Kendini, bir kez olsun benim yerime koyar mısın?

Aslında çok düşündüm bu yazıyı yazıp yazmama konusunda ama işte gel gör ki insanın aklına gelmeye görsün bir kere yaşanan derin bir iz bıraktıysa ve her anlamsız günde (Bu hafta engelliler haftasıymış) hatırlanıyorsa (hatırlamak oldukça yanlış bir deyim oysa bazı şeyler hiç unutulmazken) tebessüm ettiriyorsa şimdi yazmamak olmaz dedim;

Yıllar önceydi ve aslında engellenişimin ilk yılları... İşe başladığım ve günde en az 10 saatimi geçirdiğim binaya sabah geldiğimde asansör bozuktu O zaman ki engelli halimle 11.kata çıkmam imkansızdı ve kalakaldım öylece...herkes sağımdan solumdan koşuşturmaya başlarken ben asansöre diktiğim gözlerimi bir an olsun ayırmadan neşeli bir sesle irkildim..

- Haydi bin sırtıma..gerekirse seni sırtımda taşırım demiştim...

Şaşırdım şakası bile komik geldi o an için ama sonra bi an düşündüm çünkü bu bir şaka değil gerçeğin ta kendisiydi. Böylesine içten gelen bir öneri aramızdaki dostluğun, sevginin, dayanışmanın, emeğin verdiği bir insanlık olgusuydu (daha uygun bir kelime bulamadım şu an) ama ya ben?

Ben sırtta taşınmak ister miydim? yada kucaklanmak? yada dokunulmak? yada acınmak? yada yada yada fiziksel bir temas ki bu sadece yardım ve destek amaçlı da olsa tercih eder miydim?

Bir kez olsun kendinizi engellinin yerine koyup düşündünüz mü hiç?

Engelliler kendi bedenleri üzerinde yaşadıkları kısıtlılığın, sağlıklı bireyler tarafından giderilmesinden rahatsız olabilirler mi?

Her ne kadar insan kendi bedeniyle barışık olsa da bir başkasının temasını ne derece kabullenebilir? Rızası olmamasına verdiğiniz tepkiyi kendinize hiç sordunuz mu?

Ya ben engelli olsaydım sırtta taşınmak ister miydim? diye kaçınız bu soruyu kendine sordu acaba? (Soruya yanıt vermesi gereken kişiler herhangi bir hareket kısıtlılığı bulunmayanlardır yanlış anlaşılmasın )

Engelliler sağlıklı bireyler tarafından aciz, yardıma muhtaç, desteğe ihtiyaç duyan zavallılar olarak algılansalar da her engelli bireyin kendi bedeni üzerinde sözsahibi olma, sizlerin dokunmanızı istememe ve hatta yakınlığınızı reddetme hak ve özgürlüğü vardır ki tıpkı sağlıklı bireylerin sahip olduğu özgürlük ve dokunulmazlık hakları kadar...

Yani kısaca demem o ki gereksiz ve bir o kadar farkındalık oluşturmak amaçlı düzenlenmiş bu haftada biz engellileri bir parça olsun anlayabilmek ve ona göre davranabilmek isteyenlere sözüm;

Kendini, bir kez olsun benim yerime koy ve öyle düşün!!! Bir saatliğine, bir günlüğüne yada sadece bir saniye olsun gerçekten yer değiştirdiğimizi farzederek düşün?

Sen, kendi benliğinle kabul edemeyeceğin bir yardımı sadece ve sadece engellendi diye başka bir beden üzerinde her ne kadar iyiniyetli de olsan ki bundan en ufak bir kuşkum olamaz kabul eder miydin? Sırtta Taşınmayı? Kucaklanmayı? Dokunulmayı?

................................................