Zamansız bu yağmur ,
çürüyor başaklarım
çiçeklerim soluyor bahçelerimde
rüzgar çıksa
dağıtsa artık puslu karanlığımı
yeni başlangıçlar için nadasa alınsa ruhum
ödünç mutluluklarla avunan aklım
dinlense suskunluğumda
güneş doğsa sonra
ışığına dönse yüzüm
neşeyle beslense tutkularım
yeniden filizlensem
sesim karışsa ezgisine aşkın
ve bereketli yağmurlar yağsa umutlarıma.
Oya KARAEG