Oğlumun velayetini babasına vermeli miyim?

Beni en iyi siz anlarsınız...


Anne olmayan biri bile engelli bir annenin ruh halini, ne istediğini, onun için neyin doğru olacağını az çok kestirebilir.
bu sebeple artık akıl sağlığımı kaybetmek üzereyken size sığınma ihtiyacı hissettim.


Oğlum 10 yaşında. kaza geçirince beni terk eden babası Can'a aşık.
Hayatını ona adayacak bir adam yani.
Ortak çok zevkleri var. maç izlemek, rock konserine gitmek, hoplamalı zıplamalı havuzları olan tatil köyüne gitmek,
Bilgisayar oyunları oynamak, macera-aksiyon filmleri izlemek...
Hiç birini birlikte yapamıyoruz. çok uğraşıyorum, bütün gücümü sarf ediyorum ama yetemiyorum ona.
Bu yıl ortaokula başlayacak ve babası ile Can artık birlikte yaşayıp okul düzenini orda kurmak istiyorlar.
Bu istek yıllardır devam ediyor ama ben 2 kere "tamam vereceğim" deyip, onları umutlandırıp vaz geçtim.
Yani yazarken daha iyi anlıyorum ama ben resmen Can'ı alıkoyuyorum.
Neden mi


Çünkü onun sayesinde nefes alıyorum. çok zor günleri yaşarken, durumuma alışamamışken can olduğu için pes etmedim.
Onun yüzü, kokusu, teni 9 aylık bebek gibi olduğu için 9 aylık bebeğime kıyamıyorum. babası ile yaşamaya devam ederse
10 yıllık arkadaşlarını, oynadığı parkı özler, kedimizi, evimizi özler pişman olur diye korkuyorum. Tamam ben hemen gerekeni
yaparım ama o süreci yaşamasından korkuyorum. Pişman olmaktan, onsuzluğa alışamamaktan, haftada bir günün yetmemesinden
korkuyorum. Geceleri uyuyamayıp dağılmaktan korkuyorum. Evin önünde oynayan arkadaşlarını görünce kendimi kaybetmekten
korkuyorum. Ama o da gitmek istiyor... Hemde çok.


Lütfen yardımcı olun bana, inanın çok ihtiyacım var.


Sevgiler,
Yasemin

Selam yasminn,

Öyle zor bir soru sormuşsun ki sanırım kimse yanıtlamaya cesaret edemiyor. Yada ben kendi adıma bu sorunun en doğru yanıtını verecek olan kişinin bizler değilde yine sen olacağını düşünüyorum.

Sevmek...bir annenin feryadı...bir annenin hayattan engellenişi karşısında duyduğu yetersizlik yaşadığı çaresizlikle biricik evladına engelsiz bir yaşam sunma isteği...evladı için en güzel yaşamı sunma arzusu...aslında duygularını çok iyi anlayabiliyorum ama yine de mümkünse psikolojik yardım almanı isterdim.

Çocuğunun velayetini babasına verme kararı öylesine alınabilecek bir karar değil ki güzel kardeşim bu karar sadece oğlunu değil en çok seni etkileyecek belki bir yaşamı alt üst edecek bir karar ve sende bilirsin ki sevgi fedakarlık gerektirir elbette ama bana göre en çok sen önemlisin bu koşullarda haklı olduğun taraflar olsa da çocuğun sana ihtiyacı olduğu kadar senin de ona ihtiyacın var. Bilmiyorum inan bu konuda bir şey yazmak da istemiyordum ama bana göre bir baba ne kadar mükemmel olursa olsun daha 10 yaşında bir çocuğun annenin sıcaklığına, anne şefkatine daha çok ihtiyacı var diye düşünüyorum.

Bir deneme süreci olarak velayetini vermeden hem kendini hem de oğlunun gerçekte nerede, kiminle kalmasının daha sağlıklı olacağını deneyerek yaşamanı tavsiye edebilirim ama yine de bu çok önemli bir karar. Mutlaka profesyonel destek almanı isterdim.

Güzel kardeşim herşey gönlünce olsun dilerim seni en çok mutlu edecek en doğru kararı verirsin.