Ümit Yaşar Oğuzcan

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Tükeniş

Tükeniş

Ne bu tükenmişliğimiz daha dün yenilmemişken
Bu bezginliğimiz, eski çağlardan arta kalmış
O köhne zaman şimdi yitirdiğimiz mi?
Nerede o sabırlı ellerle gökyüzüne işlediğimiz nakış

Karanlığımız sönmüşlüğümüzden mi nedendir
Bizi mıhlayan bu duvarlara hangi söz hangi bakış
Yorgun bir el açar şarkısızlığımıza perdeleri
Sallanır yalnızlığında rüzgarın bir ince kamış

Şimdi o adam var yaşamış çokçasına
Saçları, sakalları bütün kılları uzamış
Beklediği ne iyilik ne merhamet tanrıdan
Perde iniyor artık, bir kıyamet bir alkış.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Türkiye'miz

Türkiye'miz

Dolaştım Türkiye'yi karış karış
Adamlar gördüm alnı açık
Elleri ekmek kavgasındaydı yaz, kış
Düşünceleri geceler gibi karanlık
Adamlar gördüm anlaşılmamış

Dolaştım Türkiye'yi adım adım
Kadınlar gördüm bakır çehreli
Dilekleri sonsuz, zevkleri yarım
Kadınlar gördüm ağırbaşlı, terbiyeli
Güzellik ne imiş anladım

Dolaştım Türkiye'yi sokak sokak
Çocuklar gördüm saz benizli, sıtmalı
Çocuklar gördüm gamdan kederden uzak
Dedim: İnsan her yaşta çocuk olmalı
Her şeye rağmen güzel yaşamak

Dolaştım Türkiye'yi bahçe bahçe
Mersin'de portakal, Niğde'de elma yedim
Hazlar duydum gül yaprağından ince
İşçi kadınlarla türkü söyledim
Bahçelerde paydos vakti gelince

Dolaştım Türkiye'yi şehir şehir
Evler gördüm sazdan kerpiçten
Açtım kapılarını bir bir
Kapkara bir dumandı bacalarda tüten
Anladım ki evler tekin değildir

Dolaştım Türkiye'yi uzak yakın
Camileri, hanları, köprüleriyle
Duydum masalını eski zamanların
Ağladım hüzün dolu türküleriyle
Taşlara ruh veren insanların

Dolaştım Türkiye'yi deniz deniz
Balıkçı kayıklarında sabahı ettim
Zevkler tattım köpükler gibi deniz
Denizlerde sarhoş oldum, sahilde hora teptim
Denizleriyle bir başka güzeldi Türkiye'miz

Dolaştım Türkiye'yi mezar mezar
Zamana hükmeden taşlar gördüm
Ta Ardahan'dan Edirne'ye kadar
Kesilmiş, fakat eğilmemiş başlar gördüm
Kolu bir yerde, bacağı bir yerde yatar

Dolaştım Türkiye'yi yürek yürek
Gördüm insanlarında hürriyeti
Kovanlarında işlemişler petek petek
Güzelliği, doğruluğu, iyi niyeti
Dedim: Mümkün değil Türkiye'yi sevmemek

Dedim: Hemşehrilerim, kardeşlerim
Aydın olsun yarını hepinizin
Sizin için göz nurum, alım terim
En iyi insanları namuslu Türkiye'mizin
Sizinle yaşayıp, sizinle ölmek isterim

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Umutların Bittiği Yerde

Umutların Bittiği Yerde

Bir düş gibi başladı her şey, o sonsuz
Ve el değmemiş güzelliğinde aşkın
Uzaklarda arayıp da bulduğumuz
Belki de bizdik, sessiz ve dalgın

Her yer yeşile kesmişti yaprak yaprak
Büyülü sessizliğinde ormanların
Elele, dağlar ve denizler aşarak
Bir yere vardık, mutluluğa en yakın

Öyle yükseldik, göğe değdi başımız
Tüm mesafelerini aştık dünyanın
Öylesine hür ve öyle yapayalnız

Ve sonra bir yere geldik ki ıpıssız
Çaresizlik bir tek hançer gibi yalın
Saplandı bağrına bütün umutların

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Unutamamak

Unutamamak

Sen bilemezsin, paslı hançerdir yalnızlık
Gelir, en can alacak yerimden vurur
Sen bilemezsin, gecenin en uzak bir saatinde
Bir böcek nasıl girer beynime, kımıldar durur?

Sen bilemezsin, çaresizlik nasıl boğar insanı?
Yaşamak bir yerde nasıl çekilmez olur?
Tutunacak bir dal aramaktan, koşmaktan, özlemekten
El yorulur, ayak yorulur, yürek yorulur.

Sen bilemezsin bu türlüsünü ölümün
Bilemezsin, bir tek kibritin cılız aleviyle
Benzine bulanmış bir insan nasıl tutuşur?

Bu belki sevmektir bir yerde, belki unutamamak
Bu, kişinin kendi içinde eriyip, yok olmasıdır
Bilmesen de anlamaya çalış biraz, ne olur.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Unutamıyorum

Unutamıyorum

Unut demek kolay gel bana sor bir de
Unutamıyorum işte unutamıyorum
Bir şey var şuramda beni kahreden
Şuramda tam yüreğimin üstünde
Çakılı duran bir şey var
Elimde değil söküp atamıyorum
Dalıp dalıp gidiyor gözlerim derinlere
Kimi görsem biraz sana benziyor
Seni hatırlatıyor şu bulut şu gökyüzü
Şu kayaları döven deniz
Şu hüzünlü melodi şu napoliten şarkı
Bir zamanlar beraber dinlediğimiz
Boyuna seni düşünüyorum durmadan usanmadan
Şimdi diyorum o ne yapıyor acaba
O güzelim gözleri kime bakıyor
O canım elleri nerde
Oysa günler o günler değil
Akşamlar o akşamlar değil
Ve kalan şimdi sadece özlemin gecelerde
Durup durup seni büyütüyorum içimde
Seninle acılar büyütüyorum
Yeni yeni kederler büyütüyorum dayanılmaz
Kirli sular yürüyor iliklerime
Bir zehir karışıyor kanıma anlıyor musun
Bir daha görsem seni diyorum bir daha görsem
Bir gün olsun bir dakika olsun
Unut demek kolay, gel bana sor bir de
Hatırladıkça gözyaşlarımı tutamıyorum
Dilimin ucunda sen; başımın içinde sen
Kader misin, ecel misin nesin sen
Unutamıyorum işte unutamıyorum

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Unutma Ki

Unutma Ki

Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç
Gelmeyince
Seni aramayınca
Ölesiye ağladın mı
Sonra çekilip en koyusuna yalnızlıkların
Ona ait ne varsa
Bir bir hatırladın mı

Sen günden güne erimeyi bilir misin
Dev bir ağacın vakarı içinde ölmeyi
Bir teselli aramayı
Issız parklarda, tenha sokaklarda
Ve bütün bir şehir uyurken uzaklarda
Deli divane yollara düşüp
Yaşlanmış bir köpek gibi
Eskimiş bir gömlek gibi
Atılmışlığını hissettiğin oldu mu
Sevmekten
Günler geceler boyunca yürümekten
Elin ayağın yoruldu mu

Sen yalnızlığın acısını bilir misin
Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına
İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtı mı
Bütün gururunu çiğneyip
Sevdiğinin geçtiği yollarda
Bastığı toprakları eğilip öptün mü
Sen çaresizlik nedir bilir misin
Sen yokluk nedir gördün mü
Yanan başını
Duvarlara vurup parçalamak geldi mi içinden
Sen her gün bin defa öldün mü

Böyleyim diye ayıplama beni
Bir gün kendimi
Sonsuzluğun koynuna bırakırsam
Yaralı ve yenik bir asker gibi
Darılma
Unutma ki
Her seven isimsiz bir kahramandır
Unutma ki
İnsan; sevebildiği kadar insandır.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Unutulmayanlar

Unutulmayanlar

Biliyorum, unutamayacaksın!
Ağır ağır geçecek mevsimler,
Bir bir ağaracak saçının telleri
Solacak albümde eski resimler.

Beni hatırladıkça için ürperecek,
Boşanan gözyaşlarını tutamayacaksın.
Boşuna zorlama kendini, sevdiğim;
Biliyorum, unutamayacaksın.

Ve biliyorsun, ben de unutamayacağım,
Eskimeyecek içimde sana ait ne varsa
Şöhretmiş, servetmiş her şey geçiyor, inan
Dostluklar ve sevgiler kalıyor, kalırsa.

Sen benim gökyüzümdün, denizim, toprağımdın,
Şimdi bir hatıra olamazsın belirsiz, uzak
Biliyorsun bazı şeyler vardır elimizde olmayan
İşte öyle imkansız bir şey seni unutmak.

Zannetme ki her şey bitti sevdiğim;
Bir gün yeşerecek şu sararmış yapraklar.
Ve bundan sonra kim severse dünyada;
Seni ve beni hatırlayacaklar.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Unutulmuş adam

Unutulmuş adam

Sen unutulmuş bir adamsın
Şu yarım milyonluk şehirde
Gençliğini bir deli rüzgar götürmüş
Umutların kim bilir nerede
Hangi sevgilinin kollarında kalmış

Sen çok gezmiş çok görmüş
Şimdi alabildiğine yalnız adam
Hatıralar eski bir şarkıdır dudaklarında
Söylemek istersin söyleyemezsin
Kahreder kahreder seni zaman
Bu şehrin aşina sokaklarında

Ölesiye ağlamak istiyordun
Bilmediğin bir şey değildi ağlamak
Kaderinin ağırlığınca sarhoştun
Hayallerinin genişliğince
Dünyadan uzak

Seni tozlu aynalarda tanıdım
Saçların anlına dökülmüştü tel tel
Gözlerin göz olduklarından uzak
Kederliydin sonbahar akşamları gibi
Ve sonbahar akşamları kadar güzel

Yorgun ellerin ceplerindeydi
Varlığından utanırcasına saklı
Ellerin ki bir keman kadar hassas
Bir şarkı gibi dokunaklı

Sen unutulmuş bir adamsın
Anlaşılmamış şiirlerim gibi
Bütün güzelliğiyle unutulmuş
Şiirlerim ki yanlızlığa benzer
Öylesine mahsun öylesine kahrolmuş

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Ustura

Ustura

Bu yokluk canıma tak dedi
Bu fakirlik mideme dokunuyor
Bu yalnızlık koyuyor bana
Param olursa bir ustura alacağım
Şöyle halis çelikten pırıl pırıl

Ötesini bilirsin!

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Uzak Işıklar

Uzak Işıklar

Bir ışık yanıyor ortasında zamanın
Rembrand'dan kalma bir eski resim bu deniz
Şimdi bütün güzellikler köhne ve yalan sensiz
Çaresiz otlar gibi üzerinde dünyanın
İşte en uzak olduğumuz yerlerde seninleyiz
Rembrand'dan kalma bir eski resim bu deniz

Bir gül büyür ufukta tek başına, mağrur
Yanar uzakta, yanar gözlerin ışıklar misali
Başlar ayrılık gecelerinin en güzel hali
Ki hala kıyılarımıza çarpar durur
Aydınlığında yıkanmış dalgalar besbelli
Yanar uzakta, yanar gözlerin ışıklar misali

Aydınlanır karanlık mağaralar ansızın
Bir şafak söker güzelliğinden gece yarısı
Sarar benliğimizi birden o kalp ağrısı
Duygulu ellerin süsler rüyalarını aşkın
Ellerin ki dudaklarımın bitmeyen şarkısı
Bir şafak söker güzelliğinden gece yarısı

Denizler düşünürüm, gemiler düşünürüm seninle
Durmadan çarpar bordamıza dalgalar
Küpeştemizde soluk bir fener yanar
Işırken karşı sahiller gözlerinde
Gideriz çirkinliklerin bittiği yere kadar
Durmadan çarpar bordamıza dalgalar

Durur zaman bir taş düşmüşçesine denize
Karışır yosun kokularına bir gül kokusu
Kulaklarımızda denizin dinmeyen uğultusu
Yaşadığımız biraz benzer öldüğümüze
Ve akışında güzelliğin hiç ölmemek korkusu
Karışır yosun kokularına bir gül kokusu

Sen uzaklarda yanıp sönen o ışık
Sen gül benzemeyen başka güllere
Orada ne keder, ne gece, ne karanlık
İnsan bu dünyada seni sevmesin bir kere
Sen gül benzemeyen başka güllere

Sen kurtarıcı, sen gemilere yol gösteren
Sen ey uzak ışık aydınlatan geceleri
Ey gül, ey şafaktan güzel akşam üzeri
Sen her yerimize ayrı bir haz veren
Eşsiz güzellik sen, ay ışığı, deniz feneri
Sen ey uzak ışık aydınlatan geceleri

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Uzaktan

Uzaktan

Ne zaman seni düşünsem;
Bir keder basar içimi, kapkara...
Aklıma o eski günlerimiz gelir,
Ağlarım sensiz geçen dakikalara.
Ne zaman seni düşünsem;
Gözlerimden bir hüzün bulutu geçer.
Beni mahkum etti sensizliğe.
Bu nasıl bir ömür, bu nasıl kader?
Ne zaman seni düşünsem;
Demir atar içime özlem yüklü bir gemi.
Rıhtımda seni arar gözlerim, bulamaz
Yokluğun yine zindan eder her gecemi.
Ne zaman seni düşünsem;
Can verir denizlerimde martılar.
Omuzlarımda hıçkırır bir kadın,
Dudaklarında unuttuğumuz şarkılar.
Ne zaman seni düşünsem;
Seninle uçup gider en güzel zamanlarım.
Bu kocaman, bu hissiz, bu sefil dünyada
Sensiz yaşanmayacağını anlarım.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Uzuyor Yıllar Gibi Dakikalar Sen Yoksan

Uzuyor Yıllar Gibi Dakikalar Sen Yoksan

Uzuyor yıllar gibi dakikalar sen yoksan
Teselliler, ümitler neye yarar sen yoksan
Alev alev yanarken bilsen nasıl her gece
Bin defa ölüyorum fecre kadar sen yoksan

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Üç

Üç

Bir adam üçe bölündü
Ömrün daracık sokaklarında
Üç ışık yandı ansızın
O yorgun göz kapaklarında

Bir adam üç kadın seviyordu
Üçünün ismi dudaklarında
Üç güneş doğuyordu aşk gecelerinin
Paramparça olmuş şafaklarında

Bir adam üç kere öldü
Üç ölüm gezdi ellerinde, ayaklarında
Şimdi üç mezarı var
Yaşadığı şehrin uzaklarında

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Ümit Dünyası

Ümit Dünyası

Beni seviyorsun değil mi?
Çocuklarımız olacak değil mi?
Bu fakirlikten kurtulacağız değil mi?
Çektiğimiz sıkıntıları unutacağız değil mi?

Altı toprak, üstü toprak
Kutu gibi bir evimiz olacak
Öldüğümüzü kim bilecek
Değil mi?

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Ümit

Ümit

Evet de
Bütün marifetlerimi göstereyim sana
Gör, bir kilo rakı nasıl içilirmiş
Nasıl şiir yazılırmış aç karnına
Nasıl yaşanırmış
Nasıl sevişilirmiş
Öğren
Sana bin yıl yaşatayım bir günde
Önce evet de ümitleneyim
İstersen sonra hayır de.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Ümitlerin Ölümü

Ümitlerin Ölümü

Başladı bir amansız çöküntüdür içimde
Bilmem, gün gün yer eden ölüm müdür içimde

Gündüz gece dinlemez durmadan zonklar başım
Koca adımlarıyla bir dev yürür içimde

Ne yana baksam gece, diz boyu çaresizlik
Bir kara yalnızlıktır büyür büyür içimde

Yıkılan bir dünyanın altında ben kalmışım
Ki derinden derine bir şey çürür içimde

Hani eşsiz dostluklar, vazgeçilmez sevgiler
Bütün ümitler şimdi bir ölüdür içimde

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Ümitsiz Aşklar İçin

Ümitsiz Aşklar İçin

Ben ümitsiz aşklar için yaratılmışım
Ayrılıklar için, sonsuz kederler için
Ne zaman ta derinden sevsem bir kadını
Ezilmeli yeni açmış gülleri kalbimin
En güçlü zehir olmalı aşk dediğin
Alkol gibi damarlarıma yürümeli
Sarmalı her yanımı gece olunca
İçimde bir çıbancasına büyümeli
İnsan sevince her gün bir kez ölmeli
Her gün bir başka yerine saplanmalı o kurşun
Yollara düşmeli, perişan deli divane
Erimeli potasında o garip var oluşun
Artık uzak bir anıdır huzur ve sükun
O büyük yangın başlamışsa yürekte
Bir gün gelir de bu çaresizliğin
Aranır bütün tesellisi ölmekte
O yerde sevilmek de yalan sevmek de
Nereye baksan diz boyu karanlık
Boşuna bir ışık arama göklerde
Her şeyinle aşkın içindesin artık
Böyle gitgide derinlere çeker o bataklık
Orada ölümsüz olur nice kara sevdalı
Sevmek, hiç sevilmeden; korkunç güzel
Aşk dediğin karşılıksız olmalı.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Üstüme Varma İstanbul

Üstüme Varma İstanbul

Sana geldim, içim ümitlerle dolu
Beni sarhoş etme İstanbul, ne olur
Bir gün ben de eririm caddelerinde
Çürür kemiklerim adım unutulur

Yine sen kalırsın dipdiri, sımsıcak
Göğün bulutların, denizlerin kalır
Oynama İstanbul, benimle oynama
Bir gün öldürür beni bu dert, bu kahır

Ezilmiş ellerimin arasında başım
Bu yeryüzünde başka çarem kalmamış
İşte gelip kapılarına dayanmışım

Karşında yıkılmış bir duvar gibiyim
Beni sarhoş etme, başım dönüyor
Üstüme varma İstanbul, kederliyim.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Üzgün Değilim

Üzgün Değilim

Üzgün değilim kanmayı öğrendimse
Senden seni kıskanmayı öğrendimse
Gelsin beni çepeçevre kuşatsın o ateş
Yüz yıl yanarım yanmayı öğrendimse.

Murat.Y · 7 Ara 2015

Ümit Yaşar Oğuzcan - Vietnam'lı Bir Çocuk İçin Ağıt

Vietnam'lı Bir Çocuk İçin Ağıt

Babasını döve döve öldürmüşler
Küçümencik gözlerinin önünde
Anasının yarısını bir bomba alıp götürmüş
Kan ve et yığını öbür yarısı
Oturmuş ağlıyor Vietnamlı bir çocuk
Minik yumrukları sıkılmış kinle
Belli bir şeyler düşünüyor
Kederden harap olmuş bir beyinle

Aklı ermiyor olanlara Vietnamlı çocuğun
Bilmiyor yaşamak nedir, ölmek nedir
Çoktan unutmuş sevinmek, gülmek nedir
Savaşın ne olduğunu anlamıyor bir türlü
Sadece açlık şimdi anlayabildiği
Midesini ve beynini kemiren bir açlık
Anası yok ki ona sıcak yemekler pişirsin
Babası yok ki ona renkli giysiler getirsin
Savaşın bu kadar alçak ve insafsız olduğunu
Vietnamlı çocuk nereden bilsin

Burası onun kendi toprağı, kendi yurdu
Anası onu burada
Şimdi yerle bir olan evlerinde doğurdu
Vietnamlı çocuk ninnilerle uyudu burada
Anasının pişirdiği ekmeklerle büyüdü
Tozlu sokaklarında koştu köyünün
Kendi gibi çekik gözlü arkadaşları vardı
Hepsi de savaşın varlığından habersiz
Bu ormanda oynarlardı

Kim derdi ki bir gün
Kara bir bulut çökecekti üzerlerine
Masallardaki umacı gelecekti köylerine
Vuracaklar, kıracaklar, yakacaklardı
Her yere ateş ve ölüm saçacaklardı
Korkudan, yorgunluktan, işkenceden
Yüz olmaktan çıkacaktı Vietnamlıların yüzleri
Kim derdi ki bir gün
Hınçla sıkılmış birer yumruk gibi
Yuvalarından fırlayacaktı gözleri

Her şeyi gördü Vietnamlı çocuk her şeyi gördü
Ve tükürdü yüzlerine babasını dövenlerin
Döve döve öldürenlerin
Sonra kaçtı bu uzak ormana
Bu ormanda kuşlarla, hayvanlarla yan yana
Ot yedi, böcek yedi
Ve hep böyle cılız kaldı Vietnamlı çocuk
Büyümedi

Şimdi oturmuş bir tümseğin üstüne
Hatırlamaya çalışıyor olanları
Geçen o korkunç zamanları
Bir rüya gibi unuttuğu insanları
Ve o masallardaki umacılar
Onu da bulurlar, öldürürler korkusuyla
Elinde bir taş var Vietnamlı çocuğun
Çekik gözlerinde yaş
Siz de ağlayın ey dünya çocukları
Vietnamlı çocuk ölüyor yavaş yavaş

Ümit Yaşar Oğuzcan

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar

Ekli dosyalar