Atilla ilhan

Attilâ İlhan - Mustafa Kemal




Mustafa Kemal

Dağ başını efkâr almış
Gümüş dere durmaz ağlar
Gözyaşından kana kesmiş gözlerim
Ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
Ağlar ağlar cihan ağlar
Mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
Altmış üç ilimiz altmış üç yetim
Yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
Her geçen seni bizden parça parça götürür
Mustafa'm Mustafa Kemal'im

Diz dövdüm
Gözlerim şavkı aktı Sakarya’nın suyuna
Sakarya'nın suları namın söyleşir
Hemşehrim Sakarya öksüz Sakarya
Ankara'dan uçan kuşlar
Kemal'im der günler günü çağrışır
Kahrolur bulutlara karışır
Gök bulut yaşmak bulut
Uca dağlar dev boyunlu morca dağlar
Divan durmuş bekleşir
Mustafa'm Mustafa Kemal'im

Nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin
Çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin
Şol yüzünde güneş südü sıcaklık
Ellerinden öperim Mustafa Kemal
Senin dalın yaprağın biz senin fidanların
Biz bunları yapmadık
Sen elbette bilirsin bilirsin Mustafa Kemal
Elsiz ayaksız bir yeşil yılan
Yaptıklarını yıkıyorlar Mustafa Kemal
Hani bir vakitler Kubilay’ı kestiler
Çün buyurdun kesenleri astılar
Sen uyudun asılanlar dirildi
Mustafa'm Mustafa Kemal'im


Karalar kuşanmış Karadeniz akmam diyor
Dokunmayın ağlamaktan bıkmam diyor
Bu gece kıyamet gecesi bu vapur bandırma vapuru
Yattığı yer nur olsun Mustafa Kemal
Ben ölümden korkmam diyor
Korkmam diyen dilleri toz oldu toprak oldu
Değirmen döndü dolandı yıllar oldu
Bir kusur işledik bağışlar mı kim bilir
O bize öğretmedi kazan kaldırmasını
Günahı vebali öğretenin boynuna
Erdirip oldurana ana avrat sövmesini
Yüreğim kırıldı kanım kurudu
Var git Karadeniz var git başımdan
Mızıka çalındı düğün mü sandın
Bir yol koyup gideni gelir mi sandın
Mustafa'm Mustafa Kemal'im

Ankara'nın taşına bak
Tut ki baktım uzar gider efkârım
Çayır ağlar çimen ağlar ben ağlarım
Gözlerimin yaşına bak
Ankara kalesinde rasattepe’de
Bir akça şahan gezer dolanır
Yaşın yaşın mezarını aranır
Şu dünyanın işine bak

Mustafa'm Mustafa Kemal'im

Attilâ İlhan - Müjgan’a Aşk Şarkıları



Müjgan’a Aşk Şarkıları

1

Dinlerdim telâşlı kanunlardan sarışın Türkçeyi
Nasıl da sevdim ne iştir bilmeden sevmeyi
Ürkek bir çilenti usulca yoklardı bahçeyi
Nerde tavus kuşları nerde Müjgân'ın gençliği
Nasıl da sevdim ne iştir bilmeden sevmeyi

Okşamak kumrallığını içimden uysal lambaların
Beyhude ıslıklarını yakınlaşan sonbaharın
Akşam tenhalığında birlikte duygulanmaların
Saklı mutluluğuyla dalgından çok daha fazla dalgın
Nasıl da sevdim ne iştir bilmeden sevmeyi

Bir parça son yalnızlığa öncekiler hazırlıktır
İnsan bırakmaz sevdiğini sevmek insanı bırakır
Kalırsa gözlerinin elinde yaldızı belki kalır
Ney üşür kanûn pırıldar udlar oldukça karanlıktır
Nasıl da sevdim ne iştir bilmeden sevmeyi

2

O akşam da lambamızı söndürmüştük Nedim ile
Nedîm'den bile kıskandığım sevdiğim ile
Son şarkılar dağılmıştı mevsim ile
Yalnız Çamlıca'da bir ud yankılanırdı

Dünyayı tumturaklı bir yalan sayanlar
Yalanın dehşetini yaşlandıkça anlar
Nâzım'ın Pirâye'yi sevdiği zamanlar
Ölse ölümünden ne suçlar çıkarılırdı

Boğucu bir sessizlikte ateşten goncalardır
O demirden şiirler ki sanki tabancalardır
Umutsuz hangi gününde el atsan ateşe hazır
Nâzım onları yazarken duvarlar çatırdardı

Gördün sessizce buluştuğunu Nâzım'la Nedim’in
Lâcivert ıssızlığında yıldızlı bir serviliğin
Birinin elinde Vâridât'ı Simavnalı Bedreddin'in
Birinin ağzında gül elinde mey kâsesi vardı

3

İstanbul puslu karaltıyla müstef'ilün bir gemi
Duyulur padişah saltanatıyla bulutlara demirlediği
Soğuk akşamlar çalar saatlar kadife konakta
Ben uyansam da ay ışığından Müjgân uyumakta

O soyut kuşlar su aydınlığında atlas yorganların
Yüz yıllık hüznüyle yüklü Osmanlı zindanlarının
Pul pul dağılırlar tasalı bol yansımalı boşlukta
Ben uyansam da ay ışığından Müjgân uyumakta

Gece hattat Yesârî'nin süzüldükçe vav kayıkları
İşlenir yeni baştan bütün sevmek yanlışlıkları
Bilmem tamamlanır mıydık bir başka yaşamakta
Ben uyansam da ay ışığından Müjgân uyumakta

O şarkı söylese çalgıların korkup bıraktıklarından
Büyülü tamburların kendi başlarına çaldıklarından
Ulaşır hâfız post'a sesi yankılarla sonsuzlukta
Ben uyansam da ay ışığından Müjgân uyumakta

4

Akşam kılıçlar düşürdüğü ayın ışığından boğaz'da
Müjgân mıdır bir uzak gülümsemek midir sazda
Ferahnâk'ta iyimser kötümser çarçabuk hicaz’da
Müjgân mıdır sevilmek yanlış anlaşılmak mı biraz da

Üretir sessizliği erguvanlar düşler sevdayı tamamlar
Suları yansıtır camlar cıvalı bir beyazda
Müjgân mıdır yoksa sabahlamak mı hâfız'la şirâz'da
Divanlardan gül çığlıkları horasanlı papağanlar
Şehzâde çılgınlıkları o unutulmaz yazda

Müjgân mıdır sevilmek yanlış anlaşılmak mı biraz da

Attilâ İlhan - Nasıl Bir Sevdaysa



Nasıl Bir Sevdaysa

Ay çok mu gecikti nerdeyse çıkar
Sen yalnızlığıma varır varmaz
Az sonra yağmuru durduracaklar
Rüzgarı değiştirdim
Ustura ağzı poyraz
Yok canım yıldızları unutmadık
Mutlaka yerlerinde bulunacaklar
Kenarı yaldızlı mavi bir karanlık
Sütlü çıplaklığını örtecek kadar
Senin için olduğu asla bilinmeyecek
Yapraklarını birden dökecek dutlar
Şafak sökerken sekiz on kadar şimşek
Balkonda işlemeli müstesna bulutlar
Ayak bastığın an şehir de değişebilir
Yoksa Moskova'mı
Belki Berlin belki Dakar
Belki 30'lardan mehtap yorgunluğu İzmir
Körfez'de şerefine donatılmış vapurlar
Nerede ne zaman kaç kere yaşadık
Nasıl bir sevdaysa eskitememiş yıllar
Bitirdiğimiz herşeye yeniden başladık
Dudaklarımızda birbirimizden mısralar

Attilâ İlhan - Nasıl Olduysa



Nasıl Olduysa

Nasıl olduysa birden adımı unuttum
Adını unuttuğum o sıcak şehirde
Yıldız alacası yüzen bir zakkum
Yanımda o hayal kız ikide birde
Yolumu gözlerine bakıp bulduğum

Sahi ben ne hırçın bir çocuktum
Ele avuca sığmaz aklı fikri şiirde
Mısra mısra başımı belaya soktum
İzmir cezaevi dokuz yüz kırk birde
Kaşla göz arası liseden kovuldum

İnanmakta geç sevmekte çabuktum
Bazen yaşadıklarım aklıma gelir de
Kaç kere umutsuzluğun yolunu tuttum
İstenmeyen adam hemen her devirde
Hemen her devirde ateşten bir buluttum

Binlerce umuttan belki bir umuttum.

Attilâ İlhan - Neden Kız Kardeşlerim (Memleket Havasından)



Neden Kız Kardeşlerim (Memleket Havasından)

Niçin saklanıyorsunuz
Niçin peçelerin peştemalların arkasına gizleniyorsunuz
Nur yüzünüzü
Sık ve sıhhatli siyah saçlarınızı cömert ağzınızı
Neden kız kardeşlerim
Hep böyle bir şeyden korkmuş gibi huzursuz
Hep böyle bir şeye kızmış gibi öfkeli
Acı ve alaca gözleriniz daima gölgeli
Niçin kız kardeşlerim
Kim geçerse geçsin yanınızdan
Işığı kendinize haram ediyorsunuz
Bir vücut noksanını saklar gibisiniz
Utanıyorum utancınızdan
Neden kız kardeşlerim
Niçin saklanıyorsunuz
Görmek istemez miyim hünerli ellerinizi
Yastık örtülerine çitlembik gözlü kuşlar işleyen
Çay takımlarına mor menekşeler
Hercai menekşeler dizi dizi
Kız kardeşlerim
Görmek istemez miyim ellerinizi
Buğday sularına batmış ölesiye ırgat
Hızlı ve çabuk teknede hamur yoğururken
Çamaşır günleri bambaşka hamarat
Bir erkek eli kadar yiğit ve kararlı
Dağ kuşlarının pençesi gibi çevik
Yırtıcı üstelik çocuk doğururken
Hem gözlerinizi de görmek isterim
Ne zararı var
Bütün kirpikleriyle üzerime açılsınlar
Hem tüyleri yaldızlı boyunlarınızı
Herhangi bir sokağı ilkbahar gibi şenlendiren
Tepeden tırnağa çiçekli giyinlerinizi
Alnınızdaki mavi damarcıkları da görmek isterim
Her şeyinizi

Attilâ İlhan - Nefesler



Nefesler

Su dinlerim gök anlarım
Alevi tenime sığmaz
Teni canla bütünlerim
Büyür bedenime sığmaz

Demiri tavında dövmeli
Emekten ürünü sağlamalı
Yarını bugünden giymeli
Yarı yolda durmak olmaz
Değiştir ki değişesin
Karşıtınla çelişesin
Bileşim yollar uğrağı
Gelişim sınır tanımaz

Attilâ İlhan - Ne Kadınlar Sevdim




Ne Kadınlar Sevdim

Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Bir akşam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Böyle bir sevmek görülmemiştir
Hayır, sanmayın ki beni unuttular
Hala ara sıra mektupları gelir.
Gerçek değildiler birer umuttular
Eski bir şarkı belki bir şiir
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yalnızlıklarımda elimden tuttular
Uzak fısıltıları içimi ürpertir
Sanki gökyüzünde birer buluttular
Nereye kayboldular şimdi kim bilir
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Böyle bir sevmek görülmemiştir

Attilâ İlhan - Neydi O Bir Zamanlar



Neydi O Bir Zamanlar

İstanbul ve sen / neydi o bir zamanlar
Sanki gençliğime doğru yaşlanıyordum
Çengelköy'de yaz unutulmaz erguvanlar
Hangi yanıma dönsem seni bulurdum
İçimdeki lambanın kırıldığı anlar

İstanbul ve sen / sırılsıklam yaşananlar
Yanardöner bir ayna yeniden ruhum
Çengelköy'de yaz unutulmaz erguvanlar
Gözlerinin sisinde sevdalı bir yolcuyum
Hayal meyal gemiler dumanlı ilkbahar

İstanbul ve sen / ikinizden kalanlar
Tekrar tekrar ısrarla yaşayıp durduğum
Çengelköy'de yaz unutulmaz erguvanlar
Rüya mıdır gerçek mi kendi kendime sorduğum
İstanbul ve sen / neydi o bir zamanlar

Attilâ İlhan - Nöbet Değişimi



Nöbet Değişimi

İstediğim yağmur hazır mı bakalım
Yerlerine konuldu mu soğuk katiller
Karanlığı ya gevşek dokudularsa
Öldürüleceğimden emin olmalıyım

Şimşekler gecikti herhalde unutulmuş
Acı yeşil keseceklerdi birden yolumu
Hani viraj ıslıklarıyla hain otomobiller
Sarı sarı göz kırpan trafik ışığı

Yeryüzünde çok fazla bir yalnızlığım
Başka yalnızlıklara hak tanımayan
Biliyorum kuralları bozduğumu
Yerimi uysal birine bırakmalıyım

Attilâ İlhan - O Sözler Ki



O Sözler Ki

O sözler ki acıdır
Mapusane avlularında
Demirli kırbaçlar gibi şaklar
O sözler ki sırasında
Çiçek açmış bir nar ağacıdır
Dağ ufkuna vuran deniz aydınlığı
Sırasında gizemli bıçaklar

O sözler ki
İmgelem sonsuzluğunun
Ateşten gülüdürler
Kelebek çarpıntılarıyla doğarlar ölürler
O sözler ki kalbimizin üstünde
Dolu bir tabanca gibi
Ölüp ölesiye taşırız
O sözler ki bir kere çıkmıştır ağzımızdan
Uğrunda asılırız

Attilâ İlhan - Öküz




Öküz

Yaşamaklı Musa’nın yaşmaklı öküzü ho!
Aya karşı ay gibi gövermiş boynuzu ho!
Gözüne yıldız düşmüş tependeki beş yıldız
Bir su içer bilin mi
Hele yarabbi şükür
Aşka gelir bilin mi
Bulam bulam böğürür
Salyası iplik iplik, boynuzları mıhladız
Yaşamaklı Musa’nın yaşmaklı öküzü ho!
Gidinin imansızı yabanın domuzu ho!
Ha öküz, goca öküz, ruşena öküz...

Kuyruklu dağ dedin mi Musa’nın hınzır öküzü
Karanlıkta pırıl pırıl burnunun teli yaldızı
Güdeş dökülenece sabahın körü şafaktan
Şol mübarek bilin mi
Boynunda boyunduruk
Övendire bilin mi
Ahh derik gocunuruk
Ter dökmesi bizden, bereketi topraktan
Garibin garip öküzü
Musanın mustar öküzü
Kaşında çifte lamelif, gözünde kudretten yazı
Ha öküz, goca öküz, ebeda öküz...

Attilâ İlhan - On Sekiz



On Sekiz

Alnında satır gibi indirmiş kaşlarını
Ağzı yüzü kan revan içindedir
İçinde bir şeye baktığı belli
Kim bilir nedir
Belki tortulu kalın bir nehir
Belki bir şehir / bir nehir gibi uğultulu
Elektrik bilemiş kaldırım taşlarını
Belki hiç olmayan sevgilisidir
O filmden çaldığı genç kız hayali
Saçları yalnızlığına dağılmış
Belli belirsiz tutukluluk hali
Tenhalara kaçırır bakışlarını

İki gecedir yerinden kıpırdamadı
Çenesi kilitki dudakları şiş
Karanlıkta gizlice sakal büyütüyor
İçindeki başka bir kata inmiş
Belki arka bahçeye uzak çocukluğundan
Morsalkım kokuları böğürtlen tadı
Yukarda haşarı uçurtmalar
Annesi içerde çamaşır ütülüyor
Akşama yatılı misafirleri var
Erzurum'dan
Koşma oğlum bu nasıl çember çeviriş
Az önce düştü de burnu kanadı
Belki bıyıklarında yaladığı kan

Birini çağırıyorlar onu olabilir mi?
Adını hatırlasa bilmece çözülecek
Adını hatırlamıyor kaç yaşında olduğunu
Hatırladığı içindeki bir gemi
Yıllardan ilkokul belki 23 Nisan
Heybeli'ye geziye gidilecek
Yol boyunca aralıksız kuş yağmuru
Gemiyle yarışan yunuslar
Maviliğin gözlerine sığmayan sonsuzluğu
O ilk hürriyet sarhoşluğu

Korkudan ihtiyarlayabilir mi?
Yirmi yaşında insan

Attilâ İlhan - Ölmek Yasak



Ölmek Yasak

Daha önce bıçaktan hiç su içmedim
Hiç kısılmadı kerpetene bıyıklarım
Gururlu bir gemiyim oldum bittim
Sabah olur yelkenlerimi saklarım
Özgürlük dediğim yerde demirledim

Üstüme varma bulutları tutamam
Böyle paldır küldür gideceklerdir
Gelmezsen fark etmez kimseyi aramam
Asıl sevdiklerim en içimdekilerdir
Onlarla yaşarım eğer yaşarsam

Olur mu gecemi yeşile çalmak
Yıldız çivilemek parmak uçlarıma
Ölüm kadar çabuksa eğer yaşamak
Hiç doğmamayı isterdim ama
Bir kere doğmuşum ölmek yasak

Attilâ İlhan - Ölmek Zamanı



Ölmek Zamanı

Dağılırdı saçlarınız yaz akşamı
Batan güneşe karşı / kumral
Susardınız ne de çok susardınız
Anlaşılması güç susmanızın anlamı
Sanki bir bulmaca uzun bir sarmal
Uzadıkça sersem eder adamı
O zaman sevmek değil ölmek zamanı

(Uzak bir kız sisli mavi susarsa
Acılarla yüklüdür suskunluğu
Akıl almaz tehlikeler içerir
Hele hayatında bir sürgün varsa
Kelepçe kuşlarının buz gibi uçuştuğu
O siyah tren uğultularla gelir
Bütün üçüncü mevki cıgara dumanı)

Bana susar bir hayalle konuşurdunuz
Hani fakülteden çıkarken vurmuşlardı
Kollarınızda ölen tıbbiyeli çocuk
Birbirinize nasıl da uymuştunuz
Sevginizde yüceltici bir şeyler vardı
Korku bulaşığı garip bir mutluluk
Bir filmi hatırlatan belki bir romanı

(Uzak mavi kız dalgasız bir su
Ah onun yalnızlığı benim yalnızlığım
İçimizde gemiler ansızın yol kesiyor
Ansızın beni de vururlar mı korkusu
İzlendiğini sanmak her gece adım adım
Şehrin karanlığında devriyeler geziyor
Telsizde cızırtılar / cinayet alarmı)

Eflatun ve ıssız ağzınız bir muamma
Susardınız arkasında susmuşluğunuzun
Tekrar tekrar sizi duruşmaya çağırırlar
Geç vakte kalır sorgular bitmez ama
Hapislik nedir ki / unutulmak asıl sorun
Seyreldikçe seyrelir İstanbul’dan mektuplar
Ne arayanı kalır gittikçe ne soranı

(Baksa da beni görmüyor sanki yokum
Duymadığı açık anlattıklarımı
Sessizliği kalabalık giremiyorum
Ölüler kuşatılmış sağımı solumu
Geçmişte yaşıyor biliyorum
Bir anlatabilsem onsuz olamadığımı
O zaman sevmek değil ölmek zamanı)

Attilâ İlhan - Ömer Haybo'nun Son Günleri



Ömer Haybo'nun Son Günleri

Bir bıçak ısırmasın Ömer Haybo
Dişleri çıtır çıtır çelik
Yanılıp Beyoğlu’na çıkmasın
Toprak lüle sokağını tutmasın
Bütün şaraplar ölü kırmızı
Bütün kadınlar çabuk
Hiçbiri durdugu yerde durmuyor
Ömer Haybo'nun gözü hiçbirini tutmuyor
Haydut Ömer Haybo

Her gün on sekiz sularında acı siyah beyaz
On dokuz elli bir de bir alman gemisini limandan çıkarıyor

Yirmi bir buçukta Alkazar Sineması’nda kötü seyirci
Yarından sonra beklediğim Ömer Haybo
Gelmeyecek Ömer Haybo
Lionel Hapton'a tutulmuş cazdan anlamaz
Polis romanları yazıyor acaba neden yazıyor
Parmak uçlarında bronz kuruşların madeni kirliliği
Birkaç kere öldü Ömer Haybo
Korsan Ömer Haybo

Hangi şehirde olsa sabahları yabancı
Boğulmuş geceler mahallesini bir türlü bulamıyor
Hangi otobüse binmesi lazım bilemiyor yanılıyor
Herkesin gittiği yer onun gitmeyeceği
Terazi burcunun kötümser çocuğu
Namuslu bıyıkları kirli siyah
Ah Ömer Haybo

Attilâ İlhan - Pia




Pia

Ne olur kim olduğunu bilsem Pia'nın
Ellerini bir tutsam ölsem
Böyle uzak seslenmese
Ben bir şehre geldiğim vakit
O başka bir şehre gitmese
Otelleri bomboş bulmasam
İçlenip buzlu bir kadeh gibi
Buğulanıp buğulanıp durmasam
Ne olur sabaha karşı rıhtımda
Çocuklar Pia'yı görseler
Bana haber salsalar bilsem
İçimi büsbütün yıldız basar
Bir hançer gibi çıkıp giderdim

Ben bir şehre geldiğim vakit
O başka bir şehre gitmese
Singapur yolunda demeseler
Bana bunu yapmasalar yorgunum
Üstelik parasızım pasaportsuzum
Ne olur sabaha karşı rıhtımda
Seslendiğini duysam Pia'nın
Sırtında yoksul bir yağmurluk
Çocuk gözleri büyük büyük
Üşümüş ürpermiş soluk
Ellerini tutabilsem Pia'nın
Ölsem eksiksiz ölürdüm

Attilâ İlhan - Profili Oğlan Çocuğu



Profili Oğlan Çocuğu

Özel yağmurunu yanında gezdirirdi
Cam tozu serpintisi su pırıltılı
Profili oğlan çocuğu ağzı hüzün
Sevda çetin bir sınav bunu bilirdi
Yüreğini tüketen epeyce ağrılı
Özel yağmurunu yanında gezdirirdi
Sabahtan akşama bütün gün

Bir kalemle buluşmasın şairdi
Şiirleri nedense ağır yaralı
Gizliden gizliye kan kaybediyor
Eli fırça tutunca yaptığı resim
Bir yangın korkusu gibi özgün
Kim olduğunu kim bilebilirdi
Başka bir gezegenden gelmiş
Su altında yaşıyor çünkü uzaylı
Profili oğlan çocuğu ağzı hüzün
Kaç kadın olabiliyor kaç erkek
Sabahtan akşama bütün gün

Elleri soğuk ve saydam upuzun gelirdi
Gözlerinin beyazını kırmızıya çevirmiş
Sesi başka bir ses göğüslerini silmiş
Özel yağmurunu yanında gezdirirdi
Profili oğlan çocuğu ağzı hüzün
Sevmek kalın bir tünel bir kere girildi
Artık anlamı yok gecenin gündüzün
Uzak uzak imdat sinyalleri verirdi
Sabahtan akşama bütün gün

Profili oğlan çocuğu ağzı hüzün
Onu benden başka kim sevebilirdi

Attilâ İlhan - Pusudaki



Pusudaki

Gece bir anda yıldız
Bahçe bir anda çiçek
Uzaktan denizin kokusu
Karanlıkta kımıldayan böcek

İçimi bir anda
Aydınlatır mimozalar
Bir anda yaşamak yeniden güzel
Yepyeni bir aşk
Pusuda hazır

Attilâ İlhan - Rinna Rinnan Nay




Rinna Rinnan Nay

Melengecin dalında çifte sığırcık diley çifte sığırcık
Ciğerime ateş değdi öley diley öley gencecik
Zehir pamuk ırgatlığı gavur gündelikçilik

Rinna-rinnan-nay
Yüreğim bölündü lay
Damarlarım delindi
Kan gider kan gider

Melengecin dalında çifte saksağan diley çifte saksağan
Boynumda dönüp batır öley diley şol kahbe devran
Ağlarım bir yandan kan kusarım bir yandan

Rinna-rinnan-nay
Ellerim kırıldı lay
Gözüm seli duruldu
Kum gider kum gider

Melengecin dalında çifte güvercin diley çifte güvercin
Eğnimde göynek yok öley diley ayağım yalın
Ölürsem kahrımdan öldüğüm bilin

Rinna-rinnan-nay
Yollarım kapandı lay
Bulutlar parçalandı
Gün gider gün gider

Melengecin dalında çifte ispinoz diley çifte ispinoz
Azıktan yetimim öley diley katıktan öksüz
Dirliksiz düzensiz hanidir hürriyetsiz

Rinna-rinnan-nay
Künyemiz yazıldı lay
Kervanımız dizildi
Can gider can gider

Attilâ İlhan - Rüzgar Gülü



Rüzgar Gülü

Önümden çekilirsen İstanbul görünecek
Nerede olduğumu bileceğim
Sisler utanacak eğilecek
Ağzının ucundan öpeceğim
Saçına kalbimi takacağım
Avcunda bir şiir büyüyecek
Nerede olduğumu bileceğim
Bu çıplak geceler yok mu
Bu plak böyle ağlamıyor mu
Camları kırmak işten değil
Delirecek miyim neyim
Kirpiklerimden mısra dökülüyor
Kenya'da simsiyah yalnızım
Yoksul bir şilepte gemiciyim
Malezya'da yük bekliyorum
Önümden çekilirsen İstanbul görünecek
Nerede olduğumu bileceğim

Gözlerini söndürme muhtacım
Ben senin aydınlığına muhtacım
Yepyeni bir ilkbahar harcayıp
Bir yaz boğup bir sonbahar harcayıp
Rüzgar gülünü arayacağım
Oran'da Pernanbouc'ta Tombuktu'da
Vinçler yine akşamları indirecekler
Yine karanlığa bulaşacağım
Gözlerin rüzgarda savrulacak

İkimiz iki sap buğday olsak
Sen benim olsan, ben senin olsam
Bir gece vakti aklına gelsem
Uykunu tutsam bırakmasam
Seni kucaklasam, kucaklasam
Birbirimizin kalbini dinlesek
Dünyanın kalbini dinlesek
Büyük ateşler yaksalar
İki güvercin uçursalar
Nerede olduğumuzu bilsek