Selam selmano,
Sizin durumunuzu yanıt yazamasam da fırsat buldukça okumaya çalışıyorum ve sonuç için çok üzgünüm. İnsan hayatta çoğu şeyi daha önce başına gelmeden öğrenemiyor ve siz de şimdi benim ilk zamanki hallerim gibi şoktasınız ve çok da haklısınız yaşananlar karşısında. Bu ülkede artık adaletin olmadığına olan inancım gittikçe güçlendikçe elimde olmadan haklı isyanlarımda giderek tavan yapıyor.
Şu anda sizin durumunuzda ben olsaydım o heyette hani o çocuğa % 2 veren doktorlara ağzıma geleni söylemeden asla o odadan çıkmazdım ama siz bunu yapmayın tabii ki. Şimdi benim en çok istediğim şeyi yapabilir misiniz? Yakınınız olan çocuğun daha rahat , kolayca yürüyebilmesi için neler yapılması gerektiğini yani aslında tedavisini gerçekleştirebilir misiniz? Bunu başarabilirseniz inanılmaz derecede mutluluk duyacağımdan emin olabilirsiniz.
Bir de heyete tekrar girdiğinizde yanınızdaki çocuğa bakan heyete dönerek '' Bu ülkenin yetiştirmiş olduğu en değerli tıp adamları, sayın doktorlar bu çocuk sizin çocuğunuzda olabilirdi yada çok yakınınızın bir çocuğu da olabilir lütfen bir zamanlar ettiğiniz hipokrat yeminini hatırlayın ve kararınızı ona göre verin '' der misiniz?
