sen mücadele edersen hem daha güçlenir hemde istediğine daha çabuk erişirsin.
Umarım sözlerim kimseleri kırmamıştır maksatım kırmak değil aslında var olanı biraz kurcalamaktır. Biraz kendimizi sorgulamaya davettir.
Umarım her peşine düştüğünüz işiniz rast gider.
Peki bu bekleyiş neden?
Bu bekleyişle elde edilen ne? Bu bekleyişle aslında bizlere uygun görüleni kabullenmiş olmuyormuyuz? Bu bekleyişle razı olmadığımız her ne varsa aslında razı gibi boyun eğmiş olmuyormuyuz? Bu bekleyişle bazen kızdığımız bazen küfürler ettiğimiz bu sisteme eyvallah demiyormuyuz?
Hak arandıkca peşinde kararlılıkla durdukca alınır biliriz fakat almak için hep bekleriz.
Sen, ben,biz ne yaptık?
Hangimiz bu sisteme baş kaldırabildik, hangimiz herhangi bir eyleme destek verebildik, hangimiz bu düzene hayır diyebildik şuan bir çok kişi eminimki yapmadığı ne varsa, sesiz kalışlarını , göz yumuşlarını yada kendini çaresiz gibi görüşlerini hatırlamıştır diye düşünüyorum. Önce haklardan mahrum edilenler bir silkelenmeli nerde ne yapabilirimlerin peşine düşmeli, kendine acımaktan vazgeçmeliki çabalayacak ,direnecek gücü olsun.
Küçük bir örnek verelim bir engelli yaşadığı mahalledeki sorunları ancak en iyi kendisi bilebilir. Nerede zorlanıyor, nerede rahat ediyor bunu dışarıdan bir göz kimi zaman görür kimi zamanda görmezden gelir senin derdindir dikkate bile almaz. Yaşıyoruz bunu hepimiz öyle bir haldeyizki sadece kendimize bakarız bu bakımdan sen gördüğünün peşine düşeceksinki sen rahat edesin. Aslında belediyeler gayet güzel çalışıyor evet istisnalar var ama geneli işlerini güzel yapıyor sen sıkıntılı yerleri bildirdin mi? Sen senin hakkını suistimal edenleri bildirdin mi? Sen burası benim mahallem bende herkes gibi rahatca dolaşabilmeliyim diyerek sorunların ardına düştün mü?
Evet arkadaşlar önce sen sonra etrafındakiler zira kimse senin ne yaşadığını tam anlamıyla bilemez. Etraftan birşeyler beklemek yerine sen mücadele edersen hem daha güçlenir hemde istediğine daha çabuk erişirsin.
Umarım sözlerim kimseleri kırmamıştır maksatım kırmak değil aslında var olanı biraz kurcalamaktır. Biraz kendimizi sorgulamaya davettir.
Umarım her peşine düştüğünüz işiniz rast gider.
