Kendisiyle barışık olma ve engelli olma hali

  • Konuyu başlatan ENB ÜYESİ
  • Başlangıç tarihi
E

ENB ÜYESİ

Guest
Biri bize sorsa engelimizle yaşamayı nasıl tanımlarız?

Engelimiz bizimle birlikte hiç yanımızdan ayrılmayan, genel anlamda bakıldığında hayatımızı zorlaştıran bir unsurdur. Tabi bizi hiç yalnız bırakmayan engelimizle kimimiz yaşamayı öğrenirken, kimimiz hala çelişkiler ve çekincelerle yaşamaya çalışmaktayız.

Engelimizle yaşamak zorda olsa, bütün bu zorluklara rağmen engelimizle barışık bir şekilde yaşayabilmekte bana göre oldukça güzeldir. Evet, engelli olmak, engelli olarak yaşamak en önemlisi de bu zorluklara alışmak hiçte öyle kolay değildir. Tanımlanması bile çok zor olan engellerin yaşanmasının ne kadar zor oluğunu artık anlatmaya gerek yok sanırım.

Şöyle bir çevremize baktığımız zaman aynı engel gurubunda bulunan kişilerden birinin çok farklı diğerinin çok farklı olduğunu görebilmekteyiz. Yani bir engelli hayata gülerek bakarken diğer engel hayata küsebilmektedir. Tabi bunda kişilik ve karakter yapısının yanında, yaşam tarzı insanlarla kaynaşmakta çok önemlidir. Evet, engelliyiz bazı kişilerden belki bir adım gerideyiz. Ama hayatı hep beraber yaşıyoruz. Daha da önemlisi bu hayatı biz yaşıyoruz. Bu hayat bizim hayatımızdır. Bir adım geriden başladığımız veya bir adım geriye düştüğümüz hayattan galip çıkmasını bilmeliyiz.

Bizim burada yapmamız gereken, engel olanlara inat, engelleri önce kendi içimizden söküp atarak beynimizdeki engeli kaldırmalıyız. Unutmamalıyız ki; “Biz kendimize engel olmadığımız sürece hiç kimse bize engel olamaz.”

İçimizdeki engelin bizi engellememesi dileklerimle…
 
E

ENB ESKİÜYESİ

Guest
Durun biraz ortalığı karıştırayım.

Kim ne kadar engelli? Bir ayağı aksayanda tekerlekli sandalyede oturanda kendisini engelli olarak tanımlıyor. Bir ayağı aksayan engelli bildik manadaki sağlam insanlar gibi yaşamın ve sosyal hayatın tüm olanaklarından yararlanırken. Tekerlekli sandalyede oturan engelli bir başkasının yardımı olmadan evinden dışarı bile çıkamıyor.

Doğal olarak bu iki insanın sakatlığa bakışı çok farklı olabilir. Yada yaşadığı çevrenin / toplumun sakat'a engelliye yaklaşımı x engellinin engelini kabullenme(me)sine neden olabilir.

Benim bu konudaki görüşüm, x engellinin engellini kabullenmesi üç ana başlıkta topluyor.

1)Engelli ne kadar engelli

2)Yaşadığı çevre/toplum onu ne kadar anlıyor/yardımcı oluyor

3)(Bence en önemlisi) Engellinin kişisel donanımı engelli olmayı (çevresel/toplumsal baskılara rağmen) hayatın sonuymuş gibi algılamamasına neden olacak kadar sağlam bir yapıya sahip mi?
 
Tekerlekli Sandalye
Üst