Pedalın Mahremi

Tavan arasında araladı gözlerini ilk kez Güzel
Gök ile yerin tam ortasında titrek ama sıcak bir kucakta özel
Kallavi dünyanın bir köşesinde ona da dokundu ruhtan bir el
Hiçlikten gelip var olmanın tadını aldı bir yudumla Güzel

Bilahare avuç avuç ilerleyip inceden kol üstünde seyreyledi âlemi
Evin tek camından bir parça deniz, bir parça insan gördü hayattan bir kare mahremi
Önceleri gözlerini kıstı yüreğinden aklına kaçtı benliği
Sonra ta derinden başlangıç yaptı ilk ve son olmayacak isteği

Binlerce kareden bir tanesi mıhlandı aklının ön duvarına
Kendince çok değerli ulaşılmaz idi başladı gözyaşı yasına
Yaş dört, gözler mavi, saçlar sarı benzemez idi başkasına
Anne baba dilsiz idi konuşan, hükmü geçen kader karşısında

Dört dörtlük hayatın üçün birinde üstelik kiralık bu tavan arası
Baba kapıcı fakirlik en derin sancı yok ki elde avuçta iki dünya nafakası
Güzel’in gözleri tek karede, yakamozu andıran bisiklette hayal ile gerçek arası
Ancak nasıl çevrilecekti o sadakatsiz bisikletin olmaz olası pedalları?

Yaş dört, ender hastalıkla gelen minder üstü hayata merhaba
Sahip çıktı çam sakızı hediyeye anne ile baba
Üç değil pedalsız dört tekerlekliye binse de Güzel, akşama
Her uykusunda binecek bisikletine rüyalarını aydınlatan yakamozlarla

RAMAZAN ÇERİBAŞ

NOT: YEDİTEPE ÜNİVERSİTESİ ,JÜRİ ÖZEL ÖDÜLÜNE LAYIK GÖRÜLEN ŞİİRİ